W związku z zagrożeniem wywoływanym przez właściwości, jakie wykazuje obiekt oraz eksperymentalnymi metodami zabezpieczenia personel nieupoważniony do czytania tej części raportu należy dezinformować przy użyciu wybranych środków. Poniżej znajduje się realny raport o SCP-PL-190.
Uwaga!
Dane dotyczące poniższej operacji są do wglądu tylko dla personelu pracującego w Wydziale Wewnętrznym o 4 poziomie upoważnienia oraz członków personelu z 5 poziomem upoważnienia. Jeśli nie spełniasz wymagań zamknij natychmiast ten dokument i przejdź do raportu. Niezastosowanie się do procedur grozi poważnymi konsekwencjami dyscyplinarnymi!
Kryptonim operacji: Czarno-biały prezent
Status operacji: W toku.
Personel uczestniczący w operacji: Agent Ryszard Sławny (Aktualnie pod przykrywką pracownika Agencji Wywiadowczej prowadzącego dochodzenie w sprawie pochodzenia SCP-PL-190 oraz lokalizacji klucza do SCP-PL-190-01); Agent Maria Dzwon (Aktualnie pod przykrywką pracownika Departamentu Logistyki, który nadzorował transport, z którego oficjalnie pozyskano obiekt)
Cel operacji: Ograniczenie dostępu do prawdziwych informacji przed personelem niższego szczebla w celu uniknięcia wycieku informacji oraz innych incydentów związanych z posiadaniem takiej wiedzy przez niezaufany personel Fundacji.
Aktualny przebieg operacji: Zniszczenia na poligonie Ośrodka PL-3 przypisano SCP-PL-███. Wszystkich uczestników zdarzenia przesłuchano, a następnie poddano działaniu preparatu amnezyjnego klasy B. Nagrania z kamer usunięto, zrzucając to na efekt anomalny SCP-PL-███.
Przygotowany został transport logistyczny, w którym umieszczono SCP-PL-190. Wprowadzono fałszywe dane dotyczące pozyskania obiektu oraz utworzono dokumentację potwierdzającą taką wersję wydarzeń.
Stworzono dokumentację pięciu fałszywych obiektów anomalnych, które są przechowywane w budynku C-3 Ośrodka PL-4 wraz z SCP-PL-190. Fałszywe anomalie mają rzekomo wpływać na ludzką psychikę, co skutecznie ogranicza zainteresowanie personelu budynkiem C-3. Ponadto dzięki nieistniejącym obiektom możliwe było opracowanie, stworzenie, konserwacja i modernizacja przechowalni instancji.
Ukryto prawdziwy cel projektu "AGSG" przed wszystkimi jego członkami (Poza doktorem Gorzelskim). Wymagało to ograniczenia dostępu do niektórych dokumentów oraz usunięcie wyników części przeprowadzonych badań.
Przygotowano plan dezinformacji personelu Ośrodka PL-4 zakładający podanie wszystkim nieuprawnionym członkom personelu preparatów amnezyjnych klasy C pod pozorem szczepień ochronnych oraz upozorowanie zniknięcia budynku C-3 spowodowane aktywacją obiektu anomalnego #████.
Identyfikator podmiotu: SCP-PL-190
Klasa podmiotu: Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt musi znajdować się w budynku C-3 na terenie Ośrodka PL-4, do którego dostęp ma jedynie personel odpowiedzialny za jego konserwacje oraz naukowcom, którym przyznano dostęp do podmiotu. Kiedy instancja znajduje się we wnętrzu budynku C-3 musi być umieszczona w komorze specjalnie przygotowanego reaktora stylizowanej na szafę pancerną, do którego klucz posiada Dyrektor Ośrodka PL-4, sam reaktor zaś musi zostać otoczony AGSG (Anty Grawitonowa Sfera Gorzelskiego), który jest podłączony do oddzielnego generatora zdolnego do wytworzenia mocy rzędu jednego megawata. Wszystkie podania o dostęp do obiektu od personelu, który nie jest świadomy realnych właściwości anomalnych obiektu należy odrzucić oraz podać fałszywy powód takiego działania.
