Identyfikator podmiotu: SCP-PL-104
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt nie wymaga specjalnych zabezpieczeń. Powinien być przechowywany w standardowej przestrzeni magazynowej danego ośrodka. Dostęp do niego przysługuje pracownikom z poziomem upoważnienia 3 lub wyższym. Poza procedurą badawczą, powinno nie dopuszczać się do długotrwałego i bezpośredniego kontaktu artefaktu z żywą tkanką skórną.
Obiekt SCP-PL-104
Opis: SCP-PL-104 to przeźroczysty sześcian o długości boku 3,5 cm. Zdaje się on być jednolitą bryłą szkła, wewnątrz której wytopiono obraz skaczących przez obręcz delfinów. Jednak obserwacje podmiotu sugerują, że jego wnętrze może być częściowo lub w całości wypełnione substancją SNP-104. Nieinwazyjne metody badań nie są wystarczające do wyjaśnienia tej kwestii, a innych nie stosuje się ze względu na obawy przed uszkodzeniem kostki. Z tego samego powodu nieznana pozostaje natura widocznych wewnątrz delfinów. Ponadto jeden z rogów obiektu został ucięty. Precyzyjne wykonanie cięcia i zachowanie artefaktu wskazują, że było to działanie celowe.
Obiekt został pozyskany 12.01.20██ na poczcie głównej w █████████. Udało się ustalić, że pierwotnie stanowił własność Wspaniałości Mieszkaniowych sp. z o.o.1
By rozpocząć anomalne zachowanie artefaktu należy zapewnić mu bezpośredni i trwały kontakt ze skórą. Wówczas, po upływie 23 sekund, z uciętego rogu zacznie wydobywać się substancja SNP-104, niezauważona przez użytkownika, ponieważ grubość uwolnionej warstwy wacha się zawsze w przedziale kilkuset nanometrów. Następnie rozprowadzana jest nano-kanałami położonymi na całej powierzchni kostki. Tak transportowana szybko dociera do miejsca zetknięcia i przenika między komórkami skóry, po czym osadza się na receptorach nerwowych.
Ponieważ jedną z właściwości substancji jest niezwykle efektywne przewodzenie ładunków elektrycznych,2 tworzy w ten sposób łącze między układem nerwowym użytkownika, a obiektem. Jego powstanie inicjuje właściwe anomalne zachowanie sześcianu.
Jego rozpoczęcie objawia się emisją mało intensywnego światła, odpowiadającego 10-watowej żarówce, przez widoczne w środku delfiny. Trwa to zawsze dokładnie 15 sekund, po upływie których następuje nagły rozbłysk. Po jego wystąpieniu na wszystkich ścianach obiektu wizualizuje się przestrzeń widoczna naprzeciw testera w promieniu 10 metrów. Warto nadmienić, że poszczególne obrazy różnią się od siebie i ulegają zmianom w nieregularnych odstępach czasu. Ponadto wraz z rosnącym czasem trwania manifestacji systematycznie zmniejsza się ich różnorodność, a częstotliwość zmian spada.
Na podstawie poczynionych obserwacji stwierdzono, że średnio 5% wersji, prezentowanych w ciągu 10 minut przez artefakt, znalazło odbicie w późniejszym stanie miejsca testu. Dlatego obecnie wśród badaczy dominuje pogląd, że sześcian prezentuje wszelkie możliwe przyszłe stany danej przestrzeni, w przedziale czasu ok. 1 minuty.
Należy zaznaczyć, że stosowanie obiektu wywiera na użytkownika negatywne skutki rosnące wraz z wydłużaniem się czasu kontaktu z obiektem. Zależność tą prezentuje poniższa tabela:
| Czas kontaktu | Obserwowane skutki |
|---|---|
| 5-10 minut | Zaburzenia mowy i koordynacji ruchu |
| 10-20 minut | Zaburzenia równowagi, sporadyczne niekontrolowane ruchy kończyn |
| 20-30 minut | Utrata przytomności |
| Ponad 30 minut | Powolny zanik oddechu prowadzący do śmieci przez uduszenie |
Powyższe dane stanowią ogólny zarys przebiegu manifestacji, przy standardowym wyposażeniu pomieszczenia badawczego. Jednak jeśli nastąpi wzrost ilości czynników determinujących niepewność lub też korzystający podejmie próbę skupienia myśli na konkretnym obrazie albo innym przedziale czasowym prezentowanych wersji, tempo występowania negatywnych skutków ulega przyspieszeniu.3
Uwagi Końcowe: Analiza prezentowanych powyżej informacji doprowadziła do konkluzji, że obiekt oddziałuje na centralny układ nerwowy, a w szczególności na mózg. W związku z powyższym przeprowadzono test przy użyciu elektroencefalografu. Eksperyment został przerwany z powodu awarii sprzętu. Niemniej jego przebieg sugeruje, że możliwe może być wyeliminowanie negatywnych skutków kontaktu z obiektem.4 Do jednoznacznego rozstrzygnięcia tej kwestii konieczna jest większa próba badawcza i sprzęt zdolny do nieprzerwanej pracy przez cały czas zdarzenia. W związku z tym prace badawcze nad obiektem zostały czasowo wstrzymane, a wysiłki zespołu skupiono na skonstruowaniu encefalografu odpowiedniego do warunków interakcji z artefaktem.
Załączniki
