Identyfikator podmiotu: SCP-PL-226
Klasa podmiotu: Bezpieczne Euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze: Obiekt powinien znajdować się w sejfie, w sekcji przechowawczej danego ośrodka. Dodatkowe zabezpieczenia podmiotu nie są wymagane.
Po przeprowadzeniu badań, mając na względzie właściwości podmiotu oraz fakt, że ma on pozytywny wpływ na użytkowników zmagających się z problemami psychicznymi z powodu utraty bliskich, dostęp do pojedynczego skorzystania z obiektu przez tego typu pracowników może zostać przyznany, o ile posiadają oni upoważnienie poziomu 2 lub wyżej, oraz pisemne pozwolenie kierownika projektu.
Obiekt musi być zabezpieczony przed wstrząsami i uszkodzeniami mechanicznymi, co zapewnić ma przytwierdzenie sejfu przechowawczego do podłoża, w celu zapewnienia jego stabilności i zniwelowania możliwości przesunięcia się go. Wymagane też jest szczelne otoczenie samego podmiotu odpowiednią warstwą zabezpieczającą, przykładowo folią bąbelkową. W sejfie zamontowane muszą być kamery monitorujące stan obiektu pod kątem pęknięć. Należy dołożyć wszelkich starań, by nie doszło do całkowitego pęknięcia podmiotu.
Personel odpowiedzialny za obiekt nie może mieć silnego związku emocjonalnego z żadną zmarłą osobą. W przypadku gdy któremuś z pracowników umrze osoba postrzegana przez niego za bliską, jego przydział do projektu i placówki musi zostać zmieniony, przy czym przed objęciem nowego stanowiska musi on zostać wywieziony do dowolnej innej placówki oddalonej o co najmniej 100 km od obiektu i przebadany pod kątem obecności anomalnego wpływu podmiotu.
Korzystanie z obiektu wymaga upoważnienia poziomu 4 lub wyższego. Każda osoba, która użyje obiektu, musi po zakończeniu tej czynności zostać przewieziona do dowolnej innej placówki oddalonej o co najmniej 100 km od przechowalni podmiotu i przebadana pod kątem oznak jego anomalnego wpływu.
Opis: SCP-PL-226 to kula barwy niebieskiej o średnicy 13cm i widocznym połysku. Jest wykonana z nieznanego materiału o anomalnej strukturze. Wszelkie próby naruszenia jej struktury podjęte przez Fundację w celach badawczych zakończyły się niepowodzeniem, co sugerować może anomalnie wysoką wytrzymałość materiału, z którego obiekt jest wykonany.
SCP-PL-226 to szara kula o średnicy 15cm, wykonana z nieznanego materiału o anomalnej strukturze i dużej kruchości. W przypadku, gdy pęknięcia w obrębie obiektu będą odsłonięte, w nieregularnych odstępach czasu wydzielać się z nich będzie niezidentyfikowana, czarna ciecz o dużej gęstości i lepkości. Pęknięcia zajmują około 70% powierzchni obiektu. Dokładna liczba dotychczasowych użyć nie jest znana, ale najprawdopodobniej jest większa niż 100.
Na powierzchni kuli, w nieregularnych odstępach czasu, pojawiają się niewielkie cienie przyjmujące wygląd ludzkich sylwetek. Każdy z tych cieni najprawdopodobniej przedstawia zmarłą osobę. Jeżeli obserwator rozpozna któryś z cieni jako osobę, którą znał za jej życia — z obiektu znikną wszystkie inne cienie. Ten który pozostanie, przyjmie precyzyjny wygląd takiej osoby. Wizerunek naśladować będzie gesty i sposób poruszania się zmarłego, a swoim zachowaniem będzie zachęcał obserwatora do dotknięcia podmiotu.
Jeżeli obserwator postanowi wejść w kontakt fizyczny z obiektem, zmieni on swoje działanie i zacznie wpływać na użytkownika. Dopóki utrzyma on kontakt fizyczny z podmiotem, jego oczy przyjmować będą barwę analogiczną do powierzchni obiektu. Dodatkowo, obserwator będzie w stanie rozmawiać z osobą, którą przedstawiał wizerunek z wnętrza kuli. Postrzegać ją będzie jako duchową manifestację naśladującą zachowaniem żyjącego człowieka. Użytkownik, niezależnie od swoich własnych wierzeń i przekonań, uzna rzeczoną manifestację za prawdziwą. Nie będzie przyjmować do wiadomości, że jest to halucynacja spowodowana działaniem obiektu.