Klucz do SCP-PL-190-01 musi znajdować się w tytanowym sejfie zamkniętym przy pomocy zamka elektronicznego zabezpieczonego piętnastoliterową kombinacją znaną tylko przez członków Rady O5. Aktualna lokalizacja sejfu może być znana tylko Radzie O5. W sytuacji, która wymaga transportu klucza do innej lokacji należy aktywować wcześniej złożony zespół przeszkolony w wykonywaniu misji tego typu. Po wykonaniu zadania wszystkim członkom zespołu należy zaaplikować preparat amnezyjny klasy B i rozlokować ich do ich poprzednich przydziałów.
Aktualnie jedynym znanym sposobem na zabezpieczenie SCP-PL-190-02 jest trzymanie we wnętrzu SCP-PL-190-01. Powołano zespół badawczy odpowiedzialny za znalezienie bezpiecznego sposobu na przechowywanie obiektu bez użycia instancji SCP-PL-190-01 oraz na ewentualną neutralizację anomali, jeśli niemożliwe będzie zabezpieczenie anomalii. Wyżej wymienionym zespołem badawczym kieruje doktor Gorzelski.
Ze względu na aktualny brak możliwości przewidzenia dalszego przebiegu zjawisk zachodzących wewnątrz obiektu przygotowano scenariusze na obie możliwe ewentualności (Scenariusz wydarzenia BH-1 — przeobrażenie SCP-PL-190-02 w czarną dziurę niezdolną do zabezpieczenia przez SCP-PL-190-01; Scenariusz wydarzenia WH-1 — wzrost ilości energii oraz ciśnienia wytwarzanego przez SCP-PL-190-02 do poziomu, który uniemożliwia zabezpieczenie przez SCP-PL-190-01.):
AGSG posiada zautomatyzowany system odpowiedzialny za samoczynną aktywację w razie wzrostu oddziaływań grawitacyjnych względem obiektu, dlatego podmiot nie wymaga całodobowej ochrony. Mimo automatyzacji urządzenia kalibrację należy przeprowadzić ręcznie, z tego powodu przynajmniej jeden członek personelu, który pracował przy projektowaniu AGSG musi być przydzielony do Ośrodka PL-4. Kiedy dany członek personelu odbierze informację o aktywacji AGSG musi natychmiast udać się do budynku C-3 i ustawić wpływ oddziaływań zewnętrzny w taki sposób, by odczyty względem środowiska wykazywały wynik "0,01;0".
W razie odebrania niezidentyfikowanych fal elektromagnetycznych z wnętrza przechowalni SCP-PL-190 należy natychmiast wyprowadzić cały personel ludzki z budynku C-3 (Jeśli takowy przebywał aktualnie w środku) oraz rozpocząć zdalną aktywację reaktora, w którym znajduje się instancja. Po potwierdzeniu nastąpienia wydarzenia WH-1 należy rozpocząć kolejną fazę projektu "Wsteczny bieg", która wiążę się z wystrzeleniem budynku C-3 (Po udanym wystrzeleniu przemianowanym na stację badawczą O-0) w przestrzeń kosmiczną. Kiedy stacja badawcza O-0 znajdzie się poza ziemskim polem grawitacyjnym należy umieścić ją na skorygowanej trasie ruchu obiegowego Ziemi, jednak musi przemieszczać się w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu planety.
Nie przewiduje się możliwości wystąpienia problemów technicznych ze stacją badawczą O-0, jednak w razie awarii, która nie mogłaby zostać naprawiona przez systemy satelity w trakcie wymijania satelity z Ziemią należy wysłać satelitę naprawczego O-1, który będzie w stanie zidentyfikować oraz rozwiązać problem stacji badawczej O-0.
