SCP-PL-237
ocena: +17+x
Identyfikator podmiotu
> SCP-PL-237
Klasyfikacja
> Poz. 2 ID: 0237
Klasa podmiotu
> Euclid
Poziom zagrożenia
> Niebieski []

Specjalne Czynności Przechowawcze: Kontrolowane wytwarzanie SCP-PL-237 odbywa się w Technicznym Ośrodku PL-37, gdzie wykorzystywane jest do przeprowadzania badań i zasilania wyznaczonych obiektów. Wyznaczone obwody zasilające, zawierające SCP-PL-237 są zabezpieczone w laboratoriach elektrycznych i mogą być wykorzystywane jedynie za przyzwoleniem personelu kierującego.

Urządzenia wytwarzające SCP-PL-237 znajdują się wewnątrz Maszynowni 6, objętej procedurami bezpieczeństwa odpowiednimi dla przechowalni, której rolę owe pomieszczenie de facto spełnia. Ze względu na warunki panujące wewnątrz maszynowni żadna osoba nie może wejść do jej wnętrza bez uprzedniego odłączenia całego zasilania i zabezpieczeniu go przed nieplanowanym włączeniem.

Wyładowanie.jpg

Wyładowanie SCP-PL-237.

Opis: SCP-PL-237 to anomalny, fizyczny odpowiednik prądu elektrycznego.

Miejsce występowania SCP-PL-237 to obiekty elektryczne, których stan techniczny i wizualny wskazuje na wysłużenie, wiekowość czy ogólnie rozumiane uszkodzenia związane z wyeksploatowaniem i upływem czasu. W praktyce są to głównie uszkodzone, nadal używane instalacje bądź archaiczne i długotrwale eksploatowane maszyny.

SCP-PL-237 charakteryzuje się posiadaniem szeregu wyjątkowych właściwości nieosiągalnych przy użyciu standardowego prądu elektrycznego. Sama obecność SCP-PL-237 w danym miejscu i w określonym natężeniu wywołuje manifestację kilku charakterystycznych zjawisk anomalnych.

Adnotacja: Na zlecenie personelu badawczego, zgodnie z postanowieniem Komisji Klasyfikacyjnej anomalii SCP-PL-237 została nadana nazwa "Prąd Dziwny", której używanie jest zamienne dla stosowania identyfikatora i zezwala się na jej wykorzystanie w oficjalnej dokumentacji.


❯❯❯ Geneza odkrycia zjawiska ❮❮❮

W roku 2015 Fundacja weszła w posiadanie wielu anomalnych obiektów, będącymi różnorodnymi urządzeniami napędzanymi poprzez elektryczność. Nietypowym fenomenem dla tej okoliczności było nie tylko stosunkowo częste odkrywanie nowych anomalii, ale również łącząca obiekty wspólna cecha dotycząca technologii skonstruowania poszczególnych jednostek stosując głównie materiały odpadowe. Prekursorem fenomenu określa się odkrycie i zabezpieczenie SCP-PL-135. Pomimo technicznie wadliwych materiałów konstrukcyjnych, anomalne urządzenia funkcjonowały wbrew stawianym wobec nich logicznym oczekiwaniom nadto skutecznie, natomiast niektóre maszyny wykazywały widoczne oznaki świadomości i rozumności, co po raz pierwszy zostało zaobserwowane w przypadku instancji składowej wspomnianego obiektu.

Niezależne badania poszczególnych obiektów prowadzone w murach Technicznego Ośrodka PL-37 nierzadko doprowadzały do próby zrozumienia problematyki związanej z wysoką funkcjonalnością urządzeń pomimo stosowania nie tylko nieużytecznych materiałów, co przestarzałej technologii wykonania, opartej o układy sterujące realizowane na lampach elektronowych oraz problematyczne, liczne komponenty elektroniczne nierozpoznanego przeznaczenia i mechanizmowi działania, określane przez personel jako przypadkowe połączenia m.in. drutów, szkła i papieru. Próby odtworzenia tych elementów celem poznania ich funkcji i zasady działania zakończyły się niepowodzeniem w każdym z przypadków.

Rozpoczęto kolejny etap badań, mający na celu przebadanie samych układów zasilających, które identyfikowano głównie jako skorodowane, izolowane papierem ogniwa galwaniczne bądź proste prądnice, również technicznie niezdatne do użytku. Odkryto wówczas nietypową właściwość tych elementów zasilających, gdyś wykazano doskonałą wydajność bez znaczących strat na jakości, gdzie technicznie nie powinny w żaden znaczący sposób pełnić roli źródeł energii elektrycznej.

