Klasa podmiotu:
bezpieczne euclid
Specjalne Czynności Przechowawcze:
Od dnia 18.01.35 r. do odwołania, dla obiektu obowiązują tymczasowe zasady przeprowadzania eksperymentów. Możliwość interakcji z podmiotem zostaje ograniczona do pracowników naukowych o poziomie upoważnienia 3 lub wyższym. Badacze posiadający poziom upoważnienia 3 są zobligowani uzyskać zgodę na prowadzenie doświadczeń od koordynatora projektu badawczego SCP-PL-382 przed podjęciem działań laboratoryjnych. Klasa podmiotu zostaje przemianowana na Euclid.
SCP-PL-382 należy przechowywać z dala od ludzi, zwierząt oraz wykluczyć bezpośrednią styczność artefaktu z jakimikolwiek substancjami organicznymi. Personel przeprowadzający doświadczenia z podmiotem jest zobowiązany nosić odzież ochronną w postaci rękawic. Z uwagi na naturę SCP-PL-382-1 jego efektywne przechowywanie nie jest obecnie możliwe, zalecane są regularne obserwacje astronomiczne oraz analiza widmowa za pomocą satelit wyposażonych w system DSL. Eksperymenty znacznie wpływające na SCP-PL-382-1 powinny uzyskać zatwierdzenie wydziału badań ośrodka badającego w danym czasie obiekt.
Artystyczna wizja SCP-PL-382-1 wzorowana na wyświetlanej przez SCP-PL-382
Opis: Na podmiot składają się dwie instancje: SCP-PL-382, oraz SCP-PL-382-1.
SCP-PL-382 to urządzenie przypominające swoim ogólnym wyglądem globus. Obiekt mierzy 30 cm wysokości i składa się z kuli i ramy stanowiącej podparcie dla tej pierwszej. Rama urządzenia posiada wąską wnękę, wewnątrz której ulokowany jest wysuwany panel z przezroczystego materiału podobnego do szkła. Struktura spełnia funkcję ochronną wobec panelu, próbki uzyskane z głębokich nawierceń wykazały, że stelaż wykonano z kilku warstw metali i stopów o wysokiej twardości i odporności na ekstremalne warunki środowiskowe.
Zewnętrzna powłoka podpory jest zbudowana z 99-procentowego osmu. Warstwę środkową stanowi wyjątkowo twardy stop chromu, kobaltu i niklu o wysokiej entropii, który maksimum wytrzymałości osiąga w temperaturach bliskich zeru absolutnemu. Najgłębszą powłokę tworzy natomiast wolfram z niewielką domieszką innych substancji.
Materiały budujące ramę nie zostały ze sobą zgrzane, ani zespawane w konwencjonalny sposób.
Pomimo oczywistego połączenia między warstwami przejawiającego się w niemożności ich rozdzielenia, obserwowane gołym okiem próbki warstwowe stelaża sprawiają wrażenie jedynie spoczywania na sobie kolejnych warstw struktury. Szczegółowe analizy wskazują na zaadaptowaną konstrukcyjnie formę spawu samoistnego.
Kula podmiotu jest zbudowana z tego samego materiału co wysuwany panel ramy, analizy chemiczne zarówno panelu jak i sfery do tej pory nie przyniosły wyników ostatecznie rozstrzygających przynależność substancji. Materiał przejawia silne właściwości żrące; 30-sekundowa styczność wytworów pochodzenia organicznego z powierzchnią SCP-PL-382 skutkuje ich zwęgleniem. Taki sam czas ekspozycji tkanek ciała powoduje poparzenia czwartego stopnia. Elementy panelu, podstawy oraz pozostałą część urządzenia opisano w niezidentyfikowanym języku niepowiązanym z żadną znaną mową. Dzięki zastosowaniu uczenia maszynowego oraz metody prób i błędów udało się przetłumaczyć prawdopodobnie około 56-60% tej mowy.