Opis: SCP-PL-190-01 to kasetka zamykana na klucz marki [USUNIĘTO] o wymiarach dwadzieścia pięć centymetrów na trzydzieści centymetrów na trzy centymetry pomalowana na kolor granatowy farbą. Kasetka została pokryta dwumilimetrową warstwą czystego żelaza, pod którym znajduje się inny metal. Metal ten jest niemożliwy do identyfikacji (Próby pobrania próbki zakończyły się niepowodzeniem). Metal ten jest odporny na wszystkie zmiany mechaniczne oraz chemiczne. Zamek bębenkowy obiektu jest całkowicie odporny na wszelkie próby otwarcia, które nie zakładają użycia oryginalnego klucza. Ponadto całkowicie odbija wszystkie rodzaje promieniowania elektromagnetycznego, co uniemożliwia prześwietlenie instancji. Mimo braku możliwości spenetrowania obiektu przez znane widmo fal elektromagnetycznych z kasetki ciągle wydobywa się promieniowanie niejonizujące o falach długości trzystu pięćdziesięciu nanometrów. Obiekt posiada większą objętość niż wykazują na to wymiary zewnętrzne lub posiada wytrzymałość na nieznanie wysokim poziomie (Nie można przypuścić, które ze stwierdzeń jest prawdziwe, gdyż nigdy nie spenetrowano wnętrza SCP-PL-190-01).
SCP-PL-190-02 to osobliwość znajdująca się wewnątrz SCP-PL-190-01. SCP-PL-190-02 jest porównywany przez fizyków do białej dziury będącej jedynie hipotezą określoną jako możliwy powód wielkiego wybuchu. Obiekt jest niestabilny i istnieje możliwość, iż przeistoczy się albo już się przeistoczył w czarną dziurę. Nieznany jest aktualny stan podmiotu, ponieważ z rozkazu Rady O5 zakazano otwierania oraz podejmowania prób otwarcia SCP-PL-190-01 (Każdy, kto podejmie taką próbę natychmiastowo zostanie poddany postępowaniu dyscyplinarnemu, które może zakończyć się wcieleniem do personelu klasy D).
Pozyskanie obiektu: Pozyskanie obiektu nastąpiło dnia 15.02.2008 roku przez personel Ośrodka PL-3. Podmiot został znaleziony w paczce wysłanej do Ośrodka zaadresowanej do doktora Aleksandra Jastrzębskiego, który aktualnie znajdował się na urlopie. Postanowiono przechować paczkę do momentu, aż doktor Jastrzębski powróci z urlopu, w tym czasie odkryto, iż wewnątrz przesyłki znajduje się źródło promieniowania niejonizującego. Ze względu na tę właściwość podjęto decyzję o otworzeniu paczki bez zgody oraz wiedzy doktora Jastrzębskiego, w środku znaleziono kasetkę (Później sklasyfikowaną jako SCP-PL-190) oraz list, którego środkowa część została wyrwana adresowany do doktora Jastrzębskiego.
Ze względu na treść listu oraz nieznaną naturę znalezionej anomalii postanowiono przeprowadzić eksperyment na poligonie Ośrodka PL-3. Otwarcie instancji nastąpiło przy użyciu klucza dołączonego do paczki oraz robota z mechanicznym ramieniem. Otwarcie obiektu zakończyło się nagłym uwolnieniem energii i rozprężeniem materii nagromadzonej w SCP-PL-190-01, co spowodowało zniszczenie piętnastu hektarów poligonu oraz terenu leśnego, który go otaczał. Z nieznanego powodu energia oraz materia wytwarzana przez SCP-PL-190-02 nie spowodowały poruszenia SCP-PL-190-01, co po przeanalizowaniu zagrożenia pozwoliło zabezpieczyć obiekt. Nieupoważnionemu personelowi zaaplikowano preparat amnezyjny klasy B oraz wmówiono, iż zniszczenia zostały wywołane przez inny obiekt SCP. Strefa zniszczeń została upodobniona do miejsca, w które uderzył meteoryt, gdyż do opinii publicznej podano informacje o uderzeniu meteorytu.