W międzyczasie prowadzonych badań odkryto pierwsze, nietypowe zjawisko dotyczące nazbyt częstego występowania awarii urządzeń stosowanych w laboratoriach elektrycznych, gdy osprzęt zasilany był przy pomocy źródeł zasilania z pozyskanych anomalnych obiektów. Ponadto, odnotowano pojawianie się niewielkich nadpaleń i zalążków korozji wewnątrz uszkodzonych urządzeń badawczych.

Przełom w badaniach nastąpił krótko po niewielkim incydencie związanym z niedopilnowaniem usprzątania miejsca pracy przez jednego z badaczy. Urządzenie laboratoryjne zostało zasilone ogniwem galwanicznym pozyskanym z anomalnej maszyny i pozostawione w tym stanie do następnego dnia. Urządzenie wykazywało wówczas oznaki charakterystyczne dla wystawienia go na poddanie naturalnym warunkom atmosferycznym przez kilka lat: zaobserwowano silną korozję, uszkodzenia izolacji przewodów i spadek trwałości elementów polimerowych, natomiast samo ogniwo galwaniczne w żadnym stopniu nie zmieniło charakterystyki swojej pracy.

Personel zgodnie stwierdził, iż ma do czynienia z nowym, nietypowym rodzajem energii i należy odtworzyć podobną jednostkę zasilającą celem potwierdzenia hipotezy. Działanie to zakończyło się z pozytywnym skutkiem.

Po stwierdzeniu obecności anomalnej energii i zdolności do jej wytworzenia personel badawczy podjął się szeregu testów, mających na celu potwierdzenie nowo poznanych właściwości. Wykorzystano m.in. wiekowy silnik prądu stałego z uszkodzonymi uzwojeniami stojana, który wbrew przewidywaniom pod wpływem anomalnej energii rozpoczął pracę oczekiwaną dla takiej maszyny w stanie technicznie nowym. Ta sama maszyna po zasileniu zwyczajnym prądem elektrycznym spowodowała silne zwarcie i w efekcie utracenie urządzenia. Ostatni test polegający na odtworzeniu układu najmniej skomplikowanego, pozyskanego urządzenia zaklasyfikowanego jako Obiekt Anomalny i zasileniu nadnaturalną energią zakończył się otrzymaniem efektu tożsamego z oryginałem.

Dnia 21 grudnia 2015 roku oficjalnie ogłoszono odkrycie anomalnego odpowiednia energii elektrycznej, zaklasyfikowanego jako SCP-PL-237, natomiast sam personel odnosi się wobec zjawiska określeniem "Prądu Dziwnego", argumentując to brakiem zrozumienia wielu właściwości anomalii, które pozornie wydają się poznane.


❯❯❯ Anomalie charakterystyczne ❮❮❮

Poniżej zostały scharakteryzowane wszystkie poznane dotychczas anomalie towarzyszące, właściwe dla lokalnego występowania SCP-PL-237.

Rozdzielnia.jpg

Rozdzielnia elektryczna zawierająca SCP-PL-237, oświetlona lampami metalohalogenkowymi o mocy 150 [W].

▶ Obniżanie mocy strumienia świetlnego: Do podstawowego i stale obserwowanego efektu obecności SCP-PL-237 zalicza się spadek jasności oświetlenia wewnątrz danego pomieszczenia. Zjawisko to występuje niezależnie od użytego źródła światła i jego mocy, skutecznie obniżając natężenie oświetlenia panującego w otoczeniu pracujących instalacji wykorzystujących Prąd Dziwny. Stopień nasilenia zaciemnienia jest najwyraźniej silnie związany z napięciem Prądu Dziwnego, gdzie przy wysokich wartościach (około 1 kilowolta [kV] i powyżej) osiąga ono poziom obniżający skuteczność świetlną używanych lamp o nawet 50%. Eksperymenty przeprowadzane na zewnątrz zabudowań wykazały interesującą, sferyczną naturę owego zjawiska.