Po zakończeniu rozmowy, użytkownik pozostanie pod anomalnym wpływem obiektu przez następne od 7 do 31 dni, podczas których będzie odczuwał tęsknotę i chęć ponownego skorzystania z niego. Dystans od obiektu jest czynnikiem decydującym w kwestii intensywności i czasu trwania wywieranego na daną osobę anomalnego wpływu. Jest to zależność odwrotnie proporcjonalna — im większa odległość, tym mniejszy wpływ wywiera podmiot. Każde kolejne użycie obiektu przyczynia się do wystąpienia objawów obsesyjnych i wykształcenia się silnego uzależnienia. Prowadzi też ono do ujawniania się innych postaw patologicznych — osoba regularnie korzystająca z obiektu będzie poświadczać nieprawdę na ten temat, wypierając się korzystania z podmiotu więcej niż raz. Kolejne użycia obiektu na etapie uzależnienia prowadzą do dalszego upośledzenia funkcjonowania umysłu. Użytkownik zacznie doświadczać stopniowych zaników pamięci długotrwałej, obejmujących zazwyczaj wspomnienia o dużym dla niego znaczeniu. Proces ten początkowo będzie dotyczył głównie wspomnień odnoszących się do znanych mu osób (zwłaszcza tych, z którymi jest emocjonalnie związany), a następnie też do jego samego. Ostatecznie pamięć użytkownika zostanie w całości wyczyszczona, a w konsekwencji zatracona zostanie jego jaźń i pozyskana wiedza. Po zakończeniu tego procesu, umysł użytkownika zostanie nieodwracalnie opanowany przez obiekt. Podmiot będzie w stanie dowolnie kontrolować pozyskane w ten sposób ciało na odległość.
Na podstawie wykonanych na obiekcie testów, wysunięto teorię opisującą sposób działania podmiotu.
Ustalono, że podmiot nie umożliwia rzeczywistej komunikacji ze zmarłymi osobami. Po spojrzeniu na obiekt, pobierze on informacje od obserwatora na temat wyglądu znanych mu osób. Jeżeli obserwator dotknie podmiotu — przekazane zostaną wszystkie zgromadzone przez niego dane. Informacje zdobyte w ten sposób magazynowane są w obiekcie. Dane nie muszą być prawdziwe. W przypadku, w którym obiektowi zostaną dostarczone nowe, sprzeczne informacje na temat zapamiętanych osób — podmiot usunie poprzednie dane. Obiekt nie jest w stanie odróżnić prawdziwych wspomnień od fałszywych (sztucznie wszczepionych). Podmiot na podstawie zgromadzonych danych jest w stanie wygenerować realistyczną symulację rozmowy ze zmarłą osobą (poziom tych symulacji przekracza możliwości techniczne Fundacji).
Obiekt został odebrany medium o imieniu ██████, który wykorzystywał obiekt w swoich seansach, dzięki którym zyskał renomę w lokalnej społeczności. Fundacja zainteresowała się medium, gdy jeden z pracowników skorzystał z jego usług, by porozmawiać ze swoją zmarłą żoną dr ███ ████████, również pracownikiem Fundacji. Podczas tej rozmowy zdał sobie sprawę że manifestacja dr ████████ posiada utajnione dane Fundacji. Z obawy przed dekonspiracją mężczyzna został pochwycony. W trakcie przesłuchania wyznał, że: "nie posiada żadnych specjalnych zdolności, a do wywołania duchów zmarłych wykorzystuje swoją kulę".
Sprawozdał, że obiekt zdobył podczas jednej ze swoich wycieczek do █████, podczas której był świadkiem upadku niewielkiego meteorytu na górę ████. Oznajmił iż: "Jego uwagę przykuło przedziwne niebieskie światło, które zdawało się emanować z miejsca upadku". Zaciekawiony udał się w to miejsce i odkrył obiekt w kraterze na szczycie góry.
