Identyfikator podmiotu: SCP-PL-122
Klasa podmiotu: Keter
Specjalne Czynności Przechowawcze: Informacje dotyczące lokalizacji SCP-PL-122 nie mogą być poznane przez żadną osobę, oprócz wyznaczonego personelu klasy D, którego zadaniem jest przetwarzanie niewielkiej liczby posiadanych danych pozostawionych w celach zapobiegawczych.
Do SCP-PL-122 można dostać się wyłącznie poprzez trasę wąskotorową zbudowaną na potrzeby transportu personelu oraz materiałów. Tory ułożone zostały w sposób zawierając wiele losowych zakrętów, co uniemożliwia dokładne określenie lokalizacji SCP-PL-122. Personelowi zabrania się wchodzenia na tory oraz podążania wzdłuż nich. Torowisko zostało zakamuflowane przez pozostawienie w nienaruszeniu drzewostanu lasu, przez który owa trasa przebiega oraz zastosowaniu innych stacjonarnych środków kamuflarzu m.in. specjalne siatki. Niezależne posterunki obserwacyjne ustawione w odpowiednio dużych odległościach mają za zadanie przechwytywanie oraz odsyłanie ewentualnych osób cywilnych od torowiska, które według opinii publicznej służy do transportowania materiałów niebezpiecznych. Strażnicy pełniący wartę przy posterunkach nie mogą być świadomi istnienia SCP-PL-122.
Po torowisku porusza się skład wyposażony w pełni zautomatyzowaną lokomotywę elektryczną sterowaną przez inteligenty system elektroniczny. Ponieważ torowisko pozbawione jest trakcji, lokomotywa posiada wbudowaną baterię akumulatorów. Osoby korzystające ze składu muszą zostać uśpione przez zastosowanie lekkich środków nasennych na czas przejazdu. Działanie to zostało zaaplikowane ze względu na potencjalne zagrożenie wyznaczenia umiejscowienia anomalii poprzez odczuwanie zakrętów torowiska podczas jazdy.
Wszelkie działania konserwacyjne dotyczące linii kolejowej oraz pojazdów poruszających się po nich mogą być wykonywane tylko i wyłącznie przez personel nieświadomy ich przeznaczenia.
Do obszaru anomalnego oraz w jego pobliże całkowicie zabrania się wnoszenia jakichkolwiek urządzeń nawigujących.
Osoby będące na obszarze SCP-PL-122 nie mogą przebywać na nim dłużej niż 2 dni, co zostało wyznaczone jako górna granica bezpieczeństwa. Po opuszczeniu strefy pojedyncza osoba może powrócić na teren anomalny po upływie minimum tygodnia, do odzyskania stanu klinicznie zdrowego trwającego pewny i długi okres czasu. Osoby, u których z innych przyczyn wystąpiły symptomy chorobotwórcze, są uznawane za niedysponowane i mogą podjąć pracę dopiero po pełnym wyzdrowieniu. Opisane działania dotyczą personelu naukowego oraz technicznego. W przypadku potrzeby wystawienia na dłuższe oddziaływanie SCP-PL-122 należy wyznaczyć do tego celu jednostki z pośród personelu klasy D.
Opis: SCP-PL-122 to obszar o powierzchni całkowitej około 0,7 [km2]. Cała gleba pozbawiona jest jakichkolwiek form życia, przez co całkowicie sterylna pod względem biologicznym, ponadto wykazuje nadzwyczaj dużą zawartość popiołu, co nadaje jej charakterystyczny kolor. Warstwa wyjałowienia sięga aż do skały macierzystej. Teren prawdopodobnie niegdyś pozbawiony był oddziaływania anomalnego na co wskazują rzadko występujące uschłe pnie drzew. Analiza dendrochronologiczna pozwoliła ustalić iż drzewa rosły na tym obszarze w granicach od 50 do 60 lat. Ponadto odkryto, iż obumarły na skutek silnego upośledzenia systemu rozprowadzania wody.
Obszar anomalny posiada negatywny wpływ na każdy biologiczny byt. W nieznany sposób, przebywanie na ogarniętym anomalią terenie wywołuje upośledzenie funkcji organizmu skutkujące występowaniem chorób, których działanie staje się bardziej dotkliwe wraz z czasem przebytym w SCP-PL-122. Odpowiednio nasilone choroby łatwo wywołują powikłania przeradzając się w poważniejsze dla zdrowia symptomy, zawsze finalnie wywołując choroby kończące się zgonem. Przebywanie na obszarze anomalnym powoduje nieskuteczność wszelkich metod poprawy stanu zdrowia, lecz efekt ten mija wraz z opuszczeniem terytorium anomalii.