▶ Podatność na wyładowania łukowe: Praca z SCP-PL-237 wymaga zachowania wyjątkowych warunków bezpieczeństwa z uwagi na nietypową podatność do tworzenia gwałtownych i długotrwałych wyładowań łukowych, których próby gaszenia znanymi sposobami są znacznie obniżone w swej skuteczności. Prąd Dziwny jest zdolny do dokonania przebicia1 nawet w atmosferze izolacyjnej, zwłaszcza w powszechnie stosowanym gazowaniu heksafluorkiem siarki. Wyładowania łukowe Prądu Dziwnego z niejasnej przyczyny bez względu na stosowanie metod ochrony przeciwko nim wydają się zawsze kierować w stronę najbliższej osoby lub osób, sprawiając wrażenie dotarcia do nich i wywołania porażenia wszelkim możliwym sposobem.

▶ Zagrożenie poznawcze wobec pobliskich osób: Personel przebywający w pobliżu instalacji pracujących z Prądem Dziwnym pod wysokim napięciem zgłasza odczuwanie bodźca, nakazującego im zbliżenie się do części czynnych, nierzadko celem dokonania kontaktu fizycznego, przewidywalnie mogącym zakończyć się porażeniem. Zastosowanie odpowiedniego odgrodzenia strefy niebezpiecznej, w której znajdują się obiekty pod napięciem zdaje się całkowicie niwelować ten efekt.

▶ Manifestacja konstruktów humanoidalnych: Najbardziej nietypowym ze wszystkich zjawisk jest możliwość obserwacji przejrzystych, cienistych sylwetek humanoidalnych, znajdujących się w najsłabiej oświetlonych miejscach w pobliżu instalacji pracujących z wysokim napięciem Prądu Dziwnego. Zjawisko to jest o tyle interesujące, iż nie występuje zawsze i wydaje się zależeć od skupienia dużej ilości aparatury z anomalną energią w stosunkowo niewielkim obrębie przestrzeni. Same sylwetki są nieruchome, wykazują właściwości bytów niematerialnych i nie dokonują żadnych reakcji na zmiany otoczenia. Obniżenie napięcia SCP-PL-237 lub jego całkowite wyłączenie powoduje zniknięcie bytów, pojawiających się ponownie w przypadku ponownego zaistnienia określonych warunków. Istnienie tych bytów nie zostało dotychczas w żaden sposób wyjaśnione.


❯❯❯ Wpływ anomalii na maszyny, urządzenia i instalacje elektryczne ❮❮❮

Silniki.png

Silniki elektryczne, posiadające różne rodzaje uszkodzeń uniemożliwiających działanie. Maszyny po zasileniu Prądem Dziwnym ruszyły bez widocznego problemu.

Jeżeli Prąd Dziwny zostanie użyty w roli energii zasilającej maszyny i instalacje, wówczas obiekty te zaczną w krótkim czasie ulegać uszkodzeniom o podłożu elektrycznym i mechanicznym o różnym stopniu zaawansowania, natomiast wszystkie elementy metalowe rozpoczną nienaturalne korodowanie. Negatywny efekt SCP-PL-237 zauważalny jest również w przypadku zasilania przy pomocy Prądu Dziwnego układów elektronicznych, doprowadzając do destrukcyjnych przegrzań i zwarć komponentów. Brak podatności na działanie SCP-PL-237 wykazują jedynie lampy stosujące włókna żarnikowe.

Samo wytwarzanie SCP-PL-237 zachodzi wewnątrz wszelkich urządzeń prądotwórczych, których stan techniczny nie powinien pozwalać na produkcję energii elektrycznej: ogniwa galwaniczne skomponowane z zużytych elementów bądź archaiczne generatory poddane działaniu czynników środowiskowych. Ponadto zaobserwowano samoistną transformację zwyczajnego prądu elektrycznego w Prąd Dziwny, jeżeli ten znajduje się długotrwale w archaicznych obwodach elektrycznych i towarzyszących im urządzeniach, będąc tym samym rodzajem "zanieczyszczenia" powodującego powolny proces degradacyjny. W przypadku transformatorów, w wielu przypadkach próba wytworzenia SCP-PL-237 skutkuje wystąpieniem gwałtownego zwarcia.

Podczas badań mających na celu zrozumienie funkcjonowania pozyskanych obiektów anomalnych, w których zidentyfikowano występowanie SCP-PL-237 w roli energii zasilającej odkryte zostały właściwości zjawiska o praktycznym zastosowaniu.