Po incydencie na poligonie Ośrodka PL-3 w trybie natychmiastowym wezwano doktora Jastrzębskiego do placówki. W trakcie przesłuchania potwierdzono, iż doktor Jastrzębski nie ma nic wspólnego z paczką lub jej zawartością oraz zaprzecza znajomości z jakąkolwiek osobą mogącą mu ją wysłać. Nie stwierdzono, by doktor Jastrzębski podawał fałszywe informacje. Aktualnie prowadzone są poszukiwania nadawcy przesyłki, jednak jest to utrudnione ze względu na podany fałszywy adres zwrotny.
Witaj drogi Aleksandrze, chciałabym się z tobą spotkać osobiście, ale to nie jest aktualnie możliwe. Muszę zniknąć, ale nie mogę tego zabrać ze sobą, to zbyt niebezpieczne, a ty jesteś jedyną osobą, której mogę zaufać i jesteś jedynym, który może to rozpracować. Chciałabym ci opowiedzieć o wszystkim, co jest z tym związane, jednak nie mam czasu, więc muszę się streścić.
Ta rzecz powstała z powodu mojego nieudanego eksperymentu, chciałam sprawdzić jedną hipotezę, która wiązała się z moim odkryciem i coś poszło całkowicie nie tak, znaczy nie jestem pewna czy to błąd, ale to coś, czego się nie spodziewałam. Nie mogę powiedzieć czym dokładnie to jest, ale wiem, iż jesteś w stanie to rozpracować, ale musisz być ostrożny.
Nie wiem o tym wszystkiego, ale mogę cię zapewnić o dwóch rzeczach, które musisz wiedzieć obchodząc się z tym. Po pierwsze, to jest bezpieczne do momentu, aż tego nie otworzysz, nie mogę zagwarantować, że tak będzie zawsze, ponieważ ciągle zachodzą w tym zmiany, ale na razie ta kasetka wystarczy do zabezpieczenia tego. A po drugie, jeśli już będziesz musiał to otworzyć nigdy nie stawaj z przodu, do momentu, aż znajdujesz się za tym nic ci nie grozi, jednak nigdy nie próbuj znajdować się przed tym w trakcie otwierania, ponieważ to się dla ciebie źle skończy.
-
-
Chciałabym móc ci więcej powiedzieć oraz spotkać się z tobą osobiście, jednak jest to niemożliwe i trzymaj się. Liczę, że kiedyś będziemy mieli okazję się spotkać.
Nazwa projektu: Anty Grawitonowa Sfera Gorzelskiego (W skrócie określana mianem "AGSG".)
Członkowie projektu: Doktor Przemysław Gorzelski (Dyrektor projektu.); Doktor Albert Plamski (Konsultant ds. faz skondensowanych materii.); Doktor Aleksander Jastrzębski (Główny fizyk doświadczalny.); Adrian Słodziński (Główny inżynier.).
Cel projektu: Projekt ma na celu stworzenia przestrzeni wolnej od oddziaływań grawitacyjnych, która pozwoli na zabezpieczanie anomalii, które opierają się na zjawisku przyciągania się materii oraz jego następstwom.
Opis: Zasada działania urządzenia jest znana tylko doktorowi Gorzelskiemu, jednak na podstawie rysunku technicznego inżyniera Słodzińskiego przy właściwym skalowaniu możliwe jest stworzenie AGSG o dowolnych wymiarach. AGSG ma dwa oddzielne układy do kontrolowania grawitacji: "Zewnętrzny" — Wpływający jedynie na oddziaływania materii w sferze z materią spoza sfery; "Wewnętrzny" — Wpływający tylko na oddziaływania materii we wnętrzu sfery.
