Identyfikator podmiotu: SCP-PL-247-EX
Klasa podmiotu: Euclid Zneutralizowane
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-PL-247-1 nie wymaga aplikacji specjalnych czynności przechowawczych.
Wszelka powierzchnia mająca mieć kontakt bezpośredni z SCP-PL-247-2 musi być odporna na działanie wysokich temperatur. W przypadku gdy obiekt zmuszony jest opuścić przechowalnię, należy założyć na jego nogi specjalne obuwie o dodatkowym niskim współczynniku przewodnictwa cieplnego. Podmiot należy prowadzić z użyciem obroży nałożonej na szyję bytu przytrzymywanej przez jednego funkcjonariusza ochrony za pomocą termoizolacyjnego prętu.
Opis: Desygnacja SCP-PL-247 odnosi się do artefaktu określonego jako SCP-PL-247-1 oraz powiązanego z nim ożywionego bytu SCP-PL-247-2.
Obecnie SCP-PL-247-1 nie wykazuje właściwości anomalnych, a sam pozostaje w stanie zniszczenia. Obiekt dotarł na Ziemię z przestrzeni kosmicznej dnia 17 stycznia 2011 roku, rozpadając się całkowicie około kilometr nad powierzchnią w okolicach wsi ████ ██████. Oficjalnie rozpowszechniono informację o eksplozji meteorytu. Ponieważ obiekt rozpadł się na stosunkowo duże elementy, udało się pozyskać wszystkie jego części, z czego znaczna ilość została odebrana osobom cywilnym, którym zaaplikowano preparaty amnezyjne klasy C. Przeprowadzone dochodzenie z użyciem obrazów pozyskanych przez zakonspirowane teleskopy ujawniło możliwość przylotu obiektu z gwiazdozbioru Hydry.
Artefakt najwyraźniej pierwotnie był sferycznym przedmiotem o średnicy 3 metrów, wykonanym z materiału, który jak wykazały badania, jest poddanym niezwykle dokładnej obróbce monokryształem molibdenu. Materiał został najprawdopodobniej uzyskany poprzez zastosowanie technologii podobnej do metody Czochralskiego. Próby rekonstrukcji z pozyskanych szczątków wykazały, iż zewnętrza część sfery pokryta była kilku mikrometrową warstwą chemicznie czystego złota. Zachowała się bardzo niewielka ilość tego pokrycia, gdyż najwyraźniej uległo ono zdegradowaniu podczas przechodzenia przez atmosferę.
SCP-PL-247-2 został odnaleziony 200 metrów od miejsca, nad którym doszło do rozpadu sfery. Obiekt jest bytem o wyglądzie humanoida, posiadającym 56 centymetrów wzrostu, o wadze 3,41 kilogramów. Szczególnie widoczną cechą budowy ciała jest duża średnica kończyn oraz korpusu. Obiekt nie posiada palców na końcówkach kończyn które to są zaokrąglone w miejscu oczekiwanego usadowienia stóp oraz nadgarstków. Temperatura obiektu wynosi 330 stopni Celsjusza, podmiot nieustannie emituje promieniowanie świetlne o sile 120 000 lumenów oraz barwach nieregularnie przechodzących pomiędzy bielą, żółcią a różem. Światło manifestuje w sposób pulsujący, zmieniając swą jasność w cyklu 2 sekundowym, kiedy to osłabiane jest ono o 10%, a następnie powraca do pierwotnego stanu. Przeprowadzane eksperymenty wykazały niezwykłą gładkość powierzchni obiektu, jest ona również niezwykle twarda, w przypadku uderzenia słyszalny jest wyraźny pogłos, jak gdyby SCP-PL-247-2 był pusty, co wykazało późniejsze badanie rentgenowskie. Na wszelkie próby uszkodzenia powierzchni ''ciała'' podmiot reaguje głośnym dźwiękiem przypominającym pisk.
Podmiot nie posiada twarzy. Zamiast niej widoczne są ''oczy'' stanowiące dwie skośne, czarne plamy pozostające w bezruchu. Jak wykazała analiza plamy te są niematerialne, stanowią swoisty rodzaj [ZMIENIONO] emitowanego przez obiekt światła.
