Przegląd
Logo Kościoła Drugiego Hytotha, zaadaptowane z ikonografii używanej przez grupy ortotańskie z przeszłości.
Organizacja: Kościół Drugiego Hytotha
Identyfikator: 3088
Znane Nazwy Organizacji: Ortotanie, Gwiazdoskopy, Barlowe,1 Krwiopijcy, "Kwadraty"/"Heptagony"2
Obszar Działań:
- Ziemia (Kościół Drugiego Hytotha)
- Regiony międzygwiezdne i międzygalaktyczne (cała religia Ortotan)
Poziom zagrożenia: Żółty ●
Przegląd: Kościół Drugiego Hytotha jest okultystyczną organizacją ludzkich i obcych podmiotów, które wyznają pozaziemską religię ortotańską, mającą na celu pomóc wszechświatowemu bóstwu strażniczemu ("Rakmou-leusan") w walce z pozawszechświatowymi zagrożeniami (znanymi jako "Voruteut"). Centralnym przekonaniem tej religii jest to, że obecny wszechświat, "Drugi Hytoth", był poprzedzony przez inny wszechświat, który istniał do czasu, gdy został pożarty przez pozawszechświatową istotę. Grupa ocalałych uciekła do nowo powstałego Drugiego Hytotha, naszej rzeczywistości, a siedmiu z nich zdecydowało się wynieść do boskości, aby zapewnić bezpieczeństwo wszechświata. Sześć z tych bóstw zginęło z czasem, pozostawiając Rakmou-leusan jako ostatnie ocalałe.
Większość działań podejmowanych przez grupę jest wykonywana pod Zasłoną, okazjonalnie powodując niewielkie konflikty z Fundacją lub innymi organizacjami utrzymującymi normalność. Członkowie grupy na ogół są biegli w praktykach okultystycznych, takich jak taumaturgia i ograniczona teurgia; należy mieć to na uwadze podczas wchodzenia z nimi w interakcje. Znanymi liderami są Arcykapłan Koru, Farah Onteus, ogólny przywódca Kościoła, “Drugi Posłaniec”, lider grupy pozaziemskiej, oraz Wielki Kapłan Aímact, Sean Glen-Marcas, głowa Ortotańskiego Kościoła w Toronto.
Ludzkie wierzenia ortotańskie istnieją od przynajmniej ok. 11 000 p.n.e., co odpowiada okresowi utworzenia starożytnej cywilizacji Królestwa Ortotańskiego, choć współczesne odłamy rozwinęły się dopiero w ciągu ostatniego stulecia (po więcej informacji, przejdź do sekcji Grupy Ziemskie). Grupy ortotańskie niepowiązane z Kościołem istnieją, jednak wszystkie operują na znacznie mniejszą skalę i na ogół różnią się przekonaniami moralnymi. Poza Kościołem religia ortotańska posiada wpływy międzygwiezdne oraz międzygalaktyczne, gdyż została ona zapoczątkowana wśród cywilizacji pozaziemskich. Istnieje wiele znanych kultur ortotańskich tego typu, lecz ich pełen zakres nie jest obecnie znany (po więcej informacji, przejdź do sekcji Grupy Pozaziemskie).
Informacje na temat ugrupowań powiązanych z GoI-3088 są dostępne w poniższym dokumencie.
Ortotańskie Grupy Ziemskie
Ziemiańskie Królestwo Ortotańskie
Wykopalisko Fundacji w miejscu pola walki z okresu wojny ortotańsko-dewickiej, zlokalizowanego w pobliżu Bikudo, Jammu i Kashmiru w Republice Indii.
Obszar Działań (Dawny): Azja
Poziom zagrożenia: Brak
Status: Nieaktywne
Przegląd:
Ziemiańskie Królestwo Ortotańskie, znane szerzej jako Królestwo Ortotańskie, było cywilizacją założoną przez prehistorycznych ludzi około 11000 lat p.n.e. Obecne zapisy wskazują na to, że było to spowodowane przybyciem istoty pozaziemskiej zwanej w tekstach starożytnych jako "Posłaniec Gwiazd Upadłych” (lub “Pierwszy Posłaniec” w tekstach nowożytnych). Cywilizacja rozrosła się w drastycznym tempie, według teorii w wyniku połączenia pomocy ze strony Pierwszego Posłańca oraz coraz częstszym w tamtym okresie stosowaniu przez ludzkość praktyk taumaturgicznych. Dokumenty pozyskane z SCP-1726 zawierają użyteczne informacje, jednak nie są znane wszystkie szczegóły na temat historii i społeczeństwa Królestwa.
Kilka wieków później wzięło ono udział w wojnie ortotańsko-dewickiej (ok. 11000 lat p.n.e.), zmaganiach defensywnych przeciw ekspansji terytorialnej Dewitów. W wyniku nieustannych walk, obrona została w końcu przełamana, a oddziały dewickie najechały Królestwo, powodując jego upadek. Ortotanie przeżyli i kilkukrotnie podjęli się próby odbudowania królestwa na przestrzeni tysiąclecia, preferując odizolowane regiony, jednocześnie kradnąc paratechnologię większych cywilizacji, takich jak Dynastia Xia. Ostatecznie Królestwo zostało zniszczone podczas Zerowej Wojny Okultystycznej (ok. 1600 p.n.e.), wielkiej wojny anomalnej, wszczętej przez Dynastię Xia oraz prekursorów Huǒjù zhi Zi, która zakończyła się scenariuszem restrukturyzacji rzeczywistości Klasy CK, wymazującym niezliczone starożytne cywilizacje z tego czasu oraz poprzednich tysiącleci. Znacznie mniejsze grupy ortotańskie przeżyły to wydarzenie i podtrzymywały ortotańskie tradycje aż do czasów współczesnych.
Artykuły:
Pomniejsze Grupy Ziemskie
- Stowarzyszenie Drugiego Hytotha: Nieaktywne. Mała organizacja okultystyczna, aktywna w Kanadzie pod koniec XIX wieku. Włączona w Kościół Drugiego Hytotha w 1900 roku w wyniku ich napotkania Drugiego Posłańca.
Ortotańskie Grupy Pozaziemskie
Gatunek-002
Stylizowane przedstawienie istot SoI-002, zawarte na kilkunastu artefaktach.
Obszar Działań: Ziemia, Księżyc
Poziom zagrożenia: Nieznany ●
Status: Nieustalony
Przegląd: SoI-002 był enigmatycznym gatunkiem, który próbował skolonizować Ziemię w późnym neoprotozeiku,3 około 700 milionów lat temu. Ze względu na rozbieżność czasową pomiędzy ich przybyciem do układu słonecznego i dniem dzisiejszym większość ich struktur oraz artefaktów została utracona. Ocalałe relikty sugerują, że ich cywilizacja była w posiadaniu wysoce rozwiniętej technologii, często zintegrowaną z praktykami ezoterycznymi oraz psioniką, z czego ta druga była potencjalnie wrodzoną zdolnością przedstawicieli SoI-002.