SCP-PL-382-1 to planeta Kepler-11g. Interakcja z panelem, oraz kulą SCP-PL-382 prowadzi do manifestacji właściwości anomalnych podmiotu. SCP-PL-382 pozwala na modyfikację szerokiej gamy cech Kepler-11g, modyfikacje obejmują m.in. wpływ na poziom mórz, skład atmosfery, a nawet manipulację kontynentami.
Część zaimplementowanych zmian nie przebiega zgodnie z obecnymi prawidłami geologii;
przykładowo podział lub scalanie mas lądowych obiektu zachodzi niezależnie od obecności płyt tektonicznych. Tempo zaaplikowanych przemian jest również wysoce nienaturalne, sięga ono nawet 4,87 biliona procent prędkości przeciętnej.
SCP-PL-382-1 jest skalistym ciałem niebieskim, zlokalizowanym dwa tysiące lat świetlnych od Słońca, w gwiazdozbiorze Łabędzia. Masa i promień egzoplanety są trzykrotnie większe od Ziemi. Pełny obieg swojej gwiazdy macierzystej zajmuje podmiotowi 118 dni; sama gwiazda Kepler-11 to podobnie jak Słońce żółty karzeł ciągu głównego. Podmiot znajduje się 0,5 au od centrum swojego układu, a więc na odległości zbliżonej do orbity Wenus. Jest to zarazem szósta, najdalej wysunięta planeta tego układu.
Dane dostarczone przez SCP-PL-382 ujawniają skrajne warunki pogodowe panujące na Kepler-11g. Średnia temperatura powierzchni wynosi 300°C, gęstsza od ziemskiej atmosfera zawiera znaczne ilości tlenków siarki, które łącząc się z parą wodną, powodują powstawanie kwaśnych deszczy. Wysokie ciśnienie atmosferyczne umożliwia istnienie relatywnie skąpej ilości wody na powierzchni. 45% planety jest pokryte oceanem, wykazuje on jednak znaczną kwasowość. Na podstawie danych z globusa szacuje się, że ocean SCP-PL-382-1 to około 40-procentowy roztwór wodny kwasu siarkowego (VI) i 3-procentowy kwasu siarkowodorowego.
Podmiot posiada 2 kontynenty i 1 znacznych rozmiarów półwysep. Jest aktywny tektonicznie, o czym świadczą znajdujące się na półkuli wschodniej równiny wulkaniczne pokryte siecią jezior lawy. Doba na powierzchni planety trwa 56 godzin.
Sposób przekazywania poleceń, mechanika ich wykonywania oraz źródło energii umożliwiające zachodzenie zmian zaaplikowanych za pomocą SCP-PL-382 na SCP-PL-382-1 pozostają w sferze anomalnych właściwości podmiotu. Urządzenie zdaje się wysyłać instrukcje z prędkością nadświetlną, opóźnienie trwa najdłużej 30 minut, a zazwyczaj jest 5-10 sekundowe. Datowanie elementów obiektu umożliwiło oszacowanie jego wieku na 298 ± 2 mln lat.
Dodatek 382-A:
Niniejszy dodatek stanowi zapis eksperymentów z udziałem SCP-PL-382 przeprowadzonych na przestrzeni lat 2134-35 przez profesora Jakuba Zapierskiego i doktor Joannę Gołoń.
Eksperyment 382/01
Data: 3.07.34r.
Przedmowa: Eksperyment miał miejsce na miesiąc po pozyskaniu obiektu. Jest to pierwsze udokumentowane doświadczenie po przetłumaczeniu języka, w którym opisano globus. Poprzednie doświadczenia mające charakter interakcji z podmiotem służyły odszyfrowaniu systemu kodowania SCP-PL-382. Celem tego eksperymentu było zdeterminowanie, czy SCP-PL-382 faktycznie wpływa na planetę Kepler-11g poprzez analizę widma świetlnego jej gwiazdy macierzystej.