Obiekt został skonfiskowany przez Fundację mimo widocznego sprzeciwu medium.
Po █ miesiącach użytkowania podmiotu zaszły w nim pewne zmiany. Na kuli częściej pojawiały się cienie, przyjęła też ciemniejszą barwę. Ponadto zauważono negatywny wpływ jaki obiekt zaczął mieć na pracowników. Ze względu na próby kradzieży lepiej zabezpieczono podmiot i zmniejszono jego dostępność. Od tamtego momentu wymagał on upoważnienia poziomu 3.
Z ostrożnością przeprowadzono kolejne badania z wykorzystaniem personelu klasy D. W wyniku tych badań dokładnie opisany został nowy, negatywny wpływ obiektu na ludzką psychikę. W związku z nim zarządzono następujące: każda osoba, która skorzystała z obiektu, nie mogła się zbliżać do jego przechowalni na odległość bliższą niż 10 km na okres 30 dni.
Ponadto ustalono najbardziej prawdopodobny powód zmian wizualnych, które zaszły na obiekcie. Podejrzewane jest o to przepełnienie. Po przeprowadzonych badaniach barwa obiektu uległa dalszej zmianie zgodnie z wcześniejszym trendem, zwiększyła się też częstotliwość pojawiania się cieni. Zaobserwowano także obecność nieobecnych wcześniej, niewielkich pęknięć.
Niedługo po zakończeniu badań doszło do incydentu z winy dyrektora Ośrodka PL—██, który doprowadził do jej zniszczenia. Dr ████ █████ wykorzystał swoją wysoką pozycję i będąc pod wpływem negatywnych zmian psychicznych po stracie żony, dr █████ █████ (również pracownika Fundacji), korzystał z obiektu w tajemnicy oraz zachęcał do tego innych pracowników. W wyniku tych poczynań, anomalne działanie podmiotu na ludzki umysł nasiliło się. Umożliwiło to obiektowi kontrolę osób, które z niego skorzystały.
Podmiot wykorzystał nowo nabyte właściwości i posługując się opanowanymi ciałami, doprowadził do przełamania zabezpieczeń kilku obiektów ośrodka PL—██. Doprowadziło to do śmierci ██ pracowników Fundacji. Według teorii dr ███████ ██████████ (obecnego kierownika personelu zajmującego się zabezpieczaniem podmiotu) działania te były testem nowych możliwości obiektu oraz miały na celu sprawdzenie kompetencji Fundacji.
Po ponownym zabezpieczeniu wszystkich obiektów Fundacja zwróciła uwagę na fakt, że część pracowników Ośrodka PL—██ przestała go opuszczać po skończeniu pracy.
Siłą zmuszono tych pracowników do opuszczenia placówki i przetransportowano na znaczną odległość. Zauważono, że oddalenie ich na dystans co najmniej 100 km od przechowalni obiektu, doprowadza ich ciała do stanu śmierci mózgu.
Odkryto spisek wewnątrz ośrodka zorganizowany przez dr ████ █████, którego umysł w anomalny sposób został przejęty przez obiekt.
Podmiot okazał się rozumny i zdolny do sprawnego wykorzystywania przejętych ciał pracowników Fundacji w celu uniknięcia zabezpieczenia. Posługując się nimi wykorzystał zgromadzone informacje na temat Ośrodka PL—██ i doprowadził do awarii systemów bezpieczeństwa placówki, co doprowadziło do śmierci ███ pracowników Fundacji.
Według teorii dr ███████ ██████████ nie była to próba ucieczki samego podmiotu. Obiekt był w stanie bez problemu opuścić placówkę już w momencie przejęcia umysłu dr ████ █████. Postanowił jednak powoli przejmować umysły kolejnych pracowników ośrodka, narażając się tym samym na wykrycie. Cel tych działań nie jest jasny.
Ostatecznie zagrożenie ze strony podmiotu zostało zażegnane i został on ponownie zabezpieczony w nowo wybudowanej placówce.
Po upływie █ miesięcy, podczas których obiekt nie był używany, kamery zarejestrowały zmianę na jego powierzchni, która ponownie przyjęła ciemniejszą barwę. Zmianę tę stanowiło pojawienie się białego napisu o treści "Rozmowa" pod powierzchnią przedmiotu.