Informacje dodatkowe: W trakcie badań nad sposobem zniwelowania grawitacji doktor Gorzelski stwierdził, iż udało mu się potwierdzić istnienie grawitonów. Mimo iż nie ma sposobu na potwierdzenia dokonania takiego przełomu przez doktora Gorzelskiego ( Większość modeli fizycznych stworzonych przez doktora Gorzelskiego jest albo niekompletna, albo niezrozumiała dla innych badaczy zajmujących się tą dziedziną. Przewiduje się, iż brakujące fragmenty są specjalnie ukrywane przez doktora Gorzelskie. Nie ma na to aktualnie żadnych dowodów, ale w przeszłości przeprowadzał takie praktyki.) to opierająca się na tych założeniach technologia pozwala na działanie AGSG.
Doktor Jastrzębski przez wykonywanie określonych doświadczeń potwierdził poprawność obliczeń doktora Gorzelskiego, ale nie był w stanie zrozumieć, jak do tego doszedł. Kiedy projekt odniósł sukces został przydzielony do zespołu zajmującego się badaniem SCP-PL-190-02 oraz ewentualną kontrolą AGSG w razie wystąpienia wydarzenia BH-1, ze względu na możliwe powiązania z obiektem oraz doświadczenie związane z projektem "AGSG".
Doktor Plamski nie zapoznał się z przeznaczeniem projektu, ale twierdził, iż nie chce zostać od niego odsunięty, oraz że "zrozumie to coś". Przed zakończeniem swojego udział w projekcie mówił, iż jego udział w projekcie był minimalny (W przeciwieństwie do Doktora Gorzelskiego, który twierdzi, iż spora część obliczeń jest na bazie informacji od Doktora Plamskiego.). Doktor Plamski negatywnie zareagował na informacje o odsunięciu od projektu, gdyż ten uważał, iż jest blisko zrozumienia natury całego mechanizmu. Po oficjalnym odrzuceniu wszystkich podań o możliwość kontynuowania pracy w projekcie oraz rozpoczęcia nowego opierające się o dane całego projektu "AGSG" ten dokonał [EDYTOWANO] co zakończyło się potrzebą zaaplikowania preparatu amnezyjnego klasy C.
Nazwa projektu: Wsteczny bieg
Członkowie projektu: J██████ R█████████ (Dyrektor Projektu.); M███ K█████████ (Główny inżynier projektu.); A██████ R████████ (Konsultant ds. robotyki.); J█████ D█████ (Konsultant ds. astrodynamiki.); F██████ S███████ (Konsultant ds. termodynamiki.).
Cel projektu: Utworzenie przechowalni zdolnej zagospodarować energię wytworzoną przez SCP-PL-190-02 w kontrolowany sposób oraz umożliwiającej zdalne prowadzanie badań naukowych nad anomalią.
Opis: W trakcie prac nad projektem opracowano generator zdolny nadać wektor wyrzucanej z obiektu materii oraz przetworzyć energię do formy używanej w układach zasilania przechowalni. Jednak ze względu na ilość wyrzucanej materii zabezpieczenie anomalii w razie wydarzenia WH-1 nie ma możliwego sposobu na bezpieczne przechowanie przechowanie bez uniknięcia dekonspiracji działań Fundacji postanowiono, iż w razie takiego scenariusza należy umieścić obiekt w przestrzeni kosmicznej. W celu uniknięcia uszkodzeń Ośrodka PL-4 podczas przeprowadzania takiego manewru, pod budynkiem C-3 wybudowano studnię zdolną wytrzymać aktywacje reaktora i pozwolić na wystrzelenie stacji badawczej O-0.
Ze względu na charakter anomalii umieszczenie podmiotu na orbicie Ziemskiej byłoby niemożliwe, dlatego opracowano plan umieszczenia przechowalni na orbicie zbliżonej do trasy ruchu obiegowego Ziemi, jednak z odwrotnym wektorem kierunkowym. Taki zabieg umożliwia częstszą możliwość ingerencji w razie uszkodzenia przechowalni.
