Specjalne Czynności Przechowawcze: Media, a w szczególności Internet, oraz środowisko akademickie nauk ścisłych należy monitorować pod kątem występowania teorii matematycznych przypominających SCP-PL-228. Należy stosować metody zabezpieczania koncepcji oraz zagrożeń informacyjnych zgodnych ze Standardami Przechowawczymi Fundacji SPF-13/1999 oraz SPF-15/2020.
Osoby, które stały się ofiarami anomalnych właściwości podmiotu i mają wspomnienia związane z SCP-PL-228-2-F lub SCP-PL-228-2-A, należy przesłuchać, jeśli to możliwe, a następnie poddać terapii amnezyjnej. W przypadku manifestacji masowych, w których pomoc indywidualna dla każdego poszkodowanego jest znacznie utrudniona lub niemożliwa, dopuszcza się użycie środków amnezyjnych klasy A.
Informacje o SCP-PL-228 dostępne są jedynie dla pracowników posiadających upoważnienie poziomu 2 lub wyższego. Dodatek PL-228-1 niniejszego raportu stanowiący zagrożenie informacyjne objęty jest wyższym ograniczeniem dostępu – możliwość otwarcia pliku mają jedynie pracownicy z upoważnieniem poziomu 3/PL-228, 4 lub wyższym, którzy otrzymali pozytywną opinię psychologa przypisanego do projektu PL-228. Zawartość tego dodatku może zostać wykorzystana jedynie do celów badawczych, a osoby pracujące z jego treścią pozostają pod stałą obserwacją psychologiczną. Dostęp do wyników badań nad podmiotem ograniczony jest takimi samymi obostrzeniami, jak do Dodatku PL-228-1.
Opis: SCP-PL-228 to teoria matematyczna będąca rozwinięciem logiki klasycznej. Jest ona szczególnym przypadkiem logiki wielowartościowej. Obok dwóch tradycyjnych wartości logicznych – prawdy oraz fałszu – SCP-PL-228 wprowadza trzecią wartość, desygnowaną dalej jako SCP-PL-228-1.
Podmiot jest złożonym zagrożeniem informacyjnym. Jego anomalne właściwości manifestują się na osobach pracujących nad próbą uogólnienia innych działów matematyki tak, by pasowały do SCP-PL-228. Osoby pracujące nad tym zagadnieniem doświadczają szeregu symptomów charakterystycznych dla silnego załamania nerwowego, depresji oraz poważnych zaburzeń osobowościowych, których skuteczne leczenie możliwe jest jedynie terapią amnezyjną. U ofiar SCP-PL-228 pojawiają się również silne wizje i halucynacje, które w różnych zeznaniach posiadają wiele cech wspólnych. Osoby będące w stanie o nich opowiedzieć często wspominają o ich pobycie w dwóch innych rzeczywistościach. Desygnuje się je jako SCP-PL-228-2-F oraz SCP-PL-228-2-A. Obecnie obie te rzeczywistości uważa się za prawdziwe.
Zdaniu „SCP-PL-228-2-F oraz SCP-PL-228-2-A to istniejące inne rzeczywistości.” przypisuje się wartość logiczną SCP-PL-228-1.
Status ontologiczny dwóch powyższych oraz naszej rzeczywistości związany jest ściśle z wartościami logicznymi występującymi w SCP-PL-228. Obecny stan wiedzy przedstawia poniższa tabela:
| Rzeczywistość | Czy istnieje? |
|---|---|
| Nasza rzeczywistość (SCP-PL-228-2-P1) | Prawda |
| SCP-PL-228-2-F | Fałsz |
| SCP-PL-228-2-A | SCP-PL-228-1 |
Nie są znane inne sposoby na podróżowanie po SCP-PL-228-2-F lub SCP-PL-228-2-A niż poprzez halucynacje wywołane przez SCP-PL-228. Nie udało się również jak dotąd spotkać dwóm osobom jednocześnie podróżującym po tych rzeczywistościach.
Dodatek PL-228-1: Formalny opis matematyczny SCP-PL-228:
Dodatek PL-228-2: Konsultacja psychologiczna prof. Ireneusza Satyry po kontakcie z SCP-PL-228:
Profesor Ireneusz Satyra to pracujący dla Fundacji matematyk. Uczestniczył i nadzorował wiele projektów badawczych związanych z anomaliami matematycznymi i zagrożeniami poznawczymi prowadzonymi nie tylko w Polskiej Filii. Do SCP-PL-228 został przypisany jeszcze przed pełnym zabezpieczeniem podmiotu. Rozmowa przedstawiona w poniższym logu była rutynową konsultacją psychologiczną, jaką odbywa pracownik po kontakcie z SCP-PL-228. Jest to pierwsza relacja o SCP-PL-228-2. Nagranie audio i wideo zostało odzyskane z systemu kamer - konsultacje psychologiczne nie są przez lekarzy nagrywane.
Pacjent: prof. Ireneusz Satyra [I.S.]
Psycholog: dr Izabela Mietczyńska [I.M.][Początek logu.]
[I.M. Puka do biura I.S.]
I.M.: Dzień dobry, profesorze. Przyszła pora na rutynową konsultację poekspozycyjną.
[I.M. wchodzi to biura I.S.]
I.S.: Won mi stąd! Już Was nie ma!
[I.S. rzuca w stronę I.M. kubkiem z biurka. I.M. szybko zamyka drzwi, o które kubek roztrzaskuje się chwilę później.]
I.M.: Nazywam się dr Mietczyńska, jestem tu sama. Chciałabym wejść i porozmawiać.
I.S.: Wejdź. Ale Oni niech zostaną na zewnątrz! Mam ich już dosyć! Nie dają mi spokoju!
[I.M. wchodzi do środka i zamyka za sobą drzwi.]
I.S.: WON! Idź mi stąd!
[I.S. Rzuca się na I.M., a ta broni się krzesłem.]
I.M.: Panie profesorze! Tutaj, spójrz na mnie!
[I.S. wyraźnie zdezorientowany przygląda się I.M., a po chwili siada na fotelu obrotowym. I.M. przysiada się do niego na krześle, którym przed chwilą się broniła.]
I.S.: … Przepraszam…
I.M.: Na szczęście nic się nie stało. Czy wszystko w porządku?
I.S.: Nie! Nic nie jest w porządku! Oni tam są i nie dają mi spokoju! Dokuczają mi… prześladują. I chyba sprawia im to przyjemność!
I.M.: Kim są ci „Oni”?
[I.S. bardzo szybko się uspokoił.]
I.S.: Co?
I.M.: Przed chwilą powiedział pan, że jacyś „Oni” nie dają panu spokoju.
I.S.: Nie wiem, o czym mówisz, moje dziecko.
[I.M. jest wyraźnie zaskoczona.]
I.M.: … No dobrze… Przejdźmy może do dzisiejszego dnia. Pańska dzisiejsza praca nad SCP-PL-228 była wyjątkowo intensywna.
I.S.: A owszem, dzisiejszy dzień był wyjątkowo owocny.
I.M.: Nie powinnam pytać się o teorię, nad którą pan pracuje. Ale może mógłby pan coś-niecoś opowiedzieć o dzisiejszych osiągnięciach?
I.S.: Tak, tak… Znalazłem w końcu te drzwi. Nie było ich… przeszedłem przez nie a tam nie było Słońca! Ta dziwna emocja, nie wiedziałem, że nie można jej czuć… Jak się nazywa?
[I.M. przypatruje się I.S. uważnie. Początkowo zdumionym wzrokiem, jednak szybko maskuje swoje zdziwienie.]
I.S.: Nie potrafię sobie przypomnieć. Bo widzisz, ja dzisiaj zacząłem poszukiwać jak należy dostosować aksjomaty teorii mnogości przy założeniach logiki zawierającej tę trzecią wartość logiczną – akaria. Tak ją Oni nazywają…
I.M.: Oni rozumieją SCP-PL-228?
I.S.: Jacy „Oni”?
I.M.: Eee… Nie ważne. Nie spodziewałam się, że w teorii matematycznej znajdują się jakieś drzwi.
I.S.: Nie ma tam żadnych drzwi.
I.M.: Ale je pan znalazł?
I.S.: Owszem, jak wiele innych rzeczy. Ale wiele z nich aka istnieje, a inne wcale.
I.M.: Chyba nie do końca rozumiem.
I.S.: Oni znają drogę. Gdy nauczysz się liczyć jak Oni, gdy zaczniesz myśleć uwzględniając akaria – możesz dojrzeć to, co nie jest i to, co aka jest. Oni są niemili, ale tak naprawdę to dzięki nim wróciłem.
[I.S. patrzy się z niepokojem w niezidentyfikowany punkt gdzieś za plecami I.M., która widząc to na chwilę się odwraca. Niczego jednak nie dostrzega.]
I.M.: Bardzo wiele rzeczy nie istnieje.
I.S.: W rzeczy samej! Jest znacznie więcej zdań fałszywych niż prawdziwych. Tych drzwi nie ma, prowadzą na śmierć i Oni je zbudowali. Aka mają zamka, mają za to klucz. W zamku, w którym się znajduje straszy smok… nie, bazyliszek! Tych drzwi nie ma i prowadzą do zamku. Bazyliszek je aka zbudował, a prowadzą do klucza! Są z drewna, metalu, z papieru, płoną i nie toną…
I.M.: I są zamknięte na cztery spusty?
I.S.: Oczywiście! I na trzy, i na dziesięć! Rozmawiałem też z alfabetem… Nie, z ludzkim pojęciem. Ale to było zdanie o pociągu, który nie nadjechał – i nie miał prawa. Bo miał prawo. I ono było złamane… To wszystko się działo naraz. Wszystko było prawdziwe… to znaczy, wszystko było fałszywe, ale przez to prawdziwe dla tamtego miejsca.
[I.S. nagle zaczął rozglądać się przerażony.]
I.S.: Wynocha! Idźcie stąd!
[I.S. wstaje gwałtownie i rusza z impetem w stronę ściany.]
I.M.: Panie profesorze! Jesteśmy tu tylko my!
[I.M. łapie I.S. i próbuje go unieruchomić.]
I.M.: Spójrz na mnie! Irek!
I.S.: Tak tak… Na czym to ja skończyłem?
[I.S. oraz I.M. siadają z powrotem na swoich miejscach.]
I.M.: Powiedział profesor, że wszystko było fałszywe, ale prawdziwe dla tamtego miejsca.
I.S.: Dokładnie! Produkowała drzwi z kości zwierząt. Była ogromna i głośna. Co chwila przyjeżdżały krowy ze świeżą trawą, na której stawiano te żyrandole.
I.M.: Bardzo dużo nowych rzeczy się pojawia w tej historii. Bardzo wiele nieprawdopodobnych rzeczy. Naprawdę to wszystko się wydarzyło?
I.S.: To się właśnie nie wydarzyło. Widziałem wszystko to, co nieprawdziwe. Każdą pomyłkę. Każde zdanie, które zostało odrzucone, każdą możliwość, która nie zaistniała, bo nie mogła. To wszystko tam jest jednocześnie. W jednej chwili. Widziałem krowy, które rodziły stołówki, a z żyrandoli padał śnieg.
I.M.: Ale to niemożliwe.
I.S.: I właśnie dlatego jest tam. Bo nie może być tutaj.
I.M.: Ale jednak te same drzwi nie mogą być zamknięte na trzy, cztery i dziesięć spustów jednocześnie.
I.S.: Ty wciąż nie rozumiesz. Oni nasz świat nazwali PRAWDA. Mi się udało odwiedzić FAŁSZ oraz AKARIA. I muszę Ci przyznać, drogie dziecko – nasz świat jest szalenie nudny w porównaniu z FAŁSZEM.
[Widać, jak I.S. drży powieka.]I.M.: Czyli to wszystko ty…
I.S.: Nie widziałem. Wszystko. W każdej możliwości.
[Twarz I.S. powoli wykrzywiła się w grymas. I.S. zaczął płakać.]
I.S.: To… czego tam nie doświadczyłem… to stanowczo za dużo… jak na moją głowę… To stanowczo za dużo na czyjąkolwiek głowę… Tego nie było po prostu zbyt wiele…
[I.M. przytula I.S.]
I.M.: Już, już… spokojnie. Teraz jesteś tutaj. Tu na pewno nie dzieje się tyle, co tam.
I.S.: Ale mnie tam ciągle nie ma… I ja tego wciąż nie doświadczam…. Ten stan trwa. Ja już nie mogę tak dłużej…
I.M.: A mówiłeś, że odwiedziłeś też świat AKARIA?
I.S.: Aka.
I.M.: Jaki on jest?
[I.S. zamyślił się przez chwilę. Przestał płakać, a jego twarz pobladła i przyjęła apatyczny wyraz. Spojrzenie utknęło w pustce.]
I.S.: …
I.M.: Panie profesorze?
[I.S. dalej milczy. Im bardziej nieobecny się staje, tym bardziej po I.M. widać niepokój.]
I.M.: …
I.S.: Jest on… całkowicie pusty.
[Koniec logu.]
Po zakończonym przesłuchaniu prof. I. Satyrze podano środki amnezyjne. Zachowanie profesora wróciło do normy sprzed doświadczenia SCP-PL-228-2. Mimo wielu sprzeczności obecnych w tym i innych zeznaniach, występuje między nimi wiele elementów wspólnych. Są to: Dwie rzeczywistości (pełna "FAŁSZ" i pusta "AKARIA") oraz słowo „akaria” utożsamiane z SCP-PL-228-1. „Oni”, o których kilkukrotnie wspomina prof. Satyra, nie pojawiają się w innych rozmowach.
Dodatek PL-228-3: Wniosek prof. Ireneusza Satyry do Departamentu Finansowania Badań Strategicznych o finansowanie badań naukowych.
Wniosek o finansowanie badań
NUMER WNIOSKU: 20250420014
TYTUŁ PROJEKTU: „Budowa komputera o architekturze opartej o SCP-PL-228 do celów badawczych i wywiadowczych”
DANE WNIOSKODAWCY:
profesor Ireneusz Satyra
tel. [UKRYTO]
e-mail: [UKRYTO]JEDNOSTKA ORGANIZACYJNA REALIZUJĄCA PROJEKT
Fundacja SCP
Departament Zagrożeń Informacyjnych i Poznawczych
adres: [UKRYTO]
tel. [UKRYTO]
e-mail: [UKRYTO]OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROJEKTU:
Okres realizacji projektu: lata 2026-2034
Liczba wykonawców projektu: 12
Zgoda Komitetu ds. Etyki: Wymagana. Zgoda udzielona w decyzji nr 20250201049. Kopia decyzji znajduje się w załączniku do niniejszego wniosku.
Słowa kluczowe: SCP-PL-228, komputer, wywiad, inne rzeczywistości, pozyskiwanie informacji.
INFORMACJE O WYKONAWCACH PROJEKTU:
[UKRYTO]OPIS PROJEKTU BADAWCZEGO:
Cel i założenia projektu: SCP-PL-228 umożliwia osobie wystawionej na jego działanie dostęp do całości fałszywych informacji o naszym świecie (tzw. SCP-PL-228-2-F). Dla takiej osoby kończy się to zwykle poważnym przeładowaniem informacjami i koniecznością odbycia intensywnej terapii amnezyjnej. Jest to poważna przeszkoda w badaniach nad podmiotem. Rozwiązaniem problemu jest budowa komputera, którego wewnętrzna architektura nie opiera się na klasycznej logice boolowskiej, a właśnie na SCP-PL-228. Urządzenie to powinno być w stanie uzyskać kontrolowany dostęp do informacji zawartych w SCP-PL-228-2 i jego bezpieczną eksplorację. Celem projektu jest jego budowa.
Znaczenie projektu: Projekt ma znaczenie zarówno z perspektywy badań podstawowych jak i ma potencjalne zastosowanie dla wywiadu Fundacji.
Kontrolowana eksploracja SCP-PL-228-2 oznacza badania bez narażania zdrowia wykwalifikowanych pracowników Fundacji. SCP-PL-228 jest wciąż słabo zbadaną anomalią, a która wydaje się fundamentalna dla naszej rzeczywistości. Między innymi wciąż niezrozumiane pozostają związki między SCP-PL-228-2 a innymi rzeczywistościami, do których Fundacja ma fizyczny dostęp.
Komputer oparty na SCP-PL-228 ma potencjalne zastosowanie w celach wywiadowczych. Anomalia zapewnia otwarty dostęp do całości fałszywych informacji o świecie. Nasz komputer umożliwiłby analizować je w kontrolowany sposób i drogą dedukcyjną ustalać prawdziwe informacje o naszym świecie. Oznacza to, że moglibyśmy odnajdywać nowe anomalie, śledzić wrogie działania, a nawet docierać do informacji strzeżonych. Przy odpowiednio dużych zasobach obliczeniowych nie ma w zasadzie pytania, na które nie dałoby się znaleźć odpowiedzi.Metodyka badań: Budowa nowego urządzenia opartego o całkowicie nowe teorie matematyczne wymaga wielu testów. Kolejne elementy komputera będą projektowane i konstruowane, a następnie ich działanie będzie sprawdzane w praktyce. Spodziewamy się, że często nie będą one działały zgodnie z naszymi oczekiwaniami, ale poznanie związku między SCP-PL-228 a naszą rzeczywistością będzie dodatkową korzyścią płynącą z tego projektu.
Plan badań w projekcie: Projekt rozpisany jest na osiem lat. Do końca 2028 roku oczekujemy mieć pierwsze działające bramki logiczne oparte o SCP-PL-228. Pierwsze uruchomienie komputera przewidziane jest na III kwartał 2032 roku. Tak duże tempo prac możliwe jest z jednej strony dzięki SCP-PL-███, a z drugiej z technicznego podobieństwa potrzebnych elementów do powszechnie stosowanych technologii. Szczegółowy plan badań znajduje się w załączniku.
Wykonalność projektu: Fundacja SCP posiada bardzo bogate zaplecze specjalistów i narzędzi, które można wykorzystać w realizacji projektu. Chociaż opóźnienia są prawdopodobne, to obliczenia matematyków z Niemieckiej Filii Fundacji potwierdzają nasze przewidywania odnośnie możliwości zbudowania komputera.
Załączniki i literatura: [UKRYTO]
KOSZTORYS PROJEKTU BADAWCZEGO:
[UKRYTO]
STATUS WNIOSKU: Oczekuje na rozpatrzenie.