Podmiot nie wykazuje jakichkolwiek odznak agresji. Pozostawiony samotnie będzie powoli poruszał się chodząc po pomieszczeniu/okolicznym terenie przyglądając się otoczeniu bądź siedząc i ''spoglądając'' w podłoże. Największe zainteresowanie bytu skierowane jest do wszelakich organizmów żywych. Podmiot zazwyczaj się im przygląda, lecz zdarzają się sytuacje, kiedy byt postanawia ich dotknąć. Okazjonalnie, podmiot emitować będzie ciche dźwięki przypominające odgłos niewielkich dzwonków. Pozostawiony bezpośrednio pod nocnym niebem obiekt usiądzie i będzie wpatrywał się w nieboskłon aż do nastąpienia braku widoczności gwiazd spowodowanych porankiem. Zazwyczaj po tym przybiera pozycję embrionalną i kładzie się na boku, wokalizując bardzo ciche pojękiwanie.
Dodatek 247-#1: Zaobserwowano stopniowe osłabianie maksymalnej jasności emitowanego przez byt światła. Różnica ta jest niezauważalna w krótkich odstępach czasu pomiędzy kolejnymi obserwacjami. Powód tego zjawiska pozostaje nieznany, ponadto zauważono zmniejszoną sprawność ruchową obiektu wraz ze zmniejszeniem jasności.
Dodatek 247-#2: Odkryto, iż zmienny prąd elektryczny o napięciu około 600 woltów przyłożony do powierzchni obiektu powoduje znaczne zwiększenie jasności emitowanego światła. Kontakt dłuższy niż 10 sekund powoduje emisję głośnego piskliwego dźwięku oraz znaczną ruchliwość podmiotu, co trwa do przerwania kontaktu ze źródłem prądu. To ''ładowanie'' ma swój negatywny skutek, gdyż zwiększenie jasności emitowanego światła jest zjawiskiem krótkotrwałym i powoduje przyspieszenie czasu osłabiania emisji promieniowania świetlnego. Obecnie siła emitowanego światła zmniejsza się o 1000 lumenów na dzień. Utracenie zdolności anomalnych u SCP-PL-247-2 zostało uznane za nieunikniony fakt który nastąpi w bliskiej przyszłości. Oszacowano iż obiekt przestanie wykazywać anormalność w przeciągu 146 dni.
Dodatek 247-#3: Siła emitowanego światła przez SCP-PL-247-2 wynosi już około 6000 lumenów. Powierzchnia obiektu jest doskonale widoczna, okrążająca go łuna świetlna zanikła, przez co byt wizualnie przypomina lampę. Mimo tego, źródło światła nie jest widoczne, lecz najwyraźniej pochodzi ono ze środka podmiotu. Aktywność ruchowa jest znikoma. Temperatura obiektu spadła do 70 stopni Celsjusza, on sam przez cały czas leży na podłodze swojej przechowalni spoglądając przed siebie. ''Oczy'' są słabo widoczne i zamazane.
Dodatek 247-#4: SCP-PL-247-2 całkowicie zaprzestał emisji światła. Podłączenie obiektu do źródła prądu elektrycznego nie wywołały pojawienia się emisji promieniowania świetlnego. Powierzchnia obiektu w szybkim czasie ochładza się wyrównując z temperaturą otoczenia. Podmiot wydaje się być stworzony z matowego materiału koloru szarego. Analiza wykazała, iż jest to pewien rodzaj polimeru o bardzo skomplikowanej budowie cząsteczkowej. Nie zaobserwowano żadnych elementów umożliwiających poruszanie kończynami oraz głową, byt jest jednolitą strukturą. Wywiercenie otworu w SCP-PL-247-2 celem poznania budowy wewnętrznej bytu wykazały pustkę w środku obiektu, ponadto, przed wytworzeniem otworu w środku obiektu znajdowała się próżnia, co zostało zaobserwowane poprzez nagłe zassanie powietrza do wnętrza podmiotu.
Obiekt nie wykazuje jakichkolwiek właściwości anomalnych, praktycznie jest tylko pustą skorupą o wyglądzie humanoida. Ponieważ obydwa elementy SCP-PL-247 nie posiadają znaczącej wartości anomalnej, a co za tym idzie, wartości badawczej, zostały pozbawione statusu SCP. Obiekt SCP-PL-247-2-EX jest obecnie przechowywany w metalowym sarkofagu w Ośrodku Magazynowym 06, natomiast SCP-PL-247-1-EX umieszczono w kontenerze przechowawczym w tej samej placówce. Obecnie badane jest pochodzenie obydwu artefaktów oraz budowa materiałów z których się składają. Istnieją kontrowersje odnośnie pierwotnej egzystencji SCP-PL-247-2-EX jako żywego bytu.