Kariow.jpg

Dr inż. Mikołaj Kariow

Zaobserwowano, iż SCP-PL-237 wykazuje pozytywne oddziaływanie tylko i wyłącznie pracując z materiałami standardowo nienadającymi się do dalszej eksploatacji — anomalia wywołuje w nich reakcje odpowiednie dla materiałów pełnosprawnych, zasilanych zwyczajnym prądem elektrycznym.

Prąd Dziwny jest w stanie uruchomić zniszczone i praktycznie nienadające się do użytku urządzenia elektryczne. Pomimo dysfunkcjonalności, obiekty zasilone Prądem Dziwnym rozpoczynają operatywną pracę, logicznie oczekiwaną dla urządzeń technicznie nowych i bezawaryjnych. Zjawisko uruchamiania starych urządzeń posiada obniżoną skuteczność wraz z krytycznością uszkodzeń danego obiektu, gdzie maszyna będąca wybrakowana i zniszczona mechanicznie, a będąca zasilona Prądem Dziwnym nie zadziała.

Kompleksowo przeprowadzone badania i testy właściwości SCP-PL-237 pozwoliły bardziej przybliżyć jego złożone zachowanie, uzależnione od warunków, w jakich anomalia się znajduje bądź do jakiego celu jest używana. Prekursor badań nad Prądem Dziwnym, Dr inż. Mikołaj Kariow sformułował podstawowe prawa dotyczące właściwości anomalii, nazwanymi na jego cześć Prawami Kariowa. Ponieważ wyprowadzone wzory i teoretyczne przewidywania poszczególnych zjawisk opierają się jedynie na obecnie posiadanej wiedzy fizycznej, nie wyjaśniają tym samym niektórych właściwości obserwowanych podczas pracy z anomalią i dla niej charakterystycznych.

Badania pracujących urządzeń wykorzystujących SCP-PL-237 często wskazywały na występowanie powtarzających się zależności, których wpływ cechował ostateczną funkcjonalność danego obiektu. Zależności te zostały ostatecznie sformułowane w postaci czterech różnych czynników, określających wpływ Prądu Dziwnego na urządzenie:

Czynnik Zepsucia — Biorąc za podstawę II Prawo Kariowa ("Urządzenie wykazujące stan ogólnie postrzegalny jako zepsute w rozumowaniu definitywnym tego stanu, podczas zasilenia Prądem Dziwnym zostanie uruchomione zgodnie z oczekiwaniami dla stanu definiowanym jako praca poprawna.") czynnik ten wskazuje na zależność stopnia uszkodzenia urządzenia do jego pracy pod wpływem Prądu Dziwnego. Wykres Czynniku Zepsucia jest liniowo rosnący do punktu, w którym urządzenie jest uszkodzone do stopnia uniemożliwiającego jakąkolwiek pracę.

Czynnik Rdzy — Pochodna Czynniku Zepsucia, polegająca na nieznacznym podwyższeniu wydajności urządzenia w zależności od stopnia skorodowania jego elementów. Wykres Czynniku Rdzy jest liniowo rosnący do punktu, w którym urządzenie jest skorodowane do stopnia uniemożliwiającego ruch elementów lub utrzymanie obiektu w całości. Wpływ korozyjny SCP-PL-237 samoistnie nigdy nie powoduje wystąpienia tak zaawansowanego rdzewienia.

Czynnik Wieku — Wydajność urządzenia zasilonego Prądem Dziwnym jest tym większa, im obiekt jest starszy. Zależność ta wydaje się być abstrakcyjna, gdyż zależy od wieku urządzenia począwszy od jego wytworzenia. Im urządzenie jest starsze, tym wykazuje większą podatność na działanie SCP-PL-237. Rachując zależności definiujące Czynnik Wieku pojawia się stały punkt, od którego obiekt samoistnie zaczyna produkować Prąd Dziwny, transformując zwyczajny prąd elektryczny.

Czynnik Technologii — Obiekty charakteryzujące się skonstruowaniem wedle przestarzałych zasad technologii urządzeń elektrycznych wykazują większą podatność na oddziaływanie SCP-PL-237. Wykres wykazujący poszczególne zależności zawsze sprowadza się do punktu zerowego, definiowanego jako odkrycie technologii elektrycznej w ogóle.

Powyższe czynniki stanowią podstawę dla konstrukcji maszyn i urządzeń wykorzystujących Prąd Dziwny i pracujących na podstawie właściwej dla niego zjawiska. Dzięki zrozumieniu tych podstaw możliwe jest współczesne zbudowanie urządzenia stosującego lub wytwarzającego SCP-PL-237, jeżeli odpowiednie czynniki zostaną właściwie dobrane w dostatecznym stopniu.