Przebieg eksperymentu:
00:00:00- profesor Zapierski za pomocą przycisku u podstawy globusa wysuwa panel z ramy urządzenia, następnie zmienia skład chemiczny atmosfery planety na bardziej zasadowy.
96:30:17- satelita "Pan Twardowski" za pomocą urządzenia DeepSpaceLight wykrywa przesunięcie w widmie emisyjnym gwiazdy.
96:34:01- prof. Zapierski po uzyskaniu potwierdzenia wykrycia zmiany przywraca skład do stanu pierwotnego.
Wniosek: Zmiany zaaplikowane za pomocą pierwszej instancji podmiotu mają realny wpływ na Kepler-11g.
Eksperyment 382/02
Data: 5.07.34r.
Przedmowa: Celem eksperymentu była obserwacja możliwości terraformacyjnych SCP-PL-382. W wyniku doświadczenia ufałdowano średniej wielkości łańcuch górski.
Przebieg eksperymentu:
00:00:00 - dr Joanna Gołoń aplikuje zmiany zaznaczając długość i wysokość pasma górskiego. Finalne pasmo ma osiągnąć 600 km długości i wysokość 1000 m.n.p.m.
00:00:11 - podmiot rozpoczyna formację łańcucha.
03:15:03 - poszczególne części pasma osiągają wysokość od 70 do 300 m.n.p.m.
12:01:00 - formacja osiąga długość 400 km, średnia wysokość wynosi 560 m.n.p.m.
15:30:35 - łańcuch osiąga zamierzoną długość, najwyższe szczyty wynoszą się na ponad 800 m.n.p.m.
18:00:47 - góry zostały uformowane.
Wniosek: Proces kształtowania okazał się krótszy niż sądzono.
Eksperyment 382/03
Data: 10.08.34r.
Przedmowa: W wyniku eksperymentu, na powierzchni Kepler-11g utworzono nowy ląd poprzez podział jednego z oryginalnych kontynentów. Powierzchnia tego obszaru wyniesie ok. 3,5 mln km2.
Przebieg eksperymentu:
00:00:00 - dr Gołoń po wybraniu odpowiednich opcji zaznacza linię według której dojdzie do podziału oryginalnego kontynentu SCP-PL-382-1, następnie wybrana zostaje ostateczna lokalizacja nowej masy lądowej.
00:20:17 - instrukcje docierają do podmiotu.
00:51:03 - wzdłuż linii separacji uwidacznia się długi rów o szerokości <30 km.
01:45:01 - zagłębienie osiąga szerokość 50 km, szczelina odsłania górną warstwę płaszcza planety.
2:20:00 - następuje całkowite zerwanie połączenia lądowego z kontynentem macierzystym, z przeciwległych krańców rowu do środka wlewa się woda. Powstaje duża ilość pary wodnej.
2:43:15 - rozsunięcie osiąga rozmiar 80 km, ocean całkowicie pokrywa szczelinę. Tsunami powstałe w wyniku spotkania się wód w centrum zagłębienia wkracza na wybrzeża lądu macierzystego.
3:14:21 - szczelina osiąga ponad 100 km, nad obszarem unosi się chmura kondensacyjna znacznych rozmiarów powstała m.in. z wody, tlenków siarki, wodorków i amoniaku.
3:40:00 - proces spowalnia.
4:30:32 - średniej wielkości pasmo górskie na lądzie macierzystym zapada się pod własnym ciężarem w wyniku trzęsień ziemi.
10:00:01 - lądy dzieli 1000 km, proces umiarkowanie przyspiesza.
12:31:11 - tsunami o wysokości 300 m pustoszy brzegi sąsiednich mas lądowych.
15:00:21 - kontynenty oddziela 3000 km.
17:10:00 - mniejsze 120 m fale docierają do brzegów wielu innych lądów.
18:00:41 - masy lądowe osiągają docelowy dystans 5000 km.