Choć SoI-002 był w większości ortotański, istniały w nim grupy mniejszościowe czczące Koru-teusa, lecz dążące do zastosowania manipulacji materią biologiczną oraz kultu cielesnego boga w celu zapewnienia bogom stałego dostępu do krwi. Grupy te stały się celem ostracyzmu i ostatecznie zniszczone ze względu na powszechne przekonanie, że podążają oni za Voruteut. Nie są znane żadne połączenia między tymi sektami i Sarkicyzmem, jednak istnieje hipoteza, według której istoty anomalne odpowiedzialne za kulturę sarkicką były również uwikłane w rozwój tych mniejszości.
Powód wyginięcia i braku powodzenia w kolonizacji nie jest znany. Dalsza aktywność ze strony anomalii powiązanych z SoI-002 jest objęta dochodzeniem.
Artykuły:
Ortotańska Koalicja Terzan 2
Gromada kulista Terzan 2.
Obszar Działań: Gromada kulista Terzan 2, oddalone regiony międzygwiezdne
Poziom zagrożenia: Pomarańczowy ●
Status: Aktywna
Przegląd: Ortotańska Koalicja Terzan 24 to luźne przymierze wojskowe pozaziemskich cywilizacji oraz istot ortotańskich, zamieszkujących Gromadę kulistą Terzan 25 - gromadę gwiazd orbitującą Drogę Mleczną ok. 28000 lat świetlnych od Ziemi, wewnątrz jądra galaktyki. Koalicja została uformowana jako odpowiedź na Dwanaście Gwiazd, ekspansjonistyczną cywilizację odpowiedzialną za przeszłe wojny wewnątrz gromady, prowadzącą obecnie atak na terytorium ortotańskie; powody tego ataku nie są znane, ale obecnymi celami wydaje się być całkowite usunięcie kultury ortotańskiej z gromady. Wojna nie wyszła poza Terzan 2, lecz pojawiły się doniesienia o atakach Dwunastu Gwiazd w innych regionach Drogi Mlecznej oraz w Galaktyce Andromedy.
Społeczności pozaziemskie zamieszkujące Terzan 2 są znane Fundacji od czasu wstępnych śledztw na temat obcego życia w ramach Inicjatywy Pytheas. Dalsza obserwacja z poziomu Ziemi wykazała, że Terzan 2 jest jednym z najbardziej aktywnych regionów galaktyki pod względem transmisji pozaziemskich. Niedawne odkrycia na polu silników ponadświetlnych umożliwiły eksplorację, jednak trudności związane z podróżą superluminalną, komunikacją z Koalicją oraz warunkami wojennymi ograniczyła ilość informacji dostępnych na temat tej organizacji.
Załogowa eksploracja Terzan 2 jest w trakcie realizacji.
Artykuły:
Przegląd Mitologii Ortotańskiej
Trójwymiarowa projekcja 3-sfery, czterowymiarowego obiektu używanego często jako reprezentacja Pierwszego i Drugiego Hytotha w mitologii ortotańskiej.
Mitologia
Według mitologii ortotańskiej, przed istnieniem było “Voru”, chaotyczna nieegzystencja, w której umysły i materia ciągle pojawiały się i były unicestwiane. W pewnym momencie nieznane bóstwo stworzyło “Pierwszy Hytoth”, pierwszy wszechświat chroniony przed zagrożeniem ze strony Voru. Ten wszechświat istniał przez miliardy lat, aż pozawszechświatowa istota, kompletnie bezimienna we wszystkich pozyskanych ortotańskich dokumentach, pochłonęła ten wszechświat, niszcząc go.
Jedynie niewielka grupa bytów przeżyła pożarcie, chowając się wewnątrz Voru dla bezpieczeństwa, aż bóstwo, które stworzyło Pierwszy Hytoth stworzyło nowy wszechświat w formie Drugiego Hytotha. Ocaleni “wwiercili się” w Drugi Hytoth, osiadając w rozszerzającej się czasoprzestrzeni, a siedmiu liderów ocalałych zebrało się, przysięgając chronić nowy wszechświat przed podobnym zniszczeniem. Wspomnianych siedmiu wyniosło się do bóstwa i stali się Siedmioma Świętymi (“Koru-teusa”).
Koru-teusa byli aktywni we wczesnym etapie wszechświata, szerząc przekonania religijne mające na celu zdobyć poparcie dla siebie samych, jednocześnie walcząc z istotami zagrażającymi wszechświatowi. Aby podtrzymać stan boskości, Koru-teusa wymagali stałego źródła krwi, ponieważ cały czas wyciekała ona z ich nowych form,6 co wymagało prowadzenia rytuałów upuszczania krwi, aby utrzymać ich przy zdrowiu. Pomimo tego ich wpływy stopniowo malały z czasem, a wraz z nimi ilość rytuałów upuszczania krwi przeprowadzanych przez wiernych. Członkowie Koru-teusa zaczęli po kolei umierać, gdzie jako ostatnie zmarło Święte Szóste (“Yorun-leusan”) w 2000 roku.
Według doniesień ostatnim ocalałym z tej siódemki jest Święte Czwarte (“Rakmou-leusan”). Rakmou-leusan chroni przed istotami pozawszechświatowymi (“Voruteut”) usiłującymi najechać wszechświat w celu opuszczenia chaosu Voru - proces, który zdestabilizuje rzeczywistość, jeśli nie zostanie powstrzymany.
Nie wiadomo jak długo jeszcze Rakmou-lesan będzie w stanie walczyć.
Nastawienie wobec Mitologii
Kościół Drugiego Hytotha nie utrzymuje żadnego centralnego kanonu swojej mitologii, co czyni go rzadkim wyjątkiem wśród religijnych Organizacji. Zamiast tego wierzą, że choć wiedzą wiele o własnym panteonie oraz kosmologii, nie posiadają pełnej wiedzy na temat rzeczywistości, oraz że mitologia ortotańska sama w sobie stanowi niepełny obraz egzystencji. Przypisuje się to wielu niewiadomym obecnym w mitologii, czego dwoma największymi przykładami są niemal kompletny brak informacji na temat Świętego Piątego i Świętego Siódmego oraz sprzeczności w ortotańskich źródłach.
W rezultacie organizacja ma na celu zapoznać się w pełni ze wszystkimi aspektami wszechświata jako sposób na skompletowanie ortotańskiej mitologii. “Gałąź Historyczna” organizacji zatrudnia uczonych do poszukiwania brakujących informacji oraz pozyskania odpowiednich artefaktów z pomocą ich wojowników. Centralnymi tematami badań są, między innymi, Święty Piąty, Święty Siódmy, Pierwszy Hytoth oraz Ziemiańskie Królestwo Ortotańskie (po więcej informacji, przejdź do sekcji Grupy Ziemskie). Jako mniej realistyczny, lecz dalej pożądany cel uznawane są tożsamości bóstwa, które stworzyło Pierwszy i Drugi Hytoth, a także jego motywacje, a także czym była istota, która pochłonęła Pierwszy Hytoth.