Mimo większej ilości szans, w których możliwe jest wysłanie sondy naprawczej albo zespołu inżynierów, tak przez większość czasu nie ma możliwości ręcznej naprawy. Z tego powodu we wnętrzu przechowalni zainstalowano system zdalnie sterowanych dronów naprawczych oraz magazyn z częściami zapasowymi. Ponadto na wypadek potrzeby wysłania ludzkiego personelu znajdują się tam systemy podtrzymywanie życia, zapasy żywności na rok dla czteroosobowej załogi i system uzdatniania wody. Dodatkowo na pokładzie stacji znajduje się laboratorium pozwalające na przeprowadzanie eksperymentów naukowych nad obiektem zarówno zdalnie, jak i na terenie stacji.
Na wypadek wystąpienia wydarzenia BH-1 po wprowadzeniu procedur reagowania w sytuacji wydarzenia WH-1 przechowalnia zawiera system paneli słonecznych zdolny wytworzyć wystarczającą ilość prąd elektrycznego, by zasilić podzespoły przechowalni (W tym AGSG.).
Informacje dodatkowe: Po zakończeniu fazy projektowania oraz przeprowadzania symulacji decyzją Rady O5 wszystkim członkom projektu podano preparat amnezyjny klasy D. Realizację projektu podzielono na trzy oddzielne fazy, a każdą przekazano innemu zespołowi konstrukcyjnemu z Departamentu Inżynierii w celu uniknięcia odkrycia prawdziwego celu projektu przez nieupoważniony personel.
Dodatek SCP-PL-190-01: Dnia 11.05.2008 roku na terenie poligonu Ośrodka PL-3 zaczęły pojawiać się niezidentyfikowane, nieregularne struktury wykonane z nieokreślonej materii o białym kolorze. Ze względu na zamknięcie poligonu od pozyskania SCP-PL-190, natychmiastowo przypisano obiektowi wywołanie zdarzenia.
Badania wykazały, iż materia, z której zbudowane są struktury to plazma wyładowania pierścieniowego, składająca się w przybliżeniu z: dziewięćdziesięciu dziewięciu procent z cząstek subatomowych, dziewięciu dziesiątych procenta atomów wodoru oraz w jednej dziesiątej procenta z atomów helu. Nieznany jest sposób, w jaki plazma utrzymuje ciśnienie oraz pole elektromagnetyczne potrzebne do utrzymania takiego stanu materii. Pojawiła się hipoteza, iż utrzymanie takiego stanu jest możliwe przez ścieranie się mas różnorodnych rodzajów energii z chmurami wolnych cząstek elementarnych złożonych z bozonów i fermionów, którymi przepełniona jest plazma. Jednak nie ma aktualnie sposobu na potwierdzenie tej teorii.
Po tygodniowej obserwacji odkryto, iż zmiany w postaci syntezy bardziej skomplikowanych pierwiastków zachodzące w strukturach są regularne i we wszystkich strukturach zachodzą jednakowo. Możliwymi powodami takiego przebiegu procesu jest albo nieznany mechanizm fizyki kwantowej działający w plazmie wyładowania pierścieniowego (Gdyż jest to mało poruszone zagadnienie na scenie naukowej.), albo świadome działanie istot rozumnych mogących mieć związek z powstaniem SCP-PL-190. W przypadku drugiej możliwości pozostaje nieznany motyw, jakim kierują się twórcy anomalii.
Dodatek SCP-PL-190-02: Dnia 01.06.2008 udało się ustalić nadawcę paczki wysłanej do doktora Jastrzębskiego. Po ustaleniu kodu przesyłki wskazującego na Białystok, jako miasto nadania. Rozpoczęto zawężanie kręgu poszukiwania do osób mogących mieć jakikolwiek kontakt z doktorem Jastrzębskim w przeszłości, które aktualnie zamieszkują Białystok.
Przy użyciu tej metody znaleziono doktor Sylwię Król, która studiowała fizykę doświadczalną na tej samej uczelni oraz w tym samym roczniku, co doktor Jastrzębski. W trakcie nauki kilkukrotnie była oskarżona o prześladowanie, zaś na ostatnim roku studiów II stopnia sklasyfikowano u niej schizofrenię i wysłano ją na leczenie w zakładzie zamkniętym. Po upływie ośmiu miesięcy uznano, iż leczenie farmakologiczne przynosi właściwe rezultaty i doktor Król nie musi już przebywać w zakładzie zamkniętym. Później wróciła na uczelnie i zdobyła wykształcenie na poziomie doktora habilitowanego z zakresu fizyki doświadczalnej, następnie podjęła pracę przy badaniu teorii białych dziur.