Wniosek: Proces przebiegał wyjątkowo żywiołowo. W wyniku zmiany poziom morza planety obniżył się o 10 m, urządzenie nie zarejestrowało również przypuszczalnie znacznej siły wstrząsów towarzyszących doświadczeniu.
Eksperyment 382/04
Data: 9.10.34r.
Przedmowa: Niniejsze doświadczenie miało na celu zaobserwowanie jak przebiega erupcja wulkaniczna w warunkach panujących na Kepler-11g. Eksperyment ten był możliwy dzięki nowoodkrytym funkcjom urządzenia. Obiektem obserwacji jest stratowulkan Swarożyc, położony na lawowych równinach SCP-PL-382-1.
Przebieg eksperymentu:
00:00:20 - instrukcje docierają do podmiotu 382-1.
00:20:12 - znad stożka wulkanicznego unosi się smuga dymu, temperatura obszaru podniosła się o 2°C.
00:29:30 - intensyfikacja procesu ulatniania się pyłów i gazu.
00:35:01 - średnich rozmiarów wyrzut materiałów piroklastycznych, głównie pyłów i ciał o średnicy <3cm.
00:41:50 - deeskalacja, wydobywanie się substancji lotnych utrzymuje się na stałym poziomie.
00:55:24 - dochodzi do znacznej eksplozji, duża ilość materiału ejekcyjnego zostaje uwolniona w powietrze, w jego skład wchodzą pyły oraz większy materiał skalny o rozmiarach od 1 cm do 5m. Skały zostają rozrzucone w promieniu ponad 100m. Wybuchowi towarzyszą wysokie fontanny płynnej lawy.
01:00:30 - wzdłuż zboczy stożka spływa wiele strug stygnącego materiału skalnego, osiągających znaczne długości. Wysokie ciśnienie oraz temperatura na powierzchni planety zapewne nie sprzyjają procesowi krzepnięcia.
01:20:12 - przez następne 10 minut dochodzi do serii niewielkich wybuchów.
01:31:47 - ciśnienie, budujące się zapewne wewnątrz kanału lawowego, doprowadza do rozerwania podstawy zachodniej ściany wulkanu. Fragmenty skały o rozmiarach od 3cm do 10m są rozrzucane na dużą odległość, najmniejsze odłamki ulatniają się w postaci pyłu. Z gardzieli cofnięciu i wyciekowi do otworu ulegnie ok. 65% zawartości wulkanu.
01:38:00 - deeskalacja erupcji.
02:20:36 - erupcję uznaje się za zakończoną.
Wniosek: Eksperyment okazał się wyjątkowo interesujący. Proces częściowo przebiegał wbrew modelom naukowym. O ile długo stygnący materiał skalny da się wytłumaczyć środowiskiem planety, o tyle wzmożona efuzyjność i niska lepkość magmy/lawy niecharakterystyczna dla stratowulkanów jest co najmniej frapująca. Ograniczona zdolność mapowania SCP-PL-382 dla relatywnie małych obiektów nie ułatwia badań w tej materii.
Eksperyment 382/05
Data: 6.12.34r.
Przedmowa: Celem doświadczenia było odwzorowanie zgodnie z dostępnymi danymi przebiegu wymierania permskiego i jego skutków dla klimatu Ziemi w przeszłości. Na potrzeby eksperymentu, za zgodą działu badawczego ośrodka 7, terraformowano Kepler-11g do stanu o najwyższym współczynniku podobieństwa do Ziemi. Skład atmosferyczny planety zmodyfikowano w taki sposób, aby albedo SCP-PL-382-1 zapobiegało powrotowi globalnej temperatury do stanu pierwotnego.
Przebieg eksperymentu:
00:00:00 - prof. Zapierski tworzy na terenie równin lawowych superwulkan szczelinowy o pojemności około 230 000 razy większej od islandzkiego wulkanu Laki.
00:01:02 - instrukcje docierają do obiektu.
50:14:00 - struktura zostaje uformowana.
50:15:20 - profesor Zapierski inicjuje erupcje wulkanu.
