IDENTYFIKATOR: IPP-PL-210 | POZIOM II/PL-210 |
KLASA PODMIOTU: Satus | Wiedza Ukryta |
Indywidualny Protokół Postępowania: Hodowla IPP-PL-210 jest aktualnie zapieczętowana w Ośrodku Botanicznym 429 znajdującym się w mieście Khar'tarei na Księżycu. Obiekt jest naświetlany przez grzybnie iluminacyjne zmodyfikowane genetycznie zgodnie z zaleceniami Võlutaar Hanny Kupińskiej, aby mogły skutecznie symulować naturalne światło słoneczne.
Podłoże, na którym znajduje się obiekt, składa się głównie z piasku, celem odtworzenia pierwotnego środowiska. IPP-PL-210 jest zraszany przez organiczny system nawadniający, o który należy dbać zgodnie ze standardowym protokołem.
Opis: IPP-PL-210 to roślina z rodziny kaktusowatych. Została ona odkryta w roku 245 po katastrofie, w strefie skażenia Udabar1.
Obiekt posiada mechanizm obronny przed konsumpcją, który powoduje halucynacje u spożywającego. Zgodnie z danymi historycznymi pokazują one wydarzenia z czasów katastrofy, które się działy w miejscu gdzie aktualnie znajduje się Strefa Udabar.
Obiekt w oryginalnym stanie pozyskania miał 15 fedów średnicy, anomalnie wchłaniał i żywił się cząsteczkami Sosny a następnie wydalał z siebie czystą wodę, co pozwoliło przeżyć lokalnej zwierzynie oraz roślinności. Zespół badawczy pozyskał 21 próbek obiektu aby móc go genetycznie odtworzyć. Po 3 miesiącach w Ośrodku Botanicznym 429 udało się wyhodować 25 sadzonek IPP-PL-210.
Uwagę Fundacji zwróciły pomiary ilości cząsteczek Sosny w powietrzu w Strefie Udabar, gdzie pomimo braku filtrów była znacznie niższa. Zespół badawczy za poleceniem dyrektora Himmela został wysłany rok później przy ponownym wykonaniu pomiarów. Na miejscu znaleziono żywą i dobrze prosperującą populację Crocodylus Woody oraz kilku roślinożernych gatunków pochodnych od jeleni. Były one w stanie przeżyć w Strefie Udabar dzięki IPP-PL-210, którego to zespół badawczy odkrył drugiego dnia pomiarów, śledząc stado jeleni w stronę wodopoju.
Możliwości użycia obiektu: IPP-PL-210 może być użyty jako źródło wody pitnej w środowiskach z wysokim stężeniem cząsteczek Sosny. Testowo 5 sadzonek zostało umieszczonych w miastach Xardii, Gar'tor oraz Julini i Portokin.
W dwóch strefach przemysłowych ciała pracowników zostały dobrowolnie zmodyfikowane genetycznie używając materiału z IPP-PL-210, ze względu na to, że jak na standardy mieszkalne strefy przemysłowe są bogate w cząsteczki Sosny, ciała pracowników teraz je wchłaniają zapewniając im darmową wodę pitną.
Dodatek 210-1: Obserwacje halucynacji po spożyciu IPP-PL-210
Numer eksperymentu: I
Nadzorca eksperymentu: doktor Volimir
Tester: D-1239, 25 letni orin o imieniu Tybeusz, bez modyfikacji ciała poza standardowymi.
Przebieg eksperymentu: Tybeusz spożył część IPP-PL-210 w pomieszczeniu testowym, następnie położył się i zapadł w sen. Do głowy Tybeusza został podłączony biologiczny skaner myślowy, dzięki czemu można było zobaczyć projekcje mózgową halucynacji z IPP-PL-210.
Projekcja mózgowa: Można było zaobserwować wielki na 7 derdów szkielet statku kosmicznego, był on zbudowany z bliżej nieokreślonego metalu, zawierający mechanizmy zębate. Był on wciąż w konstrukcji, na ubraniach ludzi którzy go budowali można było zauważyć stare logo Fundacji oraz koła zębate. Większość ludzi pracowało w maskach ochronnych, wyraźnie widoczne cząsteczki Sosny w powietrzu.
Numer eksperymentu: II
Nadzorca eksperymentu: doktor Volimir
Tester: D-1378, 22 letni orin o imieniu Jarl, posiada liczne modyfikacje oczu pozwalające na wizję ponad standardową ludzką.
Przebieg eksperymentu: Jarl spożył część IPP-PL-210 w pomieszczeniu testowym, następnie położył się i zapadł w sen. Do głowy Jarla został podłączony biologiczny skaner myślowy.
Projekcja mózgowa: Statek z poprzedniej wizji został ukończony i odbywał się jego start. Liczna grupa ludzi w kombinezonach ochronnych obserwowała jego odlot i wyjście na orbitę ziemską. Można zaobserwować również w oddali budowę drugiego środku transportu tego samego typu. Powietrze jest znacznie bardziej zanieczyszczone cząsteczkami Sosny niż wcześniej, niezidentyfikowane ptaki zaczynają atakować małe fragmenty szkieletu budowy i zjadać metalowe fragmenty.
Numer eksperymentu: III
Nadzorca eksperymentu: doktor Volimir
Tester: D-2138, 100 letni orin o imieniu Karni, brak modyfikacji ciała poza standardowymi.
Przebieg eksperymentu: Karni spożył część IPP-PL-210 w pomieszczeniu testowym, następnie położył się i zapadł w sen. Do głowy Karniego został podłączony biologiczny skaner myślowy.
Projekcja mózgowa: Pole, na którym znajdował się IPP-PL-210 stało się jałową pustynią, brak obecności ludzi, pozostały małe fragmenty szkieletu statku widzianego w Eksperymencie II, jednakże jest on całkowicie zardzewiały i niemalże całkiem wyjedzony. Widoczne są również pojedyncze niemalże umarłe rośliny oraz niezidentyfikowane zwierzęta z licznymi mutacjami. Ilość cząsteczek Sosny w powietrzu jest tak duża, iż z pewnością uniemożliwiłaby przeżycie człowiekowi bez modyfikacji ciała oraz filtrów.
Dodatek 210-2:
Notatka od Departamentu Archiwów Fundacji
Biorąc pod uwagę stężenie tej mieszaniny śmieci, pyłów oraz gazów, którą nazywamy cząsteczkami Sosny w powietrzu, zdaje się, że okres z halucynacji dzieje się w trakcie katastrofy, czyli według starego kalendarza w latach od 2022 do 2032. Jednak w odzyskanych dokumentach nie ma nawet słowa o projekcie budowy statku kosmicznego, powstającego najprawdopodobniej w celu ewakuacji ludzkości. Będziemy szukać dalej. Jednakże, wiele dokumentów przepadło bezpowrotnie. Już ze względu na sam fakt, że używamy nowego kalendarza, wiele lat zwyczajnie wyleciało z kart ludzkości. Pytanie jednak, co dalej? Jeśli znajdziemy dokumenty o tym, że część ludzkości została ewakuowana, dlaczego nie nawiązali z nami kontaktu? Jak zareagują na to cywile? Na ten moment wyniki eksperymentów nie powinny zostać upublicznione.
— Dyrektor Archiwów Fundacji, Gerrin Jones