Angielskie Kanony » Koniec Śmierci Hub » WNIOSEK O DOTACJĘ NA UDOSKONALENIE PRZESZCZEPÓW MÓZGU, W CELU UTRWALENIA TOŻSAMOŚCI JAKO SPOSOBU LECZENIA NIEŚMIERTELNOŚCI OGRANICZONEJ WIEKIEM
WNIOSEK O DOTACJĘ NA UDOSKONALENIE PRZESZCZEPÓW MÓZGU, W CELU UTRWALENIA TOŻSAMOŚCI JAKO SPOSOBU LECZENIA NIEŚMIERTELNOŚCI OGRANICZONEJ WIEKIEM
PROBLEM
Obecnie, ciało kontynuuje proces starzenia się normalnie nawet, jeżeli mózg się nie starzeje. Ta warunkowa nieśmiertelność wprowadza nowy zestaw komplikacji. Rozważmy obecne tempo rozkładu ciała, nieograniczone przez choroby i środowisko:
- W wieku 30 lat, masa ludzkiego ciała zaczyna się zmniejszać.
- W wieku 50 lat, włosy stają się siwe, a łysienia plackowatego doświadcza od 30% do 50% mężczyzn, a także 25% kobiet.
- W wieku 60 lat, ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów wzrasta do 53%
- W wieku 75 lat, u więcej niż 50% ludzi dochodzi do utraty słuchu, ponieważ tracą zdolność do regeneracji komórek sensorycznych ślimaka.
- W wieku 80 lat, więcej niż polowa populacji wymaga leczenia zaćmy
- W wieku 85 lat, 25% populacji doświadcza utraty masy mięśniowej i mobilności
- Po przekroczeniu tego wieku, miażdżyca staje się główną przyczyną zgonów na świecie.
Na początku XV wieku, kiedy średnia długość życia wahała się wokół 30 lat, ludzie nie doświadczyli w pełni wyżej wspomnianego procesu. Miażdżyca nie jest już płaskowyżem i błędne jest zakładanie, że permanentna miażdżyca jest nieuniknionym stanem zdrowotnym ludzkości. Ciało nadal jest zdolne do śmierci. Gdy całkowita niewydolność organów i związany z nią wzrost kolonii bakterii stanie się powszechnym aspektem życia, bardziej właściwe jest stwierdzenie, że żywy rozkład będzie nieuniknionym, przedostatnim stanem zdrowotnym ludzkości, po którym nastąpią wszelkie doznania, których można dostarczyć, kiedy pozostanie tylko sam mózg. Warto zaznaczyć, że ten postęp zakłada doskonałe zdrowie osoby, oraz wynika jedynie z postępującego czasu.
ROZWIĄZANIE
Rycina A1
Koncepcja przeszczepu mózgu, zwana również jako przeszczep całego ciała nie jest nowa (Obrazek A1, z Béttung Sylfum, rok 1604). Pojawiała się często, głównie w science fiction, prawdopodobnie przyczyniając się do założenia, że cała procedura jest równie realna, co fantastyka. Tak jednak nie jest. Tożsamość jest tworzona przez, oraz ograniczana do specyficznej kombinacji unikalnych, neuronowych ścieżek, osłonek mielinowych, a także synaps znajdujących się wewnątrz mózgu osoby. Wykraczając poza tę teorię, ten fakt jest potwierdzony. Robert J. White pomyślnie przeszczepił zarówno i mózg i głowę małpy do ciała innego osobnika bez żadnych zmian w tożsamości. Jego eksperymenty transplantacji głowy i mózgu, a także uzupełnienie ich dalszymi eksperymentalnymi danymi wskazuje na to, że udany przeszczep mózgu, a tym samym tożsamości do innego ciała jest możliwy i opłacalny. Jednakże, eksperymenty White'a nie były wystarczająco udane, aby procedura opuściła ramy spekulacji. Małpa, na której przeprowadzono transplantację mózgu nie była w stanie wysyłać poleceń do obcego ciała, a ta po transplantacji głowy była nie tyle co sparaliżowana z tego samego powodu, ale też i martwa po 9 dniach przez odrzucenie immunologiczne. Co za tym idzie, porażki White'a wskazują punkty działania.
Tkanka nerwowa nie regeneruje się, ani nie leczy poprawnie. Sporym, jeżeli nie jedynym powodem, dlaczego urazy rdzenia kręgowego są tak poważne jest to, gdyż uszkodzenie to często i nieodwracalnie staje się jeszcze poważniejsze, aż do stałego przerwania wielu złączeń, a częściową ulgę dostarczają eksperymentalne lekarstwa. Wynikiem tego jest paraliż całego ciała i brak czucia. W związku z tym opracowanie regenerującej się tkanki nerwowej i/lub leczenia, które umożliwi regenerację jest wymagane. Możemy do tego podejść na dwa sposoby. Pierwszym jest naturalna synteza, podczas której zmodyfikujemy wcześniej istniejącą tkankę nerwową w sposób, aby mogła naśladować regeneracyjne/leczące właściwości występujące w innych tkankach. Drugą opcją jest syntetyczna synteza, w której stworzymy nowy rodzaj tkanki nerwowej, która będzie zarówno wszechkompatybilna i zdolna do regeneracji. W przypadku, gdyby naturalna synteza się powiodła, mogłoby doprowadzić do tego, że personel chirurgiczny leczyłby tkankę w miejscu złączenia tak, aby zarówno mózg jak i układ nerwowy mogły się wzajemnie leczyć, więc i komunikować. W przypadku, gdyby syntetyczna synteza się powiodła, zakładałaby, że wyhodowana w laboratorium tkanka służyłaby jako efektywny nośnik pomiędzy przeszczepionym narządem, a obcym układem, prowadząc do tego samego rezultatu.
Musimy także pokonać problem, który zabił małpę White'a: odrzut immunologiczny. Wstępnie przypuszczano, że ludzki mózg posiada przywilej immunologiczny. Aczkolwiek jest to nieprawda. Ośrodkowy układ nerwowy (OUN) wykorzystuje zlokalizowany układ odpornościowy, który unika zapalnej reakcji, jednak nie wyklucza jej całkowicie. Jednakże, istnieją także znaczące dowody na to, że nie tylko miejscowy układ odpornościowy posiada potencjał do wywołania stanu zapalnego, ale i także obwodowy, bardziej zmienny układ odpornościowy jest aktywny w OUN. Wszczepiony mózg i obcy OUN muszą się wzajemnie zaaklimatyzować bez udziału śmiertelnej ingerencji ze strony obwodowego układu odpornościowego. Kwarantanna trzewna może zostać osiągnięta poprzez znaczące spowolnienie funkcji życiowych podczas i po operacji. Zawieszenie funkcji życiowych jest najlepiej stosowane wybiórczo, gdyż mózg i obcy układ mogą połączyć się wzajemnie bez ingerencji układu odpornościowego. Jednakże, po tym jak pacjent się obudzi i będzie kontynuował swoje życie, może dojść do stanu zapalnego. Jest to jeszcze prostsze; wiele istniejących dotychczas produktów farmaceutycznych posiada na swojej liście efektów ubocznych immunosupresję. Synteza produktu, którego główną właściwością jest osłabienie organizmu jest prosta; na tym etapie zdolność osoby do przestrzegania recepty jest jedyną zmienną, kiedy rozważana jest możliwość katastrofalnego odrzutu immunologicznego.
Pomimo że zapobieganie i uprzedzanie odrzutu immunologicznego było wymienione powyżej jako wymagające porównywalnej ilości badań i rozwinięcia, zatem należy zaznaczyć, że większość starań, biorąc całościowo, jest kwestią udoskonalenia metody, a nie wymagania opracowania nowej technologii. Immunosupresja jest już przeznaczoną sferą badań w transplantacji medycznej i, jak już wcześniej stwierdzono, regenerująca się tkanka nerwowa jest już badana poza Prometeuszem.
SCENARIUSZ FINANSOWY
Jak wyżej wymieniono, przeszczepy mózgu będą się inaczej nazywać: przeszczepy całego ciała. Produkt ten może być rozprowadzany zarówno jako procedura komercyjna i medyczna, tak samo jak chirurgia rekonstrukcyjna jest sprzedawana celebrytom i weteranom wojennym. Niezależnie od tego, jest to rynek globalny, tak samo jak Syndrom Nieśmiertelnej Szarej Materii jest globalną i powszechną chorobą.
Rycina B1
Docelową grupą demograficzną dla medycznego, idealnego przeszczepu mózgu są starzy i chorzy (Rycina B1). Przeszczepy te służą de facto jako panaceum na zarówno nieuleczalne choroby i obecnie nieustanne spustoszenia powodowane przez starzenie się. W związku z tym, procedura ta będzie możliwa i kusząca dla osób niesprawnych fizycznie, nieuleczalnych i w podeszłym wieku. Pierwsze dwie grupy demograficzne są znacząco mniejsze (jako że ilość osób po 70-ce będzie zawsze w setkach milionów), jednak niemniej istotne (noworodki i dorośli są podatni na uszkodzenia kręgosłupa i dziedziczne nowotwory). Jako usługa medyczna, leczenie służyłoby jako stała alternatywa na obecnie istniejące sposoby leczenia poważnych chorób i stanów zdrowia. Dla przykładu, chemioterapia dla raka terminalnego mogłaby być oferowana wraz z nowym, zdrowym ciałem.
Rycina B2
Docelową grupą demograficzną dla komercyjnego, idealnego przeszczepu mózgu (Rycina B2) są bogaci i niezadowoleni ze swojego wyglądu ludzie. Osoby, które posiadają środki na taki zabieg będą płacić, żeby stać się bardziej atrakcyjne, wysportowane lub kimś innym. Podczas gdy większość tych pragnień jest motywacją dla osób korzystających z usługi medycznej, a zdrowi, to niezadowoleni z własnego wyglądu będą ochoczo przychodzić z własnej woli, najczęściej w idealnym stanie zdrowia. Jako usługa komercyjna przeniosłaby przemysł chirurgii plastycznej do roli usług punktowych zmian. To znaczy, że z nowej usługi zrezygnować mogą jedynie osoby przywiązane do swojego obecnego ciała i pragną zmienić tylko jedną rzecz w swoim wyglądzie (nos, kości policzkowe) i są w stanie podjąć ryzyko efektów ubocznych. W związku z tym, możliwa jest elastyczność w wycenach.
Jako usługa medyczna, procedura może być wyceniona jak każdy inny skomplikowany, ale ratujący życie zabieg. Korzystanie z niej mogłoby być możliwe z usługi zdrowotnej, wykonywanie jej przez wyszkolonych, cywilnych zawodowców i stałaby się mniej lub bardziej zintegrowaną częścią sektora opieki zdrowotnej. Jako usługa komercyjna, procedura może być wyceniona jako luksusowa. Nowe elementy odróżniające usługę komercyjną od usługi medycznej musiałyby zostać wdrożone. Jednakże, może to być zwykłe umożliwienie klientowi dokładnego sprecyzowania, jaki rodzaj ciała sobie życzy. Dalsze uregulowania ceny, jeżeli będą wymagane lub pożądane, mogą zostać zaimplementowane, wykorzystując system cenowy, który różni się zależnie od dokładnych cech, takich jak kolor włosów, wiek, sprawność fizyczna, płeć i tak dalej.
Podczas gdy procedura chirurgiczna nie może być wyłączną aktywą własności czy wykonana, nie oznacza to jednak, że Laboratoria Prometeusza są niezdolne do przejęcia własności nad obydwoma lub jednym z tych dwóch rodzajów usługi, w przypadku, gdyby się na to zdecydowali. Na tę chwilę najlepszą opcją, aby to osiągnąć byłoby przez nabycie praw nad częścią lub całością wykorzystania regenerującej się tkanki nerwowej, leczenia przeprowadzonego natychmiast po ukończeniu zabiegu chirurgicznego, aby zapobiec odrzutowi immunologicznemu albo obydwu na raz. Nie oczekuje się maksymalnych zysków z jednoczesnego wprowadzenia obydwóch usług. Najbardziej dochodowym podejściem byłoby wpierw wprowadzenie usługi medycznej, w celu zbudowania dobrej reputacji, ustanowienia stałego rynku i wyłapać wszelkie błędy, które mogą być bezpiecznie zakopane pod zarówno eksperymentalną technologią i stanem zdrowotnym mózgu pacjenta. Komercyjna usługa najlepiej byłaby wprowadzona po wyłapaniu wszelkich wpadek i gdy zapotrzebowanie na najwyraźniej nieistniejącą usługę wzrośnie. Opóźnienie usługi komercyjnej pozwoli nam także wyeliminować/podciągnąć dostawców czarnego rynku i ich metod działania, a tym samym oszczędzając czas i pomijając fazę testową operacji.
WYKORZYSTANIE FUNDUSZY
Rycina C1 (kliknij, aby powiększyć)
Jak pokazane jest na Rycinie C1, oszacowaliśmy, że udoskonalanie przeszczepu będzie wymagało około 16,2 miliona dolarów podzielonych nierównomiernie na trzy istotne filary, na których trzeba się skupić. Warto zaznaczyć, że nie jest to jedynie szacunek maksymalny finansowy, ale także to, że typowe programy tego przedsięwzięcia kosztują blisko 2,6 miliarda dolarów. Zamierzamy działać na znacznej ilości wcześniej opracowanych badań. Brak przewidywanych ram czasowych zostanie uwzględniony.
Synteza Regeneracyjnej Tkanki Nerwowej (RNTS), pierwszy filar, musi zostać osiągnięta, aby wszczepiony mózg mógł zarządzać obcym OUN i ciałem. Syntetyczne i organiczne podejścia opisane powyżej mogą być zbadane kolejno lub równocześnie; wymagany jest kompletny produkt, jednak nie będzie miał ścisłych ram czasowych, jak będzie poniżej wyjaśnione. Jako że RNTS fundamentalnie dotyczy opracowania substancji krytycznej, która zostanie podana pacjentowi/pacjentom przed operacją, farmakologia może posłużyć jako świetny punkt odniesienia wobec finansowania. Standardowe zatwierdzanie leku (dla przykładu poprzez Agencję Żywności i Leków) jest długie i drogie, kosztując średnio 2,6 miliarda dolarów na rozdystrybuowanie pomiędzy badaniami laboratoryjnymi, badaniami klinicznymi, legalnymi opłatami itd. Jednakże, możemy znacząco zredukować ceny przez odnawialną naturę naszych obiektów badawczych (Syndrom Nieśmiertelnej Szarej Materii wyklucza obrażenia wyrządzone obiektom ze wszystkich szacowań) i utrzymywanie naszych wszystkich badań i rozwinięcia w naszym wewnętrznym zakresie. Większość ważnych materiałów i środków jest już w magazynach, mogą być syntetyzowane w warunkach laboratoryjnych lub mogą zostać nabyte od zarówno cywilnych i zewnętrznych dostawców. Nabycie obiektów badawczych jest opisane poniżej.
Zapobieganie/Eliminacja Odrzutowi Immunologicznemu (IRP/E) jest powiązane z faktyczną skutecznością operacji. Pacjent powinien być w stanie prowadzić normalne życie w ciele z przeszczepu. RNTS zapewni, że ciało dawcy będzie w stanie przyjmować polecenia z przeszczepionego mózgu, a SP2 (opisane poniżej) zapewni, że procedura będzie fizycznie możliwa. Zatem IRP/E jest przeznaczone do zapobiegania i/lub przeciwdziałania odrzutowi immunologicznemu. Jest to najbardziej skomplikowany filar który wymaga najwięcej badań i rozwinięcia. W związku z tym, możemy ponownie wykorzystać proces farmaceutycznego opracowania, jednak dokładniej. Jako że bazuje na mniej liczniejszych dotychczas istniejących badaniach, jest to najdroższy filar.
Procedura Chirurgicznego Udoskonalenia (SP2) jest względnie prosta. Przeszczepy mózgów nie są zbytnio powszechne, jednak mimo wszystko zostały już przeprowadzone pomyślnie. Finansowanie zostanie przeznaczone na utrzymanie zawodowych chirurgów, których zadaniem będzie opracowanie ujednoliconej procedury dla usunięcia i wszczepienia mózgu. Podczas gdy jest to najprostsze zadanie, powinno zostać rozpoczęte tylko po pomyślnym osiągnięciu dwóch pozostałych celów. Idealna operacja z efektywnie regenerującą się tkanką nerwową zawiedzie przez układ odpornościowy dawcy, odrzucając mózg. Idealna operacja z środkami zaradczymi odrzutu immunologicznego zawiedzie, gdyż mózg nie będzie w stanie przesyłać/odbierać poleceń do ciała: stan, któremu projekt stara się zapobiec.
Ludzkie obiekty badawcze nie są powodem do niepokoju. Po pierwsze, Syndrom Nieśmiertelnej Szarej Materii oznacza, że żywe mózgi mogą zostać ponownie wykorzystane do przyszłych badań, niezależnie od powodzenia poprzednich eksperymentów. Ponadto, są one dostępne. Wymagane byłyby negocjacje, aczkolwiek jeżeli to konieczne, żywe obiekty badawcze dla każdego z filarów mogą być pozyskiwane z Fundacji bądź czarnego rynku. Dochodzi do tego brak przypuszczalnej ilości potrzebnego/wymaganego czasu do ukończenia tych celów. Przedstawiony został harmonogram dla dokończenia; jednakże, tak długo, jak projekt jest ukończony, czas jego realizacji nie jest już czynnikiem decydującym.
ZNANE PROBLEMY
Istnieje ograniczenie wiekowe. Mózg osoby dorosłej nie zmieściłby się w czaszce dziecka. Jest to dość mały problem, jako że mózg osiąga swój pełny rozmiar w wieku blisko 9-12 lat: klienci nadal mieliby dostęp do istotnej różnorodności, z której wybieraliby dawców ciała.
Kolejny problem dotyka prawa zachowania masy i praktyk etycznych. Masy nie można ani stworzyć, ani zniszczyć. Jeżeli mózg zostaje przeszczepiony do ciała dawcy, to wtedy coś trzeba zrobić z mózgiem gospodarza, który nadal będzie żył, niezależnie od tego, czy dostanie ciało czy nie. Nadal musimy opracować sposób stworzenia w pełni funkcjonującego, ludzkiego ciała, które nie posiada mózgu. Najlepiej byłoby, gdyby usługa medyczna używałaby ludzkich ciał, które są w stanie śpiączki i/lub należą do niebezpiecznych kryminalistów. Jednakże, nie jest to realna strategia na dłuższą metę (bądź nawet na krótszą metę tak długo, jak dotyczą specyficznych przedziałów wiekowych), ani dla wszystkich terminów tak długo, jak usługa komercyjna wchodzi w grę.
Zatem, są problemy skupiające się zarówno na pozyskiwaniu ciał dawców i pozbywaniu się mózgów dawców. To drugie może zostać rozwiązane, wykorzystując metodę przechowywania usuniętych mózgów w sposób, jaki odpowiednie władze uznają za humanitarny. Pierwszy z nich jest najbardziej problematyczny dla usługi komercyjnej, gdyż klienci, którzy płacą za luksus wyboru nowego ciała będą dyskryminować i nie akceptować byle jakiego ciała. Jest także bardzo prawdopodobne, że usługa komercyjna będzie wyłącznie wykorzystywać młodych, zdrowych i atrakcyjnych dawców. Rozwiązaniem tego problemu, a także głównego z nabywaniem dawców, leży w połączonych dziedzinach bioinżynierii i inżynierii genetycznej. Do tego czasu lub jeżeli dziedziny te zawiodą w swoich staraniach, wykorzystani muszą zostać inni ludzie. Zatem problem ten jest najlepiej zrozumiany nie z przyczyn logistycznych czy żywotności, ale raczej z moralnej higieny.