GoI-3088: Dalsze Informacje
Szczegóły Zachowania i Organizacji
Kościół Drugiego Hytotha ma następujące cele:
- Przedłużanie życia Rakmou-leusan poprzez rytualne upuszczanie krwi;
- Szerzenie religii ortotańskiej oraz moralności opartej na działaniach Rakmou-leusan;
- Prowadzenie badań na temat panteonu ortotańskiego, Pierwszego Hytotha oraz nieznanych aspektów mitologii ortotańskiej;
- Zabicie każdego Voruteut.
Organizacja jest stosunkowo mała i pacyfistyczna, z wyjątkiem Voruteut, pomimo aktywności na skali globalnej. Wiele kościołów operuje w dużych miastach, z największym znajdującym się w Toronto w prowincji Ontario w Kanadzie, przy czym wiele z nich znajduje się w wymiarach kieszonkowych dostępnych za pomocą Drogi.7 W ramach operacji VIOLET LENSE przeprowadzono wiele potajemnych nalotów, lecz najnowsze uwzględnienie systemów rytualistycznej kryptografii w Drogach sprawiło, że uniemożliwione zostały próby dalszych nalotów.
Ortotańskie istoty pochodzące z innych regionów Drogi Mlecznej, włącznie z Drugim Posłańcem, są czołowymi członkami organizacji. Ich wspólnymi mianownikami są często ewakuacja układów gwiezdnych, z których pochodzą oraz próby międzygwiezdnego nawracania. Ze względu na powyższe, organizacja ta posiada znaczną wiedzę na temat zjawisk i lokacji pozasłonecznych - znacznie bardziej rozległą niż Fundacja. Obca technologia jest rutynowo używana również przez ludzkich członków organizacji.
Warto zaznaczyć, że pomimo powiązań z życiem pozasłonecznym, Kościół nie utrzymuje kontaktu z pozaziemskimi ugrupowaniami ortotańskimi. Jednak to czy pozasłoneczni ortotanie są świadomi istnienia Kościoła Drugiego Hytotha nie jest stałym obiektem badań.
Portret Samotnego Andromedańczyka autorstwa ortotańskiej artystki Marii Nox-Eoven, rok 1950. Obraz wydaje się przedstawiać istotę złożoną z ektoplazmy lub pozaziemską istotę wyższego wymiaru.
Kultura
Doktryna Kościoła Drugiego Hytotha bierze się z kierowania moralnością bazowaną na działaniach Rakmou-leusan nazywaną potocznie centralnymi dogmatami organizacji. Kluczowa dla tych doktryn jest umiejętność myślenia strategicznego, podtrzymywanie ciekawości na temat świata oraz okazywanie życzliwości i pokoju wobec tych, którzy nie są im wrodzy. Przestrzeganie tych dogmatów wpływa zarówno na działania pojedynczych członków, jak i Kościoła jako ogółu, przez co mają tendencje do unikania konfliktu aż do wyczerpania wszystkich innych opcji. W konsekwencji pozostają oni w neutralnych relacjach z wieloma Organizacjami oraz posiadają niewielki procent członków, którzy są również zaangażowani w inne religie anomalne.
Odnotowano przenikanie się kultur ludzkich oraz pozaziemskich, aczkolwiek jedynie w sytuacjach, kiedy obie kultury wykazywały wystarczający stopień podobieństwa. Kościół przejawia przez to dość unikalną tożsamość kulturową, gdzie ludzcy członkowie są otwarci na obce koncepty, również takie, które w normalnych okolicznościach byłyby nie do pojęcia. Częste są wierzenia w ukryte, niewymiarowe “mosty”, łączące percepcję świata znanych sobie istot, powitania, w których osoby na krótki czas zwracają się na bok i unikają patrzenia na siebie,8, implantacja cybernetycznych LEDów zmieniających kolor skóry w celu komunikacji, “smakowanie” kolorów spoza spektrum EM oraz, w niewielkich sektach, organizacja osobników w systemy wspólnot umysłowych.9
Wiele świąt ma początki w praktykach pozaziemskich, jak na przykład “dni odrastania”, podczas których członkowie grupy jak najbardziej izolują się od świata zewnętrznego aby skupić się na jedzeniu i odpoczynku, co wywodzi się od niektórych gatunków obcych wchodzących do “maszyn odrostowych” w celu samoodnowy po długich okresach wysiłku. Te kultury nie są jednak wszechobecne, a Kościół zachęca wszystkich członków do skupienia się na praktykach ortotańskich.
Sekty
Choć Kościół skupia się głównie na czci Rakmou-leusan i innych Koru-teusa, mniejsze sekty z innymi wierzeniami również istnieją w jego ramach. Te sekty często zajmują się przybliżaniem grupy do jej celów poprzez oddawanie czci dodatkowym bogom z panteonu ortotańskiego lub spoza niego, wierząc że bogowie muszą zjednoczyć się w celu ochrony wszechświata przed Voruteut. W rzadszych przypadkach zdarzają się sekty, które mają inne pojęcie moralnego postępowania, jednocześnie wciąż przestrzegając centralnych dogmatów ugrupowania; są one akceptowane, lecz traktowane pogardliwie.
Grupy ortotańskie, które nie dostosowują się do dogmatów Kościoła Drugiego Hytotha, są ignorowane i wykluczane. W sytuacji, gdzie jedna z grup ortotańskich zachowuje się w sposób uznany przez Kościół za przynoszący negatywną uwagę i w konflikcie z ich moralnością, na przykład uciekając się do rytualistycznego mordu w celu dostarczenia krwi dla Rakmou-leusan, wojownicy zostają wysłani w celu zatrzymania działań grupy.
Taumiczne pociski włóczniowe, wygenerowane przez rytuał teurgiczny do Yorun-leusan, mający na celu walkę z rzekomym zagrożeniem ze strony Voreteut. Szczegóły dotyczące tego wydarzenia oraz jego zatajenia są dostępne w dokumentacji Incydentu DEAD ARETID.
Zdolności
Pełne zdolności Kościoła są nieznane. Większość członków jest biegła w co najmniej jednej formie praktyk okultystycznych, a członkowie często podejmują się próby teurgii z istotami uznawanymi za pomniejsze bóstwa panteonu ortotańskiego. W połączeniu z zaawansowaną technologią wniesioną przez pozaziemskich członków, ta Organizacja uważana jest za posiadającą wysoką zdolność ofensywną, choć nie ma powodu podejrzewać, że kiedykolwiek zostanie ona użyta przeciw Fundacji lub ogółowi ludzkości.
Zewnętrzne źródła twierdzą, że organizacja posiada wiedzę na temat rytuału, który (przy założeniu, że mitologia ortotańska jest prawdziwa) przywołałby awatara Rakmou-leusan. Dochodzenie w sprawie potencjalnego Scenariusza Eschatologicznego Λ0 jest obecnie prowadzone.