Do miejsca zamieszkania doktor Król wysłano agenta polowego Mariana Wolnego będącego pod przykrywką policjanta z Miejskiej Komendy Policji. Kiedy agent Wolny potwierdził, iż w budynku nie ma ludzi włamał się do wnętrza. W środku dostrzegł znaczne ilości plazmy wyładowania pierścieniowego, ze względu na nietypowy charakter znaleziska agent polowy wezwał wsparcie. Personel Fundacji natychmiast znalazł korelację między domem doktor Król oraz poligonem Ośrodka PL-3, co poskutkowało przejęciem oraz zabezpieczeniem terenu posesji.
Badanie plazmy wykazało wytworzenie się wszystkich pierwiastków o liczbie atomowej mniejszej lub równej węglowi. Śladowe ilości węgla układające się w formę nanorurek jednowarstwowych zostały znalezione w podstawach struktur. Na podstawie tego znaleziska oraz przewidywanego czasu powstania można zaobserwować przyszłe zmiany, które w przyszłości mogą zajść na terenie poligonu Ośrodka PL-3.
Poza strukturami wytworzonymi z plazmy wyładowania pierścieniowego w domu doktor Król znaleziono zwęgloną kość zidentyfikowaną jako paliczek dalszy małego palca, zakrwawiony nóż z DNA oraz odciskami palców doktor Król, brakujący fragment listu wysłanego w paczce zawierającej SCP-PL-190, za to nie udało się uzyskać żadnej dokumentacji naukowej (Zakłada się, iż doktor Król zabrała ze sobą dokumentację, mniej prawdopodobne jest jej zniszczenie, gdyż nie znaleziono żadnych śladów przeprowadzania takiego procederu.) lub poszlak mogących wskazać aktualną lokalizację doktor Król.
-
Jeszcze jedna sprawa, wiem, co możesz sobie pomyśleć, ale to nie jest biała dziura, prawa termodynamiki wciąż obowiązują i nie da się wytworzyć energii z niczego, ona pochodzi z innego miejsca, tak samo materia. Nie wiem, jak to działa, ale jestem pewna, że dociera to do nas z innego miejsca, może nawet z innego wymiaru (Wiem, że to brzmi głupio, jednak jest też logiczne.). Ale to nie o to mi się teraz rozchodzi. Odkryłam, że coś tam jest, ponieważ o ile przepływ energii jest całkowicie losowy tak materia się układa w struktury, których nie można przypisać żadnym naturalnym regułom. Nie wiem kim są, ale chcą coś stworzyć i nie możemy na to pozwolić, bo to ich plan. Zastanawia mnie to, tym bardziej im więcej myślę o tym, jak to stworzyłam, a właściwie oni pokierowali mnie w sposobie, jak do tego dojść. Muszę odkryć kim są, czego chcą i to coś czego mogę dokonać tylko sama. To głupie, tyle czasu spędziłam pracując nad tym, że zapomniałam o lekach oraz o powodzie, dla którego je biorę. Wiem, że jest coś ze mną nie tak i muszę się wziąć za siebie, dlatego tego nie przeczytasz, zniszczę ten bełkot, ale reszta to prawda. Zniszczę ten fragment, a jeśli jakimś cudem to przeczytałeś to zapomnij o tym i skup się na pilnowaniu tej rzeczy oraz reszcie moich wytycznych.
-
Od: Doktora Przemysława Gorzelskiego
Do: Dyrektora Ośrodka PL-4
Wstęp: Drogi Dyrektorze [USUNIĘTO] piszemy ten raport, by podkreślić skalę zagrożenia, z jakim może mierzyć się Fundacja. Uważamy, że podjęte środki bezpieczeństwa, względem tak niebezpiecznego podmiotu są niewystarczające.