Gdy urządzenie zasilone SCP-PL-237 będzie stale zaopatrywane anomalną energią przez dłuższy okres, obserwowalna jest zwiększona sprawność takiego urządzenia w porównaniu do jego wartości znamionowych. Efekt ten wydaje się nie zanikać z czasem po przerwaniu zasilenia Prądem Dziwnym.

Biorąc pod uwagę teoretyczne przewidywania, maszyna zasilana Prądem Dziwnym w sposób ciągły przez odpowiednio długi czas może uzyskać zdolność do pracy przy zasileniu zwyczajnym prądem elektrycznym, pracując wówczas w sposób zgodny ze swoimi wartościami znamionowymi aż do momentu całkowitego zużycia elementów mechanicznych.

Odnosząc się do powyższych stwierdzeń, podobny efekt obserwowalny jest w układach elektronicznych opierających swoje działanie o lampy elektronowe. W sensie praktycznym każda lampa wydaje się być traktowana jako osobne urządzenie, które podlega wpływowi SCP-PL-237 niwelując wiele technologicznych wad tych komponentów elektronicznych (m.in. awaryjność i pobór mocy). Pod wpływem Prądu Dziwnego wartość napięcia wymaganego do odpowiedniej pracy lamp jest znacznie zaniżona względem wartości znamionowych, co w połączeniu z obserwowalnym zwiększeniem prędkości działania urządzeń pozwala na konstruowanie rozbudowanych układów elektronicznych o wydajności porównywalnej do elektroniki opartej o technologię półprzewodnikową.


❯❯❯ Teoria obwodów anomalnych i świadomość maszyn ❮❮❮

Niektóre z obiektów zasilanych Prądem Dziwnym posiadają sterujące układy elektroniczne. Dokładne analizy tych urządzeń wskazują na zastosowanie skomplikowanej, zaawansowanej technologii, której jednak głównymi elementami czynnymi są lampy subminiaturowe2. Spośród zidentyfikowanych elementów, niektóre z wytypowanych różnią się od znanych lamp elektronowych technologią budowy, natomiast ich działanie widocznie różni się od teoretycznych przewidywań — należy zaobserwować, iż elementy te funkcjonują jedynie w przypadku zasilenia SCP-PL-237, użycie standardowego prądu elektrycznego nie wywołuje żadnej mierzalnej reakcji innej, niż ewentualnego żarzenia.

Lampy.jpg

Pracujące lampy elektronowe.

Układy sterujące wspomnianymi maszynami zawierają zupełnie nieznane elementy elektroniczne, najwyraźniej również dostosowane do pracy wyłącznie z SCP-PL-237. Próby odtworzenia tych elementów w warunkach laboratoryjnych kończą się miernym powodzeniem, gdyż żaden z odtworzonych komponentów nie funkcjonował w żaden sposób. Problem ten dotyczy również prób odtworzenia nietypowych lamp subminiaturowych.

Część skomplikowanych urządzeń zasilanych Prądem Dziwnym charakteryzuje się cechami zachowania wskazującymi na zachowania przypisywane istotom żywym, głównie dotyczy to reakcji instynktownych, jednak niewielka część obiektów wykazuje posiadanie doskonale rozwiniętej samoświadomości i przedstawia cechy istoty rozumnej. Fakt ten jest o tyle nietypowy, gdyż analiza budowy danych obiektów nie stwierdziła istnienia żadnej widocznej jednostki operacyjnej i pamięciowej charakterystycznej dla komputera posiadającego zdolność wytworzenia i podtrzymania sztucznej inteligencji. Jedyną zauważalną cechą takich maszyn jest obecność znacznie bardziej skomplikowanych układów elektronicznych, zawierających mikrokomponenty, z których żaden nie został wytworzony w technologii półprzewodnikowej. Zaobserwowano, iż usunięcie jakiegokolwiek elementu z tych jednostek zawsze oddziałuje na zachowanie później uruchomionej maszyny, często znacznie je upośledzając.