Język
Grupa porozumiewa się za pomocą kombinacji rodzimych języków oraz Ortotańskiego Języka Pozaziemskiego (OEL), który był anomalnie zachowany od nieznanego momentu w czasie. Choć mówiony OEL znacznie się różni lub nie istnieje wcale wśród niektórych gatunków, logogramy używane w pisanym OEL pozostają w większości takie same we wszystkich kulturach ortotańskich, bez względu na ich podział10. Według Kościoła jest to efekt boskiego aktu Koru-teusa, mającego na celu podtrzymanie jedności wszystkich kultur ortotańskich we wszechświecie.
Trwają prace nad całkowitym rozszyfrowaniem OEL w celu wydajnej komunikacji z istotami pozaziemskimi.
Pozasłoneczna Obecność
Emisje promieniowania rentgenowskiego SCP-3417, pochodzące z Ortotańskiej Koalicji Terzan 2.
Międzygwiezdne i Międzygalaktyczne Powiązania
Religia ortotańska istnieje na skali międzygwiezdnej w formie zróżnicowanych, luźno powiązanych sekt. Badania na temat tych sekt okazały się być wymagającym procesem. Lokalizacja takiej sekty w przypadku, kiedy nie emituje ona potężnych sygnałów promieniowania EM i bez pomocy z zewnątrz jest kwestią ślepego trafu, a zlokalizowana sekta może różnić się diametralnie od ludzkich kultur do tego stopnia, że pełne zrozumienie może być niemożliwe. Ograniczenia na polu istniejących napędów ponadświetlnych są kolejną przeszkodą w eksploracji.
Pomimo tych trudności, Dywizja Aktywności Pozasłonecznych dokonała znacznych odkryć. Ze wszystkich odnotowanych cywilizacji pozaziemskich, około 8% jest natury ortotańskiej, z poziomem zaawansowania technologicznego od niemal dorównującemu ludziom, do przekraczania wszelkich teorii na temat anomalnej technologii. Zgodnie z oczekiwaniami, pozaziemskie kultury ortotańskie często różnią się nastawieniem od Kościoła, gdzie niektóre przyjmują agresywne praktyki w celu pomocy Rakmou-leusan przy użyciu krwi lub - w przypadku gatunków nieposiadających krwi - równie istotnej substancji. Konflikty międzygwiezdne pomiędzy cywilizacjami ortotańskimi o różnych kulturach były odnotowywane dość sporadycznie.
Informacje na temat zasięgu pozagalaktycznego są nikłe. Jeśli przyjąć za źródło mitologię ortotańską, to kultury ortotańskie są obecne na masowej skali, jednak brak możliwości podróży międzygalaktycznej czyni badania na ten temat niemożliwe.
Poza niewielkimi grupami istot pozaziemskich, które przybyły na Ziemię w wyniku podróży w jedną stronę, żadne inne pozasłoneczne cywilizacje ortotańskie nie są aktywne w obszarze układu słonecznego, prawdopodobnie ze względu na brak cennych zasobów i godnych uwagi cech w porównaniu z innymi regionami gwiezdnymi. Jedyną znaną cywilizacją, która była tu aktywna, jest Gatunek-002 (po więcej informacji, przejdź do sekcji Grupy Pozaziemskie). Gatunek ten jest uważany za wymarły.
Porady od
NatVoltaic
Kościół Drugiego Hytotha i inne organizacje ortotańskie są rozległe i zróżnicowane w swoich wierzeniach, strukturach oraz kompozycjach, jednak wszystkie mają jeden wspólny mianownik: nigdy się nie poddają. Nawet kiedy wszyscy poza jednym z ich bóstw są martwi, starają się utrzymać Rakmou-leusan przy życiu, wytrwale pracując nad rozprzestrzenianiem swoich wierzeń i pomocą w walce z Voruteut. Są zdeterminowani, aby odnieść zwycięstwo nad kosmicznym horrorem, bez względu na nieziemskie potwory i lęk egzystencjalny. Są przekonani o swojej wygranej.
Jednak nie zawsze będzie to widoczne w artykułach. Jeśli chodzi o ton powieści dotyczących Ortotan, mogą one być bardzo dalekie od pełnych nadziei, w niektórych przypadkach ze skrętem w stronę horroru egzystencjalnego, a pojedynczy Ortotanie z łatwością mogą stracić wiarę w to, co wydaje się być niekończącym, pogarszającym się wręcz konfliktem. Tym niemniej grupy ortotańskie jako takie nie biorą nawet porażki pod uwagę. A jeśli porażka im się przytrafi, to i tak będą brnąć dalej. Ta wytrwałość w obliczu kosmicznego horroru i stawki na skalę wszechświata jest jednym z elementów, który odróżnia Ortotan od innych grup powiązanych z nieziemskością i warto mieć to na uwadze, aby odpowiednio oddać ich charakter.
Aha i cokolwiek postanowisz zrobić, nie pisz Kościoła Drugiego Hytotha jako generycznego złego kultu krwi. Ta organizacja od początku miała być przeciwieństwem typowych kultów krwi (pacyfiści zamiast agresorów i mający dobry powód do krwawych rytuałów poza “KRWIĄ DLA BOGA KRWI”) i choć nie ma nic złego w pisaniu innych grup ortotańskich jako nikczemnych (to nieuniknione, że ortotańscy obcy będą mieć inną moralność niż ludzie, na przykład), Kościół i większość grup ortotańskich nie będzie wpadać w ten schemat. Dewici są bardziej do tego przystosowani niż Kościół.
Wskazówki nt. Stylu:
W dodatku do powyższych porad, warto mieć dobre wyczucie stylu podczas pisania dla Kościoła, a ten styl będzie się diametralnie różnił w zależności od tego czy piszesz dla Królestwa Ortotańskiego czy Ortotańskiej Koalicji Terzan 2. Kilka wskazówek na temat ich kierunków:
- Królestwo Ortotańskie i Ortotanie z Dalekiej Przeszłości: Wysokie fantasy z posmakiem SCP Wiki. W czasie wojny ortotańsko-dewickiej, Azja jest zasadniczą scenerią rodem z Tolkiena z dużą różnorodnością anomalnych cywilizacji i kultur, gdzie wszędzie idą w swoich własnych dziwnych kierunkach, które tylko na Wiki by przeszły — dewickie retrokauzalne udziwnienia są dobrym przykładem. Okres zerowej wojny okultystycznej jest podobny, lecz wprowadzenie Dynastii Xia przynosi ze sobą paratechnologię sci-fi, co zmienia trwającą wojnę w apokaliptyczne pole bitwy z bóstwami i stalą i fantastycznymi mocami.