52:11:00 - znad kraterów wydobywają się w dużej ilości drobiny popiołu. W kilku szczelinach widoczna staje się wypływająca stopiona skała.
52:31:23 - z niemal wszystkich większych otworów nieprzerwanie wydostaje się lawa, łączna powierzchnia pokryta przez substancje wynosi ok. 600 m2. Emisja gazów i aerozoli bez zmian.
57:03:00 - płynna skała zajmuje już powierzchnię 6,5 km2. Ciśnienie gazów wewnątrz wulkanu, oraz powiązane z nim sporadyczne eksplozje skutkują wyrzucaniem fontann lawy na wysokość około 30 metrów.
82:00:00 - po długim okresie względnego spokoju, wyrzuty ejektów i lawy przybierają na sile, lawa pokrywa 150 km2.
84:36:17 - Dochodzi do olbrzymiego wyrzutu ejektamentów. Do atmosfery zostaje uwolnione 861 000 km3 lapilli, pyłu, popiołu, bloków i bomb wulkanicznych. Wulkan zapada się, odsłaniając jezioro lawy o lustrze pokrywającym 2 mln km2.
85:00:50 - trzęsienia ziemi doprowadzają do licznych tsunami na całym globie. Część łańcuchów górskich w pobliżu wulkanu zapadło się w wyniku wstrząsów.
118:12:00 - globalna temperatura z uzyskanych w wyniku terraformacji 20°C wzrasta do 62°C na lądzie i 40°C w oceanach. Gazy wulkaniczne, w tym chlorek metylu i halogenowany bromek butylometylowy, niszczą warstwę ozonową planety.
131:00:50 - stężenie siarkowodoru w wodach sięga 30%. Wysoka temperatura oceanów jak również zmiany prądów morskich i atmosferycznych doprowadzają do pojawienia się hiperkanów o prędkości wiatru przekraczającej 700 km/h i wysokości ściany cyklonu od 29 do 42 km
142:30:00 - ozonosfera planety przestaje istnieć. Hiperkany wkraczają na powierzchnię lądów, zrywając ich wierzchnie warstwy.
143:22:10 - poziom mórz SCP-PL-382-1 spada o 30 metrów. Działalność cyklonów niszczy łańcuch górski wielkości Alp.
143:24:00 - decyzja o przerwaniu eksperymentu.
Wniosek: Dotychczasowe badania przewidywały, iż wymieranie perm-trias mogło przebiegać znacznie szybciej niż według tradycyjnych założeń, ale rezultaty eksperymentu przerosły wszelkie oczekiwania. Powodem mogła być pojedyncza erupcja, zamiast rozłożonych w czasie wylewów lub sztuczna indukcja procesu. Doświadczenie przerwano ze względu na chęć zachowania podmiotu do przyszłych badań w relatywnie niezmienionej formie w stosunku do tej przed eksperymentem.
Log eksploracyjny 382/06
Data: 02.01.35r.
Przedmowa: Podczas eksperymentu 382/05 przypadkowo odnaleziono w funkcjach SCP-PL-382 opcję przemieszczania planety. Po wybraniu opcji urządzenie wyświetliło krótkie powiadomienie o uszkodzeniu "synchronizatora █████████". Obiektowi wydano polecenie zmiany lokalizacji na orbitę za pasem Kuipera o możliwie najniższym wpływie grawitacyjnym na inne ciała układu słonecznego, dotarcie do tej lokalizacji zajęło podmiotowi 14 dni. Na powierzchnię SCP-PL-382-1 wysłano oddział zespołu zabezpieczającego anomalie pozaziemskie w celu zbadania planety Kepler-11g.
Przebieg eksploracji: [USUNIĘTO]
Dodatek 382-B:
Eksploracja SCP-PL-382-1 przyniosła nieoczekiwane rezultaty. Zespół zabezpieczający w trakcie badania planety zgłaszał wielokrotnie obecność dość osobliwych znalezisk na powierzchni. Pozyskane przez ekspedycję próbki oraz szczątki ostatecznie potwierdziły, że Kepler-11g nie był planetą jałową. Dostarczone materiały pozwoliły na identyfikację ponad 20 nowych taksonów wyższych organizmów żywych o budowie opartej na węglu, przedstawicieli zarówno ksenofauny jak i ksenoflory.