Treść: Po przeanalizowaniu danych dostarczonych przez MFO oraz zjawisk zachodzących w miejscu pierwszego incydentu związanego z tym podmiotem jesteśmy pewni, że w chwili znalezienia była to biała dziura. Jak sama nazwa wskazuje biała dziura jest przeciwieństwem czarnej dziury. Wywołane przez nią zniszczenia są skutkiem uwolnienia dużego ładunku energii, połączonego ze skompresowaną materią, co doprowadziło do uwolnienia silnej fali uderzeniowej. Osobliwość tego typu to ewenement na skalę światową. Poprzez wytwarzanie energii, obiekt łamie obowiązujące prawa fizyki. Nie, dziura nie przetwarza tej energii, tylko ją wytwarza. To samo tyczy się materii. Musimy założyć, że obiekt jest aktywny mimo zamknięcia. Oznacza to, że w jego wnętrzu, poza samą osobliwością, znajdują się rosnące pokłady zarówno energii, jak i materii. Jeśli określony teren, jaki był w stanie zniszczyć podmiot, to siła jaką zebrał w przedziale czasu od znalezienia instancji do wykonania eksperymentu, to zgromadzenie siły zdolnej dokonać jednakowych zniszczeń na skalę globalną zajmie obiektowi 119 dni. To jednak bardziej optymistyczny scenariusz, który zakłada, że do osiągnięcia siły zdolnej wywołać scenariusz klasy XK będzie potrzebny podmiotowi czas, druga opcja nam tego nie zapewnia.
Drugi scenariusz zakłada przekształcenie białej dziury w czarną. Aktualne badania tej hipotezy pokazują, jak pod wpływem czasu wytwarzana ilość energii oraz materii spadają do punktu, gdzie biała dziura, zamiast je wytwarzać zacznie wchłaniać wszystko to, co wcześniej utworzyła. Nieznany jest nam czas, w jakim zachodzi taki proces, dlatego musimy przyjąć, że po jego zabezpieczeniu doszło do transformacji. Osobliwość taka może powoli pochłaniać atomy swojego opakowania, co w pewnym momencie osłabi jej strukturę na tyle, że doprowadzi do uwolnienia obiektu. Taka sytuacja doprowadzi do natychmiastowego scenariusza klasy XK, nie sądzę nawet byśmy zdążyli to przemyśleć.
Co prawda mamy przygotowany plan zabezpieczenia podmiotu na obydwa scenariusze, ale to może okazać się nie wystarczające, że nie wspomnimy już o tym, iż nie wiemy jeszcze co jest nie tak z materią SCP-PL-190-02, a wiemy, że coś jest nie tak. Dlatego musimy wzmocnić ochronę podmiotu, choć naszym zdaniem to też nie pomoże. Jest tylko jedno rozwiązanie, które ochroni świat przed tak straszną siłą. Musimy wsadzić go w rakietę i wystrzelić —jak najdalej — na orbitę czarnej dziury (Pracujemy z zaprzyjaźnionym astrofizykiem nad znalezieniem właściwej lokalizacji, z której obiekt na pewno nie zaszkodzi ludzkości.). Choć spodziewamy się jak brzmiała będzie decyzja Rady w tej sprawie, to wciąż liczymy, że Pan, Panie Dyrektorze może spróbować na nią wpłynąć. Wiemy, iż takie postępowanie nie jest zgodne z mottem Fundacji, jednak jest to sytuacja podbramkowa, w której czas jest naszym największym wrogiem.
Podsumowanie: Dyrektorze, wierzymy w Pańskie zrozumienie. Pamiętajmy, że my się nie mylimy, dlatego nie jest to zdarzenie, które można zlekceważyć. Dostaliśmy wystarczająco dużo sygnałów ostrzegawczych.
Z Poważaniem
Doktor Przemysław Gorzelski