- Kościół Drugiego Hytotha: Kościół niesie ze sobą dziwne połączenie miejskiego fantasy z Wiki z kosmicznym sci-fi. Kosmici są magami i ludzcy magowie noszą kosmiczną technologię, a to wszystko podlane sosem wielkich okultystycznych motywów obrony samej egzystencji. To naprawdę dziwaczny miszmasz stylów, ale to właśnie ten miszmasz odróżnia Kościół od podobnych mu religijnych Organizacji. Zdecydowane skupienie się na tym przy pisaniu o Kościele na bank przyniesie unikalne rezultaty.
- Pozaziemscy Ortotanie: Tutaj możesz już kompletnie polecieć w twarde sci-fi. Eksploracja galaktyki, wojny międzygwiezdne i niewypowiedziane sekrety pomiędzy gwiazdami będą częstymi motywami, włącznie z okazjami na szeroki zakres anomalii i dziwnych scenerii. Przy pisaniu o pozaziemskich Ortotanach warto jednak pamiętać, że muszą oni w jakiś sposób łączyć się z ogólną mitologią i/lub religią. Zaleca się również, żeby pójść mocniej w twarde sci-fi — czyli fikcję naukową, która wydaje się zgodna z nauką lub “realistyczna”. W przypadku Drugiego Hytotha, cóż, piszesz o mistycznych rzeczach. Kompletny realizm nie jest możliwy. Mimo to możesz odtworzyć poczucie “realizmu” poprzez nadanie technologii i magii podstawowych zasad działania zamiast kompletnego pomijania wyjaśnień, tworząc uczucie, że są one “realistyczne”. Jednak ostatecznie implementacja tego pomysłu zależy od ciebie, a jeśli twoja historia działa lepiej bez tego to bez wahania wywal zasady.
- Przy okazji: Eldritch horror i sci-fi pasują do siebie szokująco dobrze. Kosmici kompletnie różni od ludzkości i technologia zaawansowana do niepojętego stopnia to świetne przykłady używania konceptów sci-fi do stworzenia naprawdę lovecraftiańskich, nieziemskich scen.
- Same w sobie Bóstwa Ortotańskie: Tutaj twarde sci-fi wylatuje przez okno. Przyjdzie ci pracować z kosmicznymi siłami poza znaną fizyką, istotami, które potrafią z łatwością niszczyć światy i zamieniać połacie przestrzeni w gruz poprzez najprostsze walki między swoimi awatarami. Artykuły skupiające się na Koru-teusa i całym panteonie powinny dawać poczucie boskiej okazałości, szczególnie w przypadku ich konfliktów. Jednak nikt nie mówi, że nie możesz odwrócić tego postanowienia do góry nogami.
- Anomalie Pozawszechświatowe: Horroruj eldritchowsko ile dusza zapragnie! Nie ważne czy mowa o Voruteut, Pierwszym Hythocie czy rzeczach jeszcze dziwniejszych, nieuchronnie pojawią się te same motywy niemożliwych horrorów i rozległych niewiadomych. Ten styl nie jest w żaden sposób nowy, więc należy uważać, aby nie popaść w wytarte schematy, ale jeśli zastosuje się je w efektywny sposób, mają one potencjał wyprodukować najlepszy możliwy rodzaj horroru. Polecanym sposobem na jego odświeżenie jest połączenie go z innymi stylami, takimi jak twarde sci-fi (na przykład SCP-2821). Nawet jeśli nie popchnie to gatunku w radykalnie nowy kierunek, zwyczajna zmiana stylu może być bardzo efektowna w tworzeniu poczucia unikalności.
Raporty SCP
| Tytuł | Autorstwa | Utworzono |
|---|
| Tytuł | Tłumacz | Utworzono |
|---|---|---|
| SCP-1548 | 04 Mar 2024 09:57 | |
| SCP-3417 | 13 Apr 2023 18:39 | |
| SCP-2821 | 29 Mar 2023 17:27 | |
| SCP-5471 | 02 Jan 2022 14:28 | |
| SCP-4547 | 23 Jul 2021 20:13 | |
| SCP-475 | (user deleted) | 09 May 2014 04:18 |
Opowieści
| Tytuł | Autorstwa | Utworzono |
|---|---|---|
| Długie wieczory na Q-11 | 01 Mar 2024 22:58 |
| Tytuł | Tłumacz | Utworzono |
|---|---|---|
| Preludium Nadświetlne | 07 Apr 2023 19:49 |
Formaty Organizacji
| Tytuł | Autorstwa | Utworzono |
|---|
| Tytuł | Tłumacz | Utworzono |
|---|
Serie i Huby
| Tytuł | Autorstwa | Utworzono |
|---|
| Tytuł | Tłumacz | Utworzono |
|---|---|---|
| Kościół Drugiego Hytotha Hub | 03 Mar 2025 15:17 |
Artykuły z Filii Zagranicznych
| Tytuł | Autorstwa | Utworzono |
|---|---|---|
| SCP-ES-184 | 28.12.2019, 02:29 | |
| SCP-ES-152 | 03.09.2019, 23:56 | |
| La Danse Des Feuilles Mortes, Partie II : La Tour et les Serpents | 09.03.2019, 08:13 | |
| La Danse des Feuilles Mortes, Partie I : Le Naufrage | 30.11.2018, 17:58 | |
| Le Naufrage des Nouvelles-Îles | 30.11.2018, 17:58 | |
| Das tägliche Leben mit einer Außerirdischen | 23.12.2020, 18:45 |
Tłumaczenia Artykułów z Filii Zagranicznych
| Tytuł | Autorstwa | Tłumacz | Utworzono |
|---|---|---|---|
| Everyday Life With An Extraterrestrial Girl | 23.01.2021, 02:29 | ||
| SCP-ES-152 | 12.05.2021, 14:41 |
Spójrz w gwiazdy.
Czy widzisz chwałę Rakmou-leusan?
Do wszystkich Ortotan,
Witajcie w Kościele Drugiego Hytotha.
Twoje obowiązki są następujące:
I/ZEY. Regularnie poświęcaj swoją krew ku zdrowiu Rakmou-leusan.
II/UR. Nieś religię ortotańską daleko i szeroko.
III/EO. Ucz się historii kosmosu i jego poprzednika.
IV/RAK. W razie konieczności walcz z każdymi Voruteut i innymi siłami, które chcą naszej krzywdy.
Nie wszyscy Ortotanie muszą wykonywać wszystkie obowiązki, choć przynoszą one znaczne korzyści naszej misji. Wszechświat spoczywa na naszych ramionach.
Oby Święte Czwarte żyło na Wieki Wieków.
Arcykapłan Koru, Farah Onteus
7777
Podążając za moralnością Czwartego…
STRATEGIA
Czwarte jest największym ze strategów. Nie rusza ślepo do walki; analizuje sytuację przed podjęciem decyzji, a kiedy ją podejmuje, jego zwycięstwo jest zapewnione. Podążanie za tym przykładem zapewni dalsze zwycięstwa dla Kościoła i religii ortotańskiej w ogóle.