Datowanie węglowe odpowiedników kości organizmów zwierzęcopodobnych pozwoliło ustalić ich wiek na 493 ± 10 lat. Szczegółowe dane na temat odkrytych holotypów znajdują się w oficjalnym raporcie z sekcji zwłok.
Pośród zapewnionych przez zespół zabezpieczający okazów form żywych, z planety odzyskano również pojedynczy artefakt. Stanowi go odnaleziona na powierzchni metalowa tabliczka z inskrypcjami w dwóch językach. Dzięki częściowej znajomości jednego z języków, w którym opisano tabliczkę, a którym okazał się być język inskrypcji z SCP-PL-382. Naukowcom Fundacji udało się przetłumaczyć znaczny fragment tekstu znajdującego się na płycie, przetłumaczony tekst brzmi następująco:
Witaj, kimkolwiek jesteś przybyszu!
Świat po którym stąpasz może wydawać Ci się kolejną pustą, martwą planetą. Planetą jakich mnóstwo w tym systemie, których setki, a nawet tysiące unoszą się w naszym gwiazdoroju. Nie zawsze jednak tak było. Ziemia na której stoisz niegdyś rodziła kwiaty, a wyschłe doliny opodal których spoczywa ta tablica przecinał rwący prąd czystej jak kryształ wody.
Niestety jest to odległa przeszłość, nigdy już nie będzie dane nam się spotkać, a Ty nigdy nie zobaczysz piękna tej planety. [Niezrozumiałe] rozległych łąk i drzew, zieleni oceanów, żarzących się równin Akaha, czy doliny Aksjonum gdzie rośliny błyszczą metalicznym połyskiem. Serce mi się kraje na myśl o tym, że całe to piękno przeminie, jednak jeszcze bardziej jestem przygnębiony faktem tego, iż nigdy nie poznasz naszej cywilizacji.
Nie ujrzysz majestatycznych dzieł Starożytnych takich jak baseny Jewgijskie czy Świątynia Aurona; budowli Ery Przełomu, Kolosa z Keuron, osiągnięć technicznych pokroju reaktora z Xianthur, [niezrozumiałe], powietrznych statków naddźwiękowych, magii komputerów wykonujących obliczenia w mniej niż unaar,
[trzy wiersze niemożliwe do rozczytania]
Przypuszczalnie jednak największym osiągnięciem naszego pokolenia jest ingerencja w samych siebie, w pismo życia. Pozwoliło nam to wytrzebić wiele nieuleczalnych chorób, pozbyć się Zarazy Guza, a nawet głębiej sięgnąć w pamięć komórkową naszych przodków.
Mógłbym moghami pisać o historii i o osobach ważnych dla naszej planety, niestety natura na pewno zrobi swoje i niewiele a może nawet i nic nie będzie się dało rozczytać z tej [niezrozumiałe] tablicy.
Nie będziecie znali naszych trosk, naszych problemów, naszych wad i zalet, śmiechu naszych młodych, zgorzkniałości starców, zwyczajów, państw, kultur, wojen i traktatów, może nawet nie będziecie wiedzieli jak wyglądaliśmy.
Ale może ma tak być? Może to naturalna kolej rzeczy?
A szczątki naszego dawnego domu powiedzą, pokażą wam jak wielkim szacunkiem trzeba darzyć przyrodę, która jednego dnia żywi, drugiego pożera.
Jeśli mogę Ciebie o coś prosić przybyszu to nie zapomnij o tej planecie, o cierpieniu, które odkryjesz, a które doprowadziło do jej końca.
Nie zapomnij o nas.
Bo zapomnienie to druga śmierć.