Wszelkie wykonane badania miejsca anomalnego nie wykazały nienaturalnych wahań pola magnetycznego, występowania podwyższonej radiacji ani niezwykłych właściwości mogących wyniknąć z ewentualnego mikroklimatu. Pod względem chemicznym oraz fizycznym, SCP-PL-122 nie wykazuje żadnych nietypowych właściwości. Mimo to, zauważono, iż przedstawiciele fauny wydają się za wszelką cenę omijać obszar objęty anomalią. W przypadku roślin sytuacja ma się podobnie, co najlepiej widoczne jest w przypadku drzew, które znajdują się w nienaturalnie wykrzywionych pozycjach, jak gdyby ''nie chciały dopuścić'', aby minimalny skrawek korony wszedł na teren SCP-PL-122. W przypadku korzeni rozrastają się one w kierunku przeciwnym do obszaru wyjałowienia.
Zadecydowano, aby obiekt 122 został pozbawiony statusu SCP oraz oficjalnie przyjęty jako lokacja niewyjaśniona ze względu na mało znaczącą, łatwą do zabezpieczenia anomalię.
Wniosek anulowany; personel proszony zapoznać się z poniższą dokumentacją.
Dodatek 122-#1: Od początku badań nad SCP-PL-122 zaobserwowano niezwykły wzrost współczynnika zachorowań personelu mającego kiedykolwiek styczność z czynnościami związanymi z poznawaniem anomalii obszaru. Po dogłębniejszemu dochodzeniu w wymienionej sprawie zarządzono priorytetowe dokładniejsze badania. Wynikiem tego dnia ██.██.201█ zgodnie z rozporządzeniem rady O5 oraz kierownictwa projektu SCP-PL-122 został przeklasyfikowany do przydziału Keter.
Odkryta została właściwość charakterystyczna dla zagrożenia informacyjnego. Każda osoba posiadająca jakąkolwiek wiedzę na temat lokalizacji strefy anomalnej doświadczy efektu identycznego z nieustannym przebywaniem na terytorium SCP-PL-122. W związku z tym wszelkie metody leczenia kończą się niepowodzeniem, zgodnie z działaniem anomalii choroby pogłębiają się co nie może być w żaden sposób powstrzymane. Obecnie z tego powodu zginęło 83 pracowników Fundacji, z czego 47 to wykwalifikowany personel naukowy. Pozostała liczba to wszelkiego rodzaju personel techniczny oraz pracownicy klasy D.
Za informacje dotyczące lokalizacji SCP-PL-122 uchodzą nawet tak kolokwialne określenia jak podanie kierunku w którym znajduje się obszar względem osoby mówiącej. Opisy pobliskiego terenu oraz jego charakterystycznych cech również wywołują działanie anomalne. Ten sam efekt pojawia się podczas nawet biernej obserwacji drogi do SCP-PL-122.
Brak zrozumienia informacji dotyczących położenia SCP-PL-122 nieoczekiwanie również wywołuje efekt chorobotwórczy. Zastosowanie skrajnie nieczytelnych danych dotyczących położenia strefy okazało się równie nieskuteczne co aplikacja silnych preparatów amnezyjnych. Prawdopodobnie za wystąpienie efektu chorobotwórczego odpowiada sam fakt istnienia informacji, nawet pomimo nieświadomości posiadania odpowiedniej wiedzy.
Dodatek 122-#2: Zauważono iż efekt anomalny nie dotyka osób które nie są świadome przeznaczenia informacji, one same nie mogą jednak posiadać najmniejszych śladów mogących ukierunkować podmiot na ich zrozumienie. Fakt ten został zastosowany do sformułowania i praktykowania Specjalnych Czynności Przechowawczych.
Dodatek 122-#3: Wykorzystywane do transportu na teren anomalny lokomotywy elektryczne wykazują nieprzeciętnie częstsze uszkodzenia układów elektronicznych niż pozostałe modele tego typu. Obecnie przyczyna tego zjawiska pozostaje nieznana.