ŻYCZLIWOŚĆ
Poprzez okazanie życzliwości pierwszym wyznawcom Koru-teusa oraz zakazanie używania przemocy w celu pozyskania krwi, Rakmou-leusan pozwoliło, aby Ortotanie byli szanowani przez inne bóstwa młodego Drugiego Hytotha i cywilizacje tych wczesnych dni. Pokój doprowadził do naszego przetrwania. Pacyfizm to Ortotanizm.
CIEKAWOŚĆ
Tylko poprzez zachowanie otwartości wobec niewiadomych rzeczywistości Rakmou-leusan osiągnęło sukces. Gdyby wierzyło, że wie już wszystko, co można wiedzieć, nie odkryłoby wyrwy we wszechświecie ani Voruteut wnikających przez nią, ani nie przekonałoby się o niebezpieczeństwie Voruteut. Dzięki ciekawości zachowujemy świadomość na temat świata i wszystkiego, co może nam przynieść.
SIŁA
Czwarte nigdy się nie poddało. Bez względu na liczbę martwych bogów, bez względu na nawałnicę najeźdźców, bez względu na zdrady i ataki innych bóstw. Nadzieja Rakmou-leusan nigdy nie została zatracona i nigdy zatracona nie zostanie. W obronie rzeczywistości to optymizm musi być naszą tarczą. To tego musimy się trzymać, gdy sami stajemy się tarczami przed napływem okropności bombardujących egzystencję.
Nie będziemy jak Dewici z barbarzyńską żądzą krwi ich boskości.
Nie będziemy odpędzać i czynić wrogów z tych, którzy życzą nam dobrze.
Nie będziemy ignorować oślepiającej prawdy, gdy ta stanie przed nami.
Nie będziemy się wahać.
Siedem Świętych, Nasi Obrońcy
Zeyu-leusan, Święte Pierwsze
Martwe
Zeyu-leusan było pierwszym dowodzącym Koru-teusa. Odkryło rytuał wstąpienia, który uczynił siódemkę Świętymi, i niosło radę i porządek, gdy najbardziej brakowało ich w nowopowstałym wszechświecie. Jedyną jego bronią była ichnia prawa ręka. W niej płonęła moc trylionów gwiazd i z pozostałości odciętej lewej ręki wyciągnęła ona przenikającą wszechświat nastrojoną energię, aby zniszczyć przeciwników w mgnieniu oka. Żadne inne bóstwo nie osiągnęło nigdy takiego stopnia mocy.
Było pierwszym zmarłym z Koru-teusa, z honorem poświęcając się w celu powstrzymania Pierwszej Inwazji Voruteut, całe ichnie jestestwo i esencja uformowane w tę jedną świętą lancę. Aby je uhonorować, Pierwsi Ortotanie wznieśli mu pomnik rozmiaru galaktyki, jednak podupadł on w czasie z powodu ciągłych ataków Voruteut.
Uron-leusan, Święte Drugie
Martwe
Boski szermierz. Podczas wstąpienia wyrwało ono dwa miecze z materii kosmosu i wbiło je w wyższe sfery istnienia, łącząc te bronie z całymi płaszczyznami egzystencji. Jego siła słabła na przestrzeni eonów, lecz umiejętności i oddanie Uron-leusan wobec walki podsycały strach przed nim w sercach wszystkich bóstw.
Zazdrość przyniosła Drugiemu upadek. Osiągnięcia Eov-leusan przyniosły więcej chwały i uznania, co spowodowało rosnącą w czasie zawiść ze strony Uron-leusan. W końcu logika zawiodła. Drugie zaatakowało Eov-leusan i pomimo prób wstrzymania walki przez Rakmou-leusan, potyczka zabiła oba. To była jedna z największych tragedii, z jaką Ortotanie musieli kiedykolwiek się zmierzyć.
Eov-leusan, Święte Trzecie
Martwe
Eov-leusan było niecodzienne w porównaniu do reszty Siedmiu. Podczas wstąpienia nie próbowało ono stworzyć nowej broni; zamiast tego rozwijało stare bronie przez kilkanaście tysiącleci, okazjonalnie wybierając samotnictwo, aby zapewnić sobie czas na pełne skupienie się na tworzeniu. Z ich pracy wynikły: trzy wyniesione armaty z metalu, ciemnej materii oraz krwi wysączonej z jego ciała. Mówi się, że fala uderzeniowa pierwszego wystrzału próbnego była odczuwalna w każdym kącie wszechświata.
Podczas Ery Bogów zostało ono najsłynniejszym wśród Koru-teusa, choćby przez łatwość, z jaką można było doświadczyć wystrzału wyniesionych armat. Niestety, atak ze strony Uron-leusan położył kres jego chwale, a w odwecie Eov-leusan zebrało legion wyznawców do ataku. W końcu jedyne co zostało po tej walce to kawał opustoszałej czasoprzestrzeni, tlącej się pozostałościami plazmy i energii.
Rakmou-leusan, Święte Czwarte
Żywe
Ostatnie z Siedmiu. Włada Czterema Włóczniami, narzędziami zdolnymi do składania się w dowolną formę i kształt potrzebny do walki. Kiedy Zeyu-leusan umarło, przejęło ono obowiązki dowodzenia Koru-teusa, a kiedy niebezpieczeństwo ze strony Voruteut nasiliło się, poświęciło się ono w całości obronie wszechświata. Podtrzymujemy jego uczenia i jego moralność i będziemy walczyć u jego boku do końca wieczności. Ono jest w służbie istnienia, a my podążamy za ich służbą.
Nesren-leusan, Święte Piąte
Zapomniane
Zapomniane bóstwo, które opanowało psionikę. Z jego ciała sięgało piąte ramię psychicznej promienności, oślepiające umysły będące świadkami i dotknięte myśloformami Nesren-leusan. Pomimo jego zaawansowania, w pewnym momencie tysiące lat temu informacje o nim zaczęły zanikać, a Ortotanie, w tym momencie porozdzielani na przestrzeni kosmosu, zaczęli zapominać o Nesren-leusan, nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Kiedy sobie o tym przypomniano, wszystkie paniczne próby wznowienia ofiar z krwi na cześć Świętego Piątego zakończyły się porażką; rytuały nie prowadziły do przeniesienia krwi. Ich cel przestał istnieć.
Powszechne jest przekonanie, że Piąte napotkało “coś”. Coś, co sprawiło, że świat zapomniał, że cały świat uwierzył w zbędność poświęcania swojej krwi w imię piątego bóstwa, że wszechświat mijał je, wykrwawiające się i rozkładające się w nicość. To jednak tylko wierzenia. Prawda nie została jeszcze odkryta.
Yorun-leusan, Święte Szóste
Martwe
Częstokroć określane Świętym Magiem, Yorun-leusan praktykowało wszelkie formy okultyzmu i nauczań ezoterycznych. W swoim czasie wysyłało swoje awatary w poszukiwaniu jak najmniej znanych nauk z nadzieją zebrania kompletnej wiedzy na temat podstaw istnienia. Zamiast broni trzymało ono sześć lasek, narzędzi skupiania i kierowania jego magią.
Wraz z Rakmou-leusan przeżyło ono resztę Koru-teusa. W roku założenia naszego Kościoła, w 1900 roku, było ono wciąż żywe, decydując się wspomóc obronę Eitoth swoją obecnością, podczas gdy Czwarte oddało się walce z Voruteut. Ostatecznie upadło ono w roku 2000, nie będąc w stanie odeprzeć jednej z największych inwazji Voruteut w historii zanim Rakmou-leusan było w stanie przybyć na pomoc. Choć jego śmierć przyniosła wiele smutku, jego praktyki wpłynęły na następne pokolenia taumaturgów, inspirując ich do pielęgnowania fascynacji sekretami tego świata. Tak długo, jak Kościół trwa, ich dziedzictwo nie zostanie zapomniane.
Myran-leusan, Święte Siódme
Stracone
Brak informacji. Nesren-leusan zostało zapomniane, lecz jakby przestało istnieć, jego zdolności i dokonania wymazane z każdego tomu i każdego księgozbioru. Jakby nigdy nie istniało. Jedynymi znakami, że kiedykolwiek było, są wiedza powszechna i strzępy tego, co mogło być kiedyś zapisanymi informacjami, wydarte lub przypalone lub wytartych nie do zrozumienia. Zakłada się, że nie żyje, jednak nawet to nie jest pewne.
Nie wiemy i być może nie dowiemy się już nigdy.
Zostało zwyczajnie stracone.
Kosmologia
Przeglądy zebrane przez Wielkiego Kapłana Aímact, Seana Glen-Marcas, głowę Ortotańskiego Kościoła Toronto i eksperta kosmologii multiwersalnej.
Drugi Hytoth
Nasze multiwersum. Nasze multiwersum jest “centralą” Drugiego Hytotha, z którego wyrastają wszystkie inne wszechświaty i wymiary kieszonkowe, tworząc fraktalną sieć. Ujmując to w pojęciach którzy inni ludzie zrozumieją: Drugi Hytoth jest jak wyspa, gdzie nasz wszechświat jest ziemią, a wszystkie inne światy to drzewa i trawy, które z niej wyrastają.
To prowadzi mnie do ważnej uwagi: nasz wszechświat kotwiczy wszystkie inne. Jeśli my padniemy ofiarą Voruteut, reszta upadnie z nami. Ucieczka za pomocą Dróg nie jest możliwa.Ważne Lokale:
- The Eitoth: Ortotańskie zaświaty. Większość tomów podtrzymuje ich obraz jako sfery niebiańskiej wspaniałości większej niż całe galaktyki, skonstruowaną przez pierwszych wyznawców Koru-teusa pod czujnym okiem Zeyu-leusan, aby zapewnić wszystkim Ortotanom możliwość doznania wieczności w błogości. Po śmierci umysł jest zabierany tam, gdzie łączy się z innymi umysłami w niewyobrażalnie pięknym świecie.
- The Voreik: Ziejąca dziura w materii wszechświata, przez którą próbują przedostać się Voreteut. Otaczający ją region jest zniszczony; po tylu inwazjach jedynie śladowe ilości życia są w stanie tam przetrwać. Tam Rakmou-leusan trzyma swoją wieczną wartę, chroniąc wszystko przed destrukcją.
Pierwszy Hytoth
“Prototyp” egzystencji. Jeśli wierzyć nielicznym źródłom dostępnym na jego temat, było to multiwersum pochłonięte w wiecznym chaosie. Bóstwa prowadziły międzygalaktyczne wojny w poszukiwaniu obszarów do kontrolowania, pomniejsze bóstewka ścierały się w następstwie ich działań, a cywilizacje najniższego kalibru desperacko próbowały utrzymać się przy życiu. Zdarzały się przejściowe okresy pokoju, jednak zawsze rozpływały się niemal tak szybko, jak powstawały.
Praktycznie nic nie przeżyło zniszczenia Pierwszego Hytotha, lecz od czasu do czasu jego fragmenty powracają, wstępując do Drugiego Hytotha i łącząc się z jego siecią wszechświatów. Te fragmenty — obiekty lub wymiary kieszonkowe lub, rzadziej, istoty — są rzadkie, lecz po odnalezieniu mogą być jednym z niewielu dostępnych źródeł informacji na jego temat.
Voru
Jeśli Drugi Hytoth jest jak wyspa, to Voru jest morzem nierzeczywistości, które ją otacza. Nikt nim nie zarządza. Rzeczy zadające kłam naszemu zrozumieniu pojawiają się i znikają, czasem istniejąc wystarczająco długo, aby nadać iluzję struktury. Możliwym jest, aby wejść do Voru na krótki czas — istoty pochodzące z rzeczywistości posiadają pewien stopień stabilności — lecz na dłuższą metę kończy się to porażką. Destabilizacja będzie postępować, w najlepszym przypadku powodując śmierć, a w najgorszym — zmieniając cię w Voruteut.
Największym przejściem do Voru jest Voreik. Specjalne próby oraz proste, losowe fluktuacje mogą stworzyć inne otwory, ale pozostają one otwarte przez bardzo krótki czas. Istnieją legendy o multiwersalnych podróżnikach, którzy przeskoczyli przez zbyt wiele wymiarów i wypadli z rzeczywistości prosto w Voru, jednak wiarygodność tych historii jest podważana. Tak samo jak w przypadku doniesień o dostrzeżeniu światów w Voru poza Drugim Hytothem.
Przy tylu niewiadomych, tylko jedno jest pewne: to, co leży na zewnątrz, nie może zostać wpuszczone do środka.
Panteon Ortotański
UWAGA
Czytający powinni mieć na uwadze, że poniższe nie jest wyczerpującą listą Panteonu Ortotańskiego. Wiele innych bóstw istnieje, a w przypadku Pierwszego Hytotha i Voru jest zupełnie możliwe, że nasze pojęcie na temat istniejących bóstw jest niekompletne. W przypadku niejasności proszę skontaktować się ze mną lub najbliższym Uczonym; numery telefonów i bezpośrednie linie wiadomości psionicznych są dostępne w każdym Kościele Ortotańskim.
Oby Święte Czwarte żyło na Wieki Wieków.
Eiv-Uczona Diana Olivier, Gałąź Historyczna
Z Drugiego Hytotha
Kornoct i Vernoct — [Żywi] — Strażnicy Eitoth. Kornoct jest duchem, który zanurza swój umysł w Eitoth, podtrzymując wewnętrzny pokój, a Vernoct jest wieloramienną bestią, której ciało otacza całe zaświaty. Oba będą bronić go do samego końca.
Król-Bóg Gwiazd — [Żywe] — Tyran rządzący znacznymi połaciami terytorium międzygalaktycznego. Jest jednym z niewielu pomniejszych bóstw, które weszło w konfrontację z Koru-teusa przy wielu okazjach, często z pomocą wyższych bóstw.
Ci ze Światła i Ciemności — [Żywe] — Pierwotne istoty przenikające multiwersum, uosabiające światło i ciemność. Ocalali z Pierwszego Hytotha, którzy uciekli z innymi do nowej rzeczywistości.
Wonlaik — [Zmarłe] — Zbiorowa świadomość bóstwa-oszusta; zabite przez Rakmou-leusan po próbie destabilizacji Eitoth.
Zepsuta Kreacja — [███] — Dziura w kształcie boga.
Z Pierwszego Hytotha
Uravol — [Zmarłe] — Rzekome mniejsze bóstwo, które postanowiło powstać przeciwko znacznie potężniejszym wysokim bóstwom. Poprzez psioniczny mentalny sabotaż Uravol przejęło wiele bóstw i ostatecznie usiłowało przejąć Nohlos. Ta próba wywołała tyle psionicznej reakcji zwrotnej, że Nohlos zostało zabite, a Uravol zostało bezcielesnym, chorym umysłem.
Nohlos — [Zmarłe] — Węgorzowate, pierwotne bóstwo Pierwszego Hytotha, które pochłonęło rzeczywistość, aby przeżyć. Podobno zabite przez Uravol, choć wiadomo że jego pomioty, Nohl-Av, przeżyły destrukcję Pierwszego Hytotha i nadal trwają, niektóre też na naszej planecie.
Vsi-Mind Erjo — [Zmarłe] — Rzekome wyższe bóstwo, psychiczna istota, która trzymała tryliony wyznawców w mentalnym uścisku. Było najpotężniejszym bóstwem przejętym przez Uravol, a następnie zabitym wraz ze swoimi wyznawcami w nieudanej próbie przejęcia Nohlos.
Z Voru
Voruteut — [N/A] — Rzeczy, które wyłaniają się z losowości Voru, rozpoznając ich “istnienie” wewnątrz Voru jako niestabilne i z trudem próbujące wepchnąć się w stabilność Drugiego Hytotha. Z natury Voruteut powodują degradację rzeczywistości, próbując żywić się na niej, aby się ustabilizować lub konsumując ją bezpośrednio w tym samym celu. Nie są jedną istotą; tak długo, jak Voru istnieje, istnieć będzie również nieskończona ich ilość.
Aiv-Zon / Pożeracz — [Nieznane] — Wymieniony z imienia w tylko jednym tomie, Pożeracz był rozległym bytem, który wdarł się do rzeczywistości Pierwszego Hytotha i pożarł wszystko poza najbardziej mikroskopijnymi fragmentami. Tylko ocaleli z Pierwszego Hytotha byli światkami jego terroru, a pełna prawda pozostanie niedostępna, o ile nie okaże się, że niektóre przeżyły do czasów obecnych.
Inne
Bezimienny Twórca — [Nieznane] — Domniemany twórca Pierwszego i Drugiego Hytotha. Nikt nie wie, czym ono jest. Czy znajduje się w Voru czy w rzeczywistości, czy żyje i czy w ogóle istnieje. Jeśli istnieje, możemy jedynie mieć nadzieję, że myśli o nas w pozytywnym świetle. To jedyne, o co możemy się modlić.
Słownik
Częste Ortotańskie Słowa i Frazy
Używane przez ludzkie cywilizacje ortotańskie. W przypadku próby kontaktu z obcymi Ortotanami zaleca się używanie logogramów.
- Aímact — Krew, płyny lub substancje życiowe (dla istot pozbawionych krwi).
- Anigon — Mistyczna praktyka składania cienkich materiałów w geometrycznie złożone formy, takie jak awatary przeznaczone do zamieszkania przez bogów lub naczynia na umysły, jednocześnie wdychająca życie twórcy w materiał. Szerzej znana pod nazwą jej prozaicznego odpowiednika, origami.
- Eitothańskie — Odnosząc się do Eitothu.
- Eiv- — Prefiks oznaczający wysokie stanowisko i znaczenie, używany przy stanowiskach w hierarchii Kościoła.
- Pierwsza Inwazja — Pierwsza masowa intruzja Voruteut w Drugiego Hytotha, mająca miejsce niedługo po odkryciu Voreik. Zeyu-leusan poświęciło się w celu ich odepchnięcia.
- Pierwsi Ortotanie — Pierwsi wyznawcy Koru-teusa, aktywni w pierwotnych erach wszechświata i odpowiedzialni za konstrukcję Eitoth.
- Hytoth — Multiwersum.
- Hytothańskie — Oznaczające wszystko, co pochodzi z multiwersum, często jako kontrast do Voru.
- Koru — Najwyższe lub najświętsze.
- -leusan — Sufiks oznaczający członka Koru-teusa, dosłownie tłumaczony jako "święty wojownik multiwersum."
- Ontoth — Wszechświat; okazjonalnie używane do określenia wymiarów kieszonkowych.
Kosmologiczne Ramy Czasowe
Główne ramy czasowe Drugiego Hytotha, według decyzji Kościoła.
- Pierwotny Eon — Zaczyna się w momencie rozpoczęcia istnienia multiwersum. Był to czas fuzji wszechświata, formowania jego galaktyk, supergromad i układów gwiezdnych, podczas gdy ocalali z Pierwszego Hytotha oraz rodzące się życie rozprzestrzeniają się.
- Era Bogów — Kilkanaście eonów zdominowanych przez młode, wschodzące cywilizacje oraz bogów powstałych w tym procesie. Były to czasy luksusu, masowych konfliktów i imponujących zwycięstw. Starcia pomiędzy Koru-teusa oraz dominującymi siłami odcisnęły piętno na wszechświecie, widoczne do czasów współczesnych.
- Współczesny Eon — Okres od pojawienia się cywilizacji ortotańskiej na ziemi. Nieba ucichły, pozostało tylko jedno z Koru-teusa, a bez pozostałych Siedmiu trzymających pozostałych bogów na wodzy zaczęli oni znów wchodzić w dyskusje i sprzeczki. Nie jest jasne, kiedy ten stan rzeczy się zmieni.
Numerologia
Większość kultur ortotańskich używa tego samego ósemkowego systemu numerycznego, z następującymi liczbami pierwotnymi:
Dodatkowe pojęcia matematyki ortotańskiej obejmują:
Słowo Numer Nen Zero Zey Jeden Ur Dwa Eo Trzy Rak Cztery Nes Pięć Yor Sześć My Siedem
Pojęcie/Numer Definicja Forta Wygnanie za zbrodnie niewysłowione. Nie znamy uzasadnień Koru-teusa, lecz ufamy im. Nen-Exten Dosłownie "zero-nieskończoności", rozumne konstrukty matematyczne wpisane w kalkulacje, których umysły oraz komputery nie są normalnie w stanie przetworzyć. Przyzywanie ich nie jest zalecane dla Ortotan, którzy nie są zaznajomieni z podstawową arytmetyką 4+ wymiarową lub z awersją wobec matematyki — będą one osądzać na tej podstawie.