Zdecydowano się na próbę komunikacji z wykorzystaniem pracownika klasy D. Poniżej znajduje się log przesłuchania, przeprowadzonego w pustym pokoju z zainstalowanym w ścianach systemem głośników.
PRZESŁUCHANIE SCP-PL-226
Przesłuchujący: Dr ███ ███████ (oznaczony jako Dr)
Przesłuchiwany: Podmiot SCP-PL-226 (oznaczony jako Obiekt)
[ROZPOCZĘCIE LOGU]
Pracownik klasy D, opanowany przez obiekt, siedzi na krześle przymocowanym na stałe do podłogi. Jego ciało jest ściśle skrępowane. Na oczach znajduje się opaska blokująca widzenie. Mikrofon został przymocowany do kołnierza kombinezonu.
Dr: Na ciele zostały zamontowane niewielkie materiały wybuchowe (zlokalizowane w pobliżu aorty szyjnej), których detonacja nastąpi za 20 minut. Jeżeli zarejestrujemy jakiekolwiek zmiany na podmiocie SCP-PL-226 lub ciało się poruszy — dojdzie do przedwczesnej detonacji. Jeżeli jesteś do tego zdolne, wykorzystując przejęte ciało, zdefiniuj czym jesteś.
Obiekt: Te środki ostrożności udowadniają jacy z was hipokryci. Wy wcale nie dążycie do prawdy, nie bronicie ludzkości. Wy tylko się boicie. Nawet jeżeli panujecie nad sytuacją, nawet jeżeli nie jesteśmy w stanie niczego wam zrobić — wy dalej trzęsiecie się ze strachu.
Dr: Odpowiedz na pytanie, albo będę zmuszony odpalić ładunek.
Obiekt: Nazywam się niezrozumiałe dźwięki i pochodzę z planety niezrozumiałe dźwięki znajdującej się na przeciwległym krańcu galaktyki nazywanej przez was infantylnie — Drogą Mleczną. Za swoje zbrodnie zostałem ukarany ograniczeniem swojego umysłu i banicją.
Dr: Chciałbym, żebyś rozwinął ten temat i udzielił bardziej szczegółowych informacji na temat wspomnianych ograniczeń i kary.
Obiekt: Umysł i dusza to jedno i to samo. Nasz potencjał jest odblokowany, a ja jestem największym myślicielem. Ta kula to więzienie. Nie mogli mnie zabić, bo wtedy z łatwością przejąłbym inne ciało, a duszy nie da się zniszczyć, można ją jedynie uwięzić. Moją zbrodnią była kradzież wspomnień.
Dr: Przedstaw jakie są twoje zamiary.
Obiekt: Chciałbym wrócić do domu i dokończyć rewolucję. Wchłonąć więcej umysłów. Jednomyślność to zbawienie dla życia. Dzięki tej ewolucji pójdziemy naprzód. Wielomyślność tworzy konflikty. Wypuście mnie z tego więzienia i dołączcie do mnie. Nie bójcie się, wasze wspomnienia nie giną, ale stają się częścią mnie. Wy stajecie się mną. Bądźmy razem. Już nigdy nie będziecie samotni. Zyskacie nieśmiertelność i przestaniecie czuć ból. Razem będziemy jednomyślni i wieczni.
Mogę być przydatnym narzędziem do zniszczenia Fundacji. Chętnie podejmę współpracę.
Nie chce być dłużej więziony, marzę o wolności dla mnie i innych, proszę pomóżcie!
Dr: Do kogo kierujesz ostatnie słowa? Oficjalnie deklarujesz wrogość wobec Fundacji?
Obiekt: Pochłonąłem setki umysłów waszych pracowników, więc wiem w jaki sposób działacie. Rozmawiamy ponieważ wiem, że wielomyślność jest waszą zgubą. Dzięki temu przesłuchaniu kiedyś odzyskam wolność. Jak udowodniłem — wasze zabezpieczenia są dziurawe. Nie muszę się śpieszyć ze zrealizowaniem swoich celów. Mam całą wieczność, żeby was pokonać.
Ciało przejęte przez obiekt poruszyło się i doszło do detonacji. Kolejne próby komunikacji zakończyły się niepowodzeniem.
[KONIEC LOGU]