@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { --sidebar-width-on-desktop: calc((var(--base-font-size) * (14 / 15)) * 19); --body-width-on-desktop: 45.75rem; } @media only screen and (min-width: 769px) { #side-bar .close-menu { display: block; position: fixed; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; opacity: 1; pointer-events: all; z-index: -1; } #side-bar .close-menu img { color: transparent; } #side-bar .close-menu::before, #side-bar .close-menu::after { content: ""; box-sizing: border-box; position: fixed; display: block; top: 0.5rem; left: 0.5rem; width: 3rem; height: 3rem; padding: 0; margin: 0; text-align: center; pointer-events: all; cursor: pointer; transition: opacity var(--sidebar-transition-timing); } #side-bar .close-menu::before { --mask:url("data:image/svg+xml,%3C%3Fxml version='1.0' encoding='utf-8'%3F%3E%3Csvg xmlns='http://www.w3.org/2000/svg' xmlns:xlink='http://www.w3.org/1999/xlink' id='Hamburger' x='0' y='0' baseProfile='tiny' overflow='visible' version='1.2' viewBox='0 0 32 32' xml:space='preserve'%3E%3Cpath d='M4 10h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2zm24 4H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2zm0 8H4c-1.1 0-2 .9-2 2s.9 2 2 2h24c1.1 0 2-.9 2-2s-.9-2-2-2z'/%3E%3C/svg%3E"); z-index: -1; background-color: var(--toggle-icon-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) !important; -webkit-mask: var(--mask); mask: var(--mask); -webkit-mask-repeat: no-repeat; mask-repeat: no-repeat; -webkit-mask-position: 50% 50%; mask-position: 50% 50%; -webkit-mask-size: 60%; mask-size: 60%; } #side-bar .close-menu::after { z-index: -2; background-color: var(--toggle-button-bg, rgb(var(--sidebar-bg-color))) !important; border-radius: var(--toggle-roundness, 50%); border: var(--toggle-border-color, rgb(var(--sidebar-links-text))) var(--toggle-border-width, 0.25rem) solid; } #side-bar:focus-within .close-menu, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu { pointer-events: none; } #side-bar:focus-within .close-menu::before, #side-bar:focus-within .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::before, #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover .close-menu::after { opacity: 0; pointer-events: none; } #side-bar { display: block; position: fixed; top: 0; left: calc(var(--sidebar-width-on-desktop)*-1); z-index: 10; transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; height: 100%; overflow-y: auto; overflow-x: hidden; margin-top: 0; } #side-bar:focus-within { left: 0; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover { left: 0; } #side-bar .side-block { margin-top: 1rem; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); border-radius: 0; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; } #main-content::before { content: ""; display: block; position: fixed; top: 0; right: 0; z-index: -1; opacity: 0; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, width 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; margin-left: var(--sidebar-width-on-desktop); background: rgba(var(--swatch-menubg-black-color), .3) 1px 1px repeat; padding-right: 0; width: 100%; height: 100vh; pointer-events: none; z-index: 99; } #side-bar:focus-within ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } #side-bar:not(:has(.close-menu:hover)):not(:focus-within):hover ~ #main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } @supports (-moz-appearance:none) and (background-attachment:local) and (not (-moz-osx-font-smoothing:auto)) { #side-bar { padding: inherit; } } #content-wrap { display: flex; flex-direction: row; width: calc(100vw - (100vw - 100%)); min-height: calc(100vh - calc(var(--final-header-height-on-desktop, 10.125rem))); flex-grow: 2; height: auto; position: relative; margin: 0 auto; max-width: inherit; } #main-content { width: 100%; position: initial; max-height: 100%; padding: 2rem 1rem; width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); max-width: var(--body-width-on-desktop, 45.75rem); margin: 0 auto; } #page-content { max-width: min(90vw, var(--body-width-on-desktop, 45.75rem)); } @supports (-webkit-hyphens:none) { #side-bar { transition: left 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, padding-right 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms, background-color 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; padding-right: 0; background-color: rgb(0, 0, 0, 0); pointer-events: all; overflow-x: visible; overflow-y: visible; z-index: 999; } #side-bar::-webkit-scrollbar { opacity: 0; -webkit-transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; transition: opacity 500ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1) 100ms; } #side-bar .close-menu::before { z-index: 999; } #side-bar .close-menu::after { z-index: 998; } #side-bar:hover .close-menu::before, #side-bar:hover .close-menu::after { opacity: 0; } #side-bar:hover { left: 0; background-color: rgba(var(--swatch-menubg-color), 1); padding-right: 0; } #side-bar:hover::-webkit-scrollbar { opacity: 1; } #side-bar:hover~#main-content::before { width: calc(100% - var(--sidebar-width-on-desktop)); opacity: 1; pointer-events: all; } } } }