Na chwilę obecną opisana powyżej technologia pozostaje niewyjaśniona przez Fundację. Główne wysuwane tezy opierają się na stwierdzeniu istnienia szeregu nieznanych właściwości SCP-PL-237, dopiero których poznanie pozwoli na identyfikację i wskazanie działania poszczególnych elementów. Rozważane jest również zjawisko mające podłoże czysto anomalne, tożsame z niektórymi efektami obecności Prądu Dziwnego w danym miejscu, polegające na samoistnym nadawaniu konkretnemu urządzeniu określonej inteligencji, jedynie operującej na układach elektronicznych. Wobec tego niejasne pozostaje, czy wpływ SCP-PL-237 jest natychmiastowy, czy ma charakter ewolucyjny, pozwalający na stopniowe samodoskonalenie się maszyny.


Dodatek: Badanie taumaturgiczne jednego ze zjawisk anomalnych

Ponieważ występujące zjawisko nadnaturalne tożsame dla obecności Prądu Dziwnego w dużym natężeniu, polegające na manifestacjach konstruktów humanoidalnych jest jedną z najbardziej niezrozumiałych właściwości SCP-PL-237, a jego poznanie wyczerpało dotychczasowe metody badawcze, zadecydowano o przekazaniu badań nad tym szczególnym zjawiskiem zespołowi doktor Lucreti Deamonne z Departamentu Taumaturgii.

Po trwających 6 dni czynnościach badania zostały ukończone.

Taumaturdzy określili egzystencję bytów w formie swego rodzaju zniekształconych projekcji wysoce niestabilnych istot nienależących do naszej rzeczywistości, a egzystujących w niemożliwym do określenia miejscu — wykorzystane metody badawcze dawały niemiarodajne wyniki, natomiast wszelkie pomiary dawały wartości zwielokrotnione i odbite względem teoretyzowanych. Natura tych istot jest na tę chwilę niemożliwa do poznania; wiadome jest, iż z jakiejś przyczyny są silnie związane z fizycznym i konceptualnym istnieniem Prądu Dziwnego, gdzie przypuszczalne powiązanie wynika nie tyle z najwidoczniej nieświadomego czerpania energii potrzebnej do wybicia się projekcji w naszej rzeczywistości, ile samego stworzenia owych istot za sprawą oddziaływania SCP-PL-237 w nagły i wysoce niekontrolowany, nieznany sposób, co w pewnym stopniu wyjaśnia powiązanie stopnia nasilenia manifestacji do wysokich wartości napięć Prądu Dziwnego.

Próby kontaktu z istotami za pomocą projekcji zakończyły się niepowodzeniem, przede wszystkim ze względu na niebezpieczeństwo personelu związane z zagrożeniem porażenia. Powierzchowne badania wykazały, iż owe istoty w pewien sposób wykazują oznaki świadomości, jednak z nieznanej przyczyny silnie zmąconej i charakterystycznej dla umysłu poddanego działaniu znacznej presji psychicznej.


Notatka: Krótkie podsumowanie właściwości SCP-PL-237

SCP-PL-237, bądź jak wolą koledzy Prąd Dziwny, to energia o znacznym potencjale nie tylko naukowym, ale i praktycznym. Jeżeli udałoby nam się poznać wszystkie jej właściwości, bylibyśmy w stanie tworzyć na własny użytek całkowicie innowacyjne urządzenia. Mogę się mylić, ale cały koncept Prądu Dziwnego wydaje się dziwnie tożsamy z niejakim "Prądem", którego istnienie teoretyczne znamy i kojarzymy z postacią zwaną Wielkim Konstruktorem — niewykluczone jest, iż osobistość ta mogła projektować i korzystać właśnie z Prądu Dziwnego, czego znaki widzimy w pozyskiwanych obiektach. Wydaje mi się, że tylko głupiec nie zauważyłby zbieżności.

Interesującym przypadkiem, oprócz nieznanych nam jeszcze zjawisk charakterystycznych wyłącznie dla Prądu Dziwnego jest koncept całych maszyn typowych wyłącznie dla tego zjawiska i nie jest to mowa o nowych rodzajach silników, prądnic czy transformatorów. Typowe maszyny prądu dziwnego, jeżeli wierzyć wyznaczonym wzorom i teoretyzowanym przypadkom, zaskoczyłyby nas swoim wyglądem, zachowaniem, działałaby w sposób zupełnie dla nas obcy i nie jesteśmy w stanie doprecyzować, na czym właściwie polegałaby ich praca.

Dr inż. Mikołaj Kariow, Techniczny Ośrodek PL-37


O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Uznanie autorstwa — na tych samych warunkach 3.0 unported