@supports(display: grid) { :root { /* header measurements */ --header-height-on-desktop: 10rem; --header-height-on-mobile: 10rem; --header-h1-font-size: clamp(2rem, 5vw, 2.8125rem); --header-h2-font-size: clamp(0.875rem, 3vw, 0.9375rem); } #header { --search-textbox-text-color: var(--swatch-secondary-color); background: none; } #header::before { content: " "; position: absolute; width: 100%; height: 100%; left: 0; top: 0.75rem; background-image: var(--logo-image); background-repeat: no-repeat; background-position: center 0; background-size: auto calc(var(--header-height-on-desktop) - 1.5rem); opacity: 0.8; pointer-events: none; } #header h1, #header h2 { margin: 0; padding: 0; width: 100%; height: var(--header-height-on-desktop); display: flex; align-items: center; justify-content: center; display: flex; align-items: center; justify-content: center; } #header h1 a, #header h1 a::before, #header h2 span, #header h2 span::before { margin: 0; padding: 0; z-index: 0; display: block; text-align: center; } #header h1 { z-index: 1; } #header h1 a::before, #header h1 a::after { content: var(--header-title); } #header h1 a::before { color: rgb(var(--swatch-text-tertiary-color)); z-index: -1; -webkit-text-stroke: 0.325rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h1 a::after { color: rgb(var(--swatch-headerh1-color)); z-index: 1; } #header h2 { z-index: 0; text-transform: uppercase; pointer-events: none; } #header h2 span { margin-top: calc(var(--header-height-on-mobile)/2 + var(--header-h1-font-size)/2 - 2em); } #header h2 span::before, #header h2 span::after { --wght: 600; content: var(--header-subtitle); position: absolute; left: 50%; transform: translateY(-50%) translateX(-50%); width: 100%; text-align: center; } #header h2 span::before { -webkit-text-stroke: 0.25rem rgb(var(--swatch-text-dark)); } #header h2 span::after { color: rgb(var(--swatch-headerh2-color)); z-index: 1; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { color: rgba(0, 0, 0, 0); } @media (min-width: 36rem) { #login-status { flex-grow: 1; left: 3%; right: initial; } #login-status::before { --mask-image: none; background-color: transparent; } #login-status:not(:focus-within) { color: rgb(var(--login-line-divider-color)); -webkit-user-select: initial; -moz-user-select: initial; -ms-user-select: initial; user-select: initial; } #login-status #account-topbutton, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 0); } #login-status #account-topbutton::before{ --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; content: ""; position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; background-color: rgba(var(--login-arrow-color), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::before, #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton:hover::before { --clip-path: polygon( 30% 35%, 70% 35%, 50% 60%, 50% 60% ); --mask-image: initial; } #login-status:not(:focus-within) #account-topbutton::after { display: none; } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not([href*="account/messages"]) { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); pointer-events: all; -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #login-status:not(:focus-within) *:not(#account-topbutton):not(#account-options):not([href*="account/messages"]) { opacity: 1; } #login-status #my-account { --wght: 300; } #account-options { background: var(--gradient-header); } #search-top-box { top: 1.5em; right: 3%; background: rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); box-shadow: calc(var(--search-height) / 2 * -1) 0 calc(var(--search-height) / 2) rgba(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.4); } #search-top-box:focus-within ~ #login-status { opacity: 1; } #search-top-box::after { transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); transition: background-color 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1), -webkit-clip-path 150ms cubic-bezier(0.4, 0, 0.2, 1); } #search-top-box:not(:focus-within)::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0% 100% ); background-color: rgba(var(--search-icon-bg-color, --dark-accent), 1); -webkit-clip-path: var(--clip-path); clip-path: var(--clip-path); } #search-top-box:not(:focus-within):hover::after { --clip-path: polygon( 0 0, 100% 0, 100% 100%, 0 100% ); background-color: rgb(var(--search-icon-hover-bg-color)); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) { max-width: var(--search-width); } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="text"] { max-width: var(--search-width); padding: 0 var(--search-height) 0 1em; outline-width: 0; background-color: rgb(var(--search-focus-textbox-bg-color), 0.35); color: rgba(var(--search-textbox-text-color), 0.4); cursor: pointer; } #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:not(:focus-within) input[type="submit"], #search-top-box form[id="search-top-box-form"]:focus-within input[type="submit"] { pointer-events: all; border: none; } } #page-title::after, .meta-title::after, #page-title::before, .meta-title::before { content: ""; flex-grow: 1; height: 0.0625rem; background: rgb(var(--swatch-primary)); } #page-title::before, .meta-title::before { margin: auto 1.25rem auto auto; } }
Wykryto ślady życia.
Stwierdzono zaszczepienie przeciw memetykom.
Witaj Nadzorco.
Robert Bumaro, obecny lider Kościoła Zepsutego Boga. Data nieznana.
Identyfikator podmiotu: SCP-001
Klasa podmiotu: Maksur1
Specjalne Czynności Przechowawcze: Informacje dotyczące związku SCP-001 z innymi anomalnymi podmiotami mają być pomijane w dokumentacjach danych obiektów. Podczas gdy informacje o powiązaniach z Kościołem Zepsutego Boga mogą pozostać dostępne, pochodzenie obiektów ma być pomijane bądź utajniane.
Nieaktywne komponenty SCP-001 mają pozostać w swojej obecnej lokalizacji, a wszelka żegluga i nurkowanie są zabronione na tym obszarze. Cywilne odkrycia SCP-001 mają być tuszowane, a środki amnezyjne wykorzystane w celu utrzymania klasyfikacji. Osoby powiązane z Kościołem Zepsutego Boga, które aktywnie poszukują nieaktywnych komponentów SCP-001, mają zostać wzięte do aresztu Fundacji i przesłuchane. Informacje dotyczące SCP-001, fizyczne jak i cyfrowe, mają zostać skonfiskowane i zabezpieczone.
Oczekuje się, że nieaktywne części SCP-001 pozostaną nieożywione; jednakże, jeżeli SCP-001 dozna spontanicznej reanimacji, wszystkie aktywne Mobilne Formacje Operacyjne w pobliżu Ośrodka 27, Ośrodka 44, Ośrodka 90, i Ośrodka 101 zostaną przydzielone jako aktywne środki zapobiegawcze. Jeżeli to wydarzenie (obecnie desygnowane jako Wydarzenie 001-Apotheosis) odbędzie się we współczesnym świecie, uważa się, że obecne środki tłumienia informacji byłyby niewystarczające. Podejrzewa się, że Wydarzenie 001-Apotheosis poskutkuje scenariuszem klasy SK "Zepsuta Maskarada"2, a następnie prawdopodobnie nastąpi scenariusz "Końca Świata" klasy XK.
Pozostałe aktywne komponenty SCP-001 w żadnym wypadku nie mogą znajdować się bliżej niż 20 km od nieaktywnych części.
Opis: SCP-001 jest zbiorem anomalnych obiektów. Dawniej pojedynczy, masywny mechaniczny byt złożony przez członków Kościoła Zepsutego Boga pod koniec 1942 roku niedaleko La Paz w Meksyku. W jego skład wchodzą SCP-217, SCP-1139, SCP-882 oraz kilka wewnętrznych części SCP-629.3 Pełna lista jest dostępna tutaj.
Członkowie Kościoła połączyli różne anomalne obiekty, by przywrócić ich bóstwo. Po aktywacji SCP-001 podobno zaczął przyłączać do samego siebie inne metalowe obiekty, jednocześnie poszukując innych anomalnych obiektów. SCP-001 i wydarzenie "001-Apotheosis" które powstało w wyniku jego stworzenia, były przyczyną znaczących zmian środowiskowych w zachodnim Meksyku i wymagało jednej z najbardziej rozprzestrzenionej dotychczas aplikacji preparatów amnezyjnych. Po tym wydarzeniu, aktywne części SCP-001 zostały zabrane do Ośrodków Fundacji w celu ich zabezpieczenia, podczas gdy nieaktywne elementy SCP-001 pozostały na dnie Zatoki Kalifornijskiej w przybliżonych koordynatach: 23.807269, -108,418369.
Dodatek 001.01: Zebrane Informacje Opisujące SCP-001
Transkrypt komunikatu Ojca Jorge Castillo, Sierpień 1945
Fernand był pierwszym… Myślę, że pierwszym, który skontaktował się ze mną, po tym jak odnaleźli serce. Sposób, w jaki je opisywali, ten zapał w ich oczach, to mnie urzekło i wtedy wiedziałem. Wiedziałem, że to zrobili.
Poszedłem na spotkanie z Anthonym i Salvadorem tydzień po bierzmowaniu mojej siostry… kiedy mi to pokazali, byłem zaskoczony. To było niewiele więcej niż kupa zębatek, tłoków, tykające części zegara i nasmarowanych metalowych części, wszystkie sumiennie kłębiły się bez źródła zasilania. Wewnątrz widziałem serce, takie samo jak je opisywali.
To do mnie przemówiło. Nie tak jak ty i ja rozmawialibyśmy z innymi, lecz… za pomocą wizji i uczuć. Oraz bólu. Bardzo cierpiało. Tak jak iskra, która dała mu życie, uświadomiła mu, czym to było, albo czym nie i pożądało tylko znowu być całością.
Pożądanie jest mocnym słowem. Może nie pożąda, to coś więcej niż impuls. Coś w tej kreaturze prowadziło ją naprzód w kierunku jakiegoś bezmyślnego, pewnego końca. Kreatura, którą mi przedstawili, nie była podobna do innych artefaktów,które znałem i pobłogosławiłem. Ten jeden był inny, w nim było coś błędnego, ale zrozumiałem to dopiero po tym, co zrobili…
Błagałem Salvadora by zwrócił to tej plaży i cofnął to, co nie było w porządku, ale on nic z tego nie słyszał.To zaczęło się ruszać, zanim wyszedłem, trzęsąc się z boku na bok wystarczająco by móc się poruszać. Dokuśtykało się do klucza, a klucz stał się częścią jego ciała. Powiedzieli do mnie, "Nasz Bóg jest niezepsuty!"
Nigdy więcej ich nie widziałem.
Fragment przesłuchania z Francisem Bollinger'em w 1946
To nie używało słów, ani jakiegokolwiek języka. To zrobiło metaliczny dźwięk ale w tym samym momencie… Wizje i pomysły napłynęły mi do głowy, gdy staliśmy dookoła tego. Czy kiedykolwiek czułeś, że masz pomysł lub idee — i cała jest tutaj, zrodzona w całości w twoim umyśle — a ty musiałeś myśleć jak ułożyć słowa, pomimo że znasz sedno, zanim ukończysz zdanie. To było jak to, ale z obcego umysłu. Prawdziwe słowa bóstwa.
Fragment przesłuchania z 2007 roku z Trixie Silva, agenta z Jednostki Incydentów Nadzwyczajnych
Było kilka Wilków — czekaj, wiesz kim oni są, tak? Oni są jak… jak łowcy, pracują dla Inicjatywy Horyzontu. Skonfrontowali się z nami w pobliżu kościoła Santa Margarita, chcieli od nas, byśmy zwrócili rzeczy które zdobyliśmy dla Kościoła Zepsutego Boga, tak jak relikwie Abrahamowe które mu przekazaliśmy.
Zastanawialiśmy się, czy powinniśmy im je dać — nasze stanowisko wobec IH było nieco niepewne, bardziej było wspomnieniem. Kiedy mieliśmy dobre stosunki z Zepsutymi Praktykantami, wilków było więcej… byli bardziej agresywni. Przyjrzeliśmy się temu co mieliśmy i kiedy to zrobiliśmy, podeszła do nas kobieta. Nie wiedziałem skąd przyszła. Była ubrana jak hipis; chuda z żelaznymi łańcuszkami zamiast włosów, lecz przez cały czas wydawała się taka odległa od nas. To spojrzenie w jej oczach, jej nienormalny uśmiech, jakby jej tam nie było.
Spojrzała na to, co mieliśmy i powiedziała, że tylko tego chce. Uh, tak właściwie, to nie wiedziałem nawet co to było. Metalowe pudło, to furczało i brzęczało, i wypuściło mały promień światła z jednego końca gdy je podniosłem. Było lżejsze niż myślałem. Zapytałem, dlaczego jest to dla niej takie ważne, odpowiedziała, że łatwiej będzie pokazać, niż wytłumaczyć.
Zamknęła swoje oczy i pochyliła głowe. Potem się nie ruszała ani nie mówiła, więc też zamknąłem swoje oczy. Zbliżyła swoje czoło do mojego, lecz nie do końca. Staliśmy tak przez chwilę, foi muito estranho, przed tym gdy naglę ruszyła swym podbródkiem w dół, sprawiła, że lekko się szarpnąłem.
Świat pod mną się zapadł, a ja upadłem. Coś brzęczało w moim umyśle, wizja dwóch zębatek, niegdyś połączonych ze sobą, teraz zepsutych. Czułem jak kręgi mojego kręgosłupa wyginają się, gdy się pochylam, jeden krok i zaskoczyłem w międzywymiarowym kole zębatym, to była planeta. Obracała się wokół pieca którym było słońce, przywiązana do niego łańcuchem grawitacji i mknęliśmy tak razem przez oleisty kosmos z mocą nieskończenie rozprężającej się sprężyny…
…Prze- przepraszam. To było przeżycie. Nie, to nie było religijne doznanie, ale… taa. Powiedziała do mnie, bym znowu podniósł pudełko, było cięższe niż przedtem. Nie jestem wstanie stwierdzić czy rzeczywiście było cięższe, czy tylko czułem, że jego ciężar był bardziej… znaczny. Dałem jej to i nie usłyszałem niczego od Wilków, mojego zespołu, czy mego przełożonego.
Zdjęcie zdobyte z repozytorium informacji Kościoła Zepsutego Boga. Uważane za wczesne wcielenie SCP-001
Dodatek 001.02: Wywiad z ekskomunikowanym kapłanem Kościoła Zepsutego Boga, Ojcem Dolorousem Randallem. Lipiec 1945 rok
[NIEISTOTNY DIALOG USUNIĘTY]
Williams: Dobra. Wcześniej wspomniałeś o sercu. Byłeś tam, gdy je znaleźli?
Randall: Nie, ani trochę. Wtedy byłem poza krajem, pracowałem przy nowej misji w Panamie. Słyszałem tylko o Ezekielu po fakcie.
Williams: Kim był Ezekiel?
Randall: Jednym z agentów Bumaro. Przed tym, jak został liderem kościoła, Robert trzymał ich w pobliżu, ci którzy byli w zgodzie z Bogiem i czuli jego obecność, mówili do tego. Ezekiel odkrył kilka artefaktów z pewną wartością i Bumaro zatrzymał go na dłużej. Ci Agenci byli pierwsi do eksperymentu z ulepszaniem. Jak można sobie pomyśleć, wielu z nich zginęło.
Williams: Ale nie Ezekiel?
Randall: Nie. Był bardzo blisko z Bumaro i nie jestem pewny czy ryzykowałby- istotę Ezekiela. To nie ma znaczenia, Ezekiel nie potrzebował ulepszeń by rozmawiać z Bogiem. Był po prostu… kompetentny.
Williams: Więc co ma wspólnego Ezekiel z sercem?
Randall: Wiesz, Avery mówił ci, że mieli składowisko artefaktów, racja? Cokolwiek dotknął jeden z agentów, jeśli coś poczuli w danym przedmiocie, to wysyłali to do La Paz razem z resztą. Większość z nich była bezwartościowa, ale co jakiś czas znajdowali coś prawowitego. Te czyśćce — obojętnie jak je nazwiesz, zostały odkryte przez jednego Agenta w pobliżu Nepalu. One miały więzadła, ścięgna i wszystko inne, lecz wszystkie były częściami. Poruszały się same, ale razem nic nie robiły.
Williams: Co masz na myśli?
Randall: Teksty odnoszą się do Boga, który stworzy się ponownie, gdy jego części zostaną złożone przed jego sercem. Wszystko co musisz zrobić, to przekazanie sercu komponentów, a Bóg je otrzyma. Ale oni nie mogli znaleźć serca. Oni byli (pauza) agentami którzy stwierdzili, że je znaleźli, ale wszystkie były tą samą, bezużyteczną maszynerią jak reszta.
Williams: Skąd wziął się w tym wszystkim Ezekiel?
Randall: Ezekiel był tym, który powiedział Bumaro, że jeżeli nie znajdzie serca, może stworzyć własne. W tym momencie, walnął on prosto w pysk doktrynie kościoła. Gdyby przywództwo wiedziało, ekskomunikowaliby go. Szybko stało się jasne, że projekt ten nie może trwać do lata. Zostałem wysłany z misją zaopatrzenia ich, po odejściu Ezekiela, ich zapasy były prawie wyczerpane.
Williams: Nasze nagrania wskazały, że serce było czymś, co odkryli. To nie jest prawda?
Randall: Oczywiście, że to nie prawda. Nie możesz głosić, że Bóg daje ci część siebie, a ty odwracasz się od niego, mówiąc, że jego najważniejszą częścią jest coś co stworzyłeś z niczego. To jest gorsze od wszystkiego, chociaż. Szczegóły tego, co zrobił by stworzyć serce i nadać mu życie, są dla mnie nieznane, ale można wyciągnąć takie wnioski z dowodów. W tym roku nastąpiła susza, a kryzys polio osiągnął jak dotychczas najwyższy poziom. Tysiące zginęły, wszyscy z przyczyn naturalnych. Dziwne wydarzenie, nigdy dokładnie nie zarejestrowane ze względu na wojnę. Dios mio, ale kto mógł wiedzieć.
Williams: Myślisz, że te wydarzenia są powiązane?
Randall: Myślę, że te wydarzenia za bardzo się zbiegły. I wiedząc to co wiem o tym czym to się stało. Myślę, że odpowiedź jest jasna. To nie było serce Boga, Agencie. To było coś zupełnie innego
[ZBĘDNY DIALOG USUNIĘTY]
Dodatek 001.03: Transkrypt odzyskanego filmu, listopad 1942
Wideo odzyskane od lokalnej ekipy filmowej.
Ujęcie rozpoczyna się przy zniszczonym domu, wraki skupiają się wokół garażu. Metalowe części i gumowe paski ciągną się po podjeździe i asfalcie i dalej wzdłuż ulicy. Części różnych samochodów rozrzucone są po drugiej stronie ulicy i chodnika. Szlak prowadzi do SCP-001, który integruje się z podwoziem ciężarówki.
SCP-001 idzie do najbliższego domu gdzie zaczyna konsumować rynny. Pobliscy mieszkańcy uciekają z danego obszaru, kilku zostało rannych przez wyrzucone odłamki szkła i skręcony metal wyrzucony przez SCP-001. Światła wytwarzane przez różne części korpusu SCP-001, skupiają się na upadłych sylwetkach. Część wzdłuż podwozia SCP-001 zmienia się i odpada od głównego układu, który wyrusza na ulicę poszukując większych źródeł materiału.
Wyrzucona podsekcja kontynuuję przemianę, formuje się w metalową figurę przypominającą ludzki kręgosłup wraz z klatką piersiową. Figura zapada się w różnych miejscach, żebro-podobne występy rozciągają się na zewnątrz podczas gdy reszta figury zamienia się w humanoidalną formę mierzącą około 3 metry. Światło promieniuje z głowy skupiając się na pobliskich cywilach.
Metalowy humanoid podnosi cywila, który wydaje się martwy i kładzie go w małej przerwie między swoimi żebrami. Żebra wibrują podczas gdy humanoid zbliża się do drugiego cywila, który próbuje się czołgać. Próbuje walczyć, podczas gdy humanoid umieszcza ją w klatce piersiowej. Humanoid odwraca się w stronę kamery by zbliżyć się do trzeciej osoby i wydaje się to być kobieta z odciętą ręką która upada na ziemie.
Narośl na grzbiecie humanoida powoli się rozszerza, ponieważ dalej zbiera materiały, ciało humanoida obniża się wraz z wzrostem narośli. Przy szóstym spożytym ciele, narośl jest większa od humanoida i nie jest on wstanie kontynuować ruchu dwunożnego. Kończyny cofają się w ciało a żebra rozciągają się by umożliwić mu przedostanie się na dach pobliskiego domu.
Pozostaje na miejscu przez dwanaście minut. Narośl pęka, rozerwana od środka, ukazując trzy humanoidy. Każdy z nich wydaje się być dotknięty SCP-217 i wykazują cechy fizyczne każdego z sześciu cywili. Jedna kobieta z łąńcuszkami na głowię, potrząsa drugą która wydaje się martwa. Trzeci, mężczyzna z mechanicznymi kończynami, ogląda się a następnie zeskakuje z dachu lądując na brzuchu. Mężczyzna nie doznaje obrażeń, co wydaje się powodować u niego niepokój. Następnie ściga on SCP-001, które pochłania kolejne samochody wzdłuż ulicy.
Kobiecy humanoid zauważa ekipę filmową. Biegnie w stronę ekipy filmowej, lecz szybko się zatrzymuje. Spogląda na SCP-001 a następnie w wskakuję na podwórko poza widokiem kamery.
Dodatek 001.04: Nagranie konwersacji telefonicznej z Robertem Bumaro
Notatka: Poniższe nagranie jest przechwyconą konwersacją telefoniczną między agentem Kościoła Zepsutego Boga (imię nieznane) oraz Robertem Bumaro. Rozmowa została nagrana w Grudniu 1942 roku i została pozyskana przez personel Fundacji podczas nalotu na twierdze Kościelną w 1966 roku.
[ROZPOCZĘCIE ROZMOWY]
Bumaro: Halo?
Agent: Szczęść Boże, ojcze.
Bumaro: Dmitri?
Agent: Nie.
Bumaro: Ah, oczywiście. Szczęść Boże, dziecię. Jak się ma nasz mały Pan?
Agent: Silniejszy każdego dnia. Musieliśmy go przenieść z tyłów naszego biura do pobliskiego magazynu.
Bumaro: Jest karmiony?
Agent: Jak kazałeś.
Bumaro: Dobrze. Kiedy przeprowadzacie się do Peñasco?
Agent: W ciągu tygodnia. Czekamy tylko na następny pociąg.
Bumaro: Może to być konieczne wcześniej. Dwa tygodnie temu miał miejsce nalot na La Paz. Trzech z naszych ludzi nie zostało rozliczonych. Działalność Fundacji rośnie w pobliż— (natychmiastowa pauza)
Agent: Ojcze?
Bumaro: (Do kogoś w tle) Jutro, jutro.
Agent: Ojcze?
Bumaro: Tak. Spodziewaliśmy się ich głównie od północy, lecz przyszli od zachodu. Drobna wpadka.
Agent: Co z kryjówką? Jest tam prawie sto różnych artefaktów i—
Bumaro: (Wcięcie) Drobna wpadka. Oni nie wiedzą gdzie to jest, a nawet jeśliby wiedzieli, teraz nie jest to ich priorytetem. Ich oczy i oczy każdego na świecie patrzą na Europe. Jeżeli ich spojrzenia skupią się tam, nie zdadzą sobie sprawy z naszego osiągnięcia, dopóki nie będzie za późno by je powstrzymać.
Agent: Było jeszcze, uh, coś jeszcze o co chciałem zapytać, Ojcze.
Bumaro: Tak?
Agent: Nasz Bóg, uh… jest głodny. Nie możemy go zaspokoić, zasoby które otrzymaliśmy, nie są—
Bumaro: (Znowu przerywa) W czym problem?
Agent: Ojcze, nasz… Pan konsumuje swój własny korpus. Nie mogliśmy namówić go by przestał, nie można się z nim porozumieć, to—
Bumaro: Nonsens. Serce pobożnych może mówić bezpośrednio do naszego Boga. Czy nie słyszysz jego słów kiedy on wyciąga do ciebie rękę. Czy nie czujesz tej maszyny która rusza się w tobie? A może potrzebujesz więcej dowodów niż żyjący i oddychający Bóg przed twoimi oczami?
Agent: Nie! Ojcze to nie tak, to—
Bumaro: Nie będę tego słuchał. Przez lata, modliliśmy się i prosiliśmy, by nasz Bóg stał przed nami nieprzerwanie. A teraz, zaprezentował się nam. Wiemy, że boskość przemówi do serc pobożnych. Jeżeli chcesz mi powiedzieć, że wśród was nie ma nikogo kto byłby wystarczająco pobożny, by porozumieć się z naszym Panem, powiedz mi to teraz, abyście mogli być zastąpieni.
Agent: Nasza wiara jest silna, Ojcze. Proszę, wybacz moją bezczelność. Jestem tylko. Jestem tylko zagubiony.
Bumaro: Więc spójrz wgłąb siebie. Martwię się o twoją wiarę. Jeden z twoich braci, ten który jest silniejszy od ciebie, niech powie do naszego Pana by zachował tajemnicę. Bez wątpienia, nasz Pan to zrozumie. Niezniszczony Bóg to rozsądny Bóg.
Agent: Tak, szczęść Boże, Ojcze .
Bumaro: Szczęść Boże. Dziecię.
[KONIEC ROZMOWY]
Dodatek 001.05: Raport Eskalacji, Grudzień 1943 roku
Meksyk, przed i po wydarzeniu 001-Apotheosis.
Poniżej znajduje się przesłuchanie Komandora Fundacji z Ośrodka 74, Marka Petersona. Dyrektor, który przed wydarzeniem 001-Apotheosis stacjonował w mieście Meksyk, był na miejscu z personelem Fundacji podczas wydarzenia.
Dyrektor Cornwell: Zacznij od nowa, teraz to nagramy.
Komandor Peterson: Dobra. Pierwsze doniesienia na temat działalności Kościoła w Meksyku dostaliśmy w '41 roku, lecz wtedy było ona dosyć niewielka. Skończyliśmy dopiero operacje polowe na północnej granicy i przyszykowaliśmy się do przeniesienia zasobów do Atlanty w celu wdrożenia ich do Francji . Dopiero co otrzymaliśmy rozkaz odzyskania kilku delikatnych obiektów, których nie chcieliśmy oddać w ręce szwabów i aby tego dokonać zamierzali przenieść całą naszą dywizję. Przywództwo nie było pewne, czy Roosevelt wezwie nas do przeniesienia się w odpowiednim czasie wtapiając się w Amerykanów, więc wchodziliśmy osobno. Cała ta sprawa była chaotyczna.
Dyrektor Cornwell: Co trzymało cię w La Paz?
Komandor Peterson: Byłem tam przez przypadek. Jeden z naszych pociągów pojechał drogą lądową do La Paz, prawdopodobnie by zabrać część naszego uzbrojenia. Okazało się, że pociąg miał jechać na północ. Więc nagle większość przywództwa z południa Rio Grande, jest w La Paz, co z perspektywy czasu dało nam wiele dobrego biorąc pod uwagę ogólny wysiłek.
Dyrektor Cornwell: Kiedy po raz pierwszy usłyszałeś o Podmiocie 001-Apotheosis?
Komandor Peterson: (Śmiech) Jezus. Czy teraz tak to nazywają? Maszyna, wydaje mi się, że po raz pierwszy usłyszałem o tym przez pocztę pantoflową… chyba trochę ponad rok temu. Wylądowaliśmy w La Paz w październiku '42, ta, tak chyba było. Pierwszym dowodem, iż to nie było kłamstwo, był pociąg… uchodzców? Wydaje się to trochę głupie, ale wydaje mi się, że to prawda. Pojawili się w La Paz pod koniec października, mówiąc o tym jak ich całe miasto zostało zniszczone. Nie było to szczegółowe, praktycznie cały czas powtarzali "la máquina, la máquina,", wiesz, "maszyna". Właśnie dlatego to tak nazwaliśmy. Nie mieliśmy pojęcia czym to było.
Dyrektor Cornwell: A co z twoim pierwszym spotkaniem z obiektem?
Komandor Peterson: Więc, kolej się zatrzymała, jeśli o to ci chodzi. Otrzymaliśmy wiadomość od lokalnych władz, że zdarzył się wypadek na północy i pociąg nie zmierza już do granicy. To nie był duży problem, gdyż mogliśmy zabrać kilka pojazdów i udać się na wschód aż do jednych z tych małych miasteczek u podnóża gór. Większość z nich została podpięta do zupełnie innej linii kolejowej i mogliśmy poprzez nią się przedostać dalej. Niestety większe przedmioty nie mogłyby zostać przez nas przeniesione. Więc na nie czekaliśmy. Wtedy DeMarco wpadł na wspaniały pomysł, żeby wysłać ekipę wzdłuż linii kolejowej, aby zobaczyli gdzie się zatrzymała i co można zrobić aby to posprzątać. Sam poprowadził wyprawę.
Dyrektor Cornwell: Co się stało z Agentem DeMarco?
Komandor Peterson: Dobrze wiesz co mu się stało, Bill.
Dyrektor Cornwell: Dla nagrania.
Komandor Peterson: Dobra. Przez trzy dni nie usłyszeliśmy od nich ani słowa. Zamierzaliśmy wysłać resztę przywództwa na wschód by nie czekali, ale po pięciu dniach, jeden z chłopaków DeMarco pojawił się w naszym obozie. Majaczył coś o "zjadaczu świata", oraz o tym, jak jego grupa została zmiażdżona. I zostali, prawda? Wiem, że nie było to tak duże jak później, ale nie było jak się z tym pieprzyć. DeMarco…
Dyrektor Cornwell: Wszystko w porządku?
Komandor Peterson: Ta. On próbował to zabić. On prawdopodobnie wiedział to, czego nie dowiemy się za wcześnie; że nie możemy tego zabezpieczyć. Na świecie nie było wystarczająco głębokiej dziury by to tak zrzucić, ani pudła z którego by się nie wyżarł. Ale to nie miało dla niego znaczenia, ani dla nikogo, z kim poszedł. Maszyny to nie obchodziło.
Dyrektor Cornwell: Kiedy zobaczyłeś to po raz pierwszy?
Komandor Peterson: Grudzień. Kiedy się zakradliśmy. Byłem częścią zespołu ekspedycyjnego, który poleciał tam, by się temu przyjrzeć. To już było… znaczy, widziałeś co zrobił z tamtą częścią kraju. Nigdy nie widziałem czegoś tak wielkiego, co mogłoby się ruszać. To było jak góra poruszających się części, zaczerniająca niebo gdy spaliła wszystko co wchłonęła do swej piersi . Wtedy to było małe! To było… nie wiem. Wszyscy mieliśmy szkolenia przygotowawcze do wydarzenia klasy-XK, ale to wykraczało poza wszystko, do czego byliśmy szkoleni. To było nieuniknione. Wiedzieliśmy, że umrzemy, a to coś nas zabije. To była kwestia czasu.
Dodatek 001.06: Zebrana Korespondencja Fundacji
Notatka: Poniżej znajduje się fragmenty korespondencji napisanej przez personel fundacji stacjonujący w La Paz. Odzyskany z tymczasowego Ośrodka po wydarzeniu 001-Apotheosis. Imiona zostały pominięte.
Droga ███████,
Nawet nie wiem, czy to do ciebie dojdzie. Żaden pociąg nie jeździ, ale nasz dowódca mówił, że dalej możemy otrzymywać listy. Mam nadzieje. Chciałbym obyś to przeczytała.
Niebo u nas było jest ciemne od tygodni. Każdego dnia dym z północy utrudnia oddychanie. Nadal nie mamy tu sieci wodociągowej i nikt oprócz reszty chłopaków z naszej kompani nie mówi tu po angielsku.
Dalej nie wiemy, co mamy tu robić. Ciągle słyszę, że jesteśmy tu by naprawić szyny, lecz dlaczego nie jedziemy na północ? Czy szyny nie zepsuły się na północy?
Pewien mężczyzna przyszedł dziś do miasta, miał strasznie wypaloną niemal połowę twarzy. Był jak trup, do nikogo się nie odzywał. Doszedł do środka miasta i upadł. Kiedy wreszcie obudził się w ambulatorium, majaczył. Opowiadał historię o maszynie wielkości góry, która do ciebie przemawiała. Mówił, że są osoby, które wybiegały z domu by się w niego wrzucić. Powiedział, że byli tak poszarpani jakby wskoczyli pod kosiarkę. Wtedy umarł, nikt nie wie dlaczego.
Góra zawaliła się na naszych oczach. Widzieliśmy postać wschodzącą w dymie, powolną i ociężałą ale z przeraźliwym pędem. Nie czołgał się jak zwierzę, ani nie chodził jak człowiek, za do był pchany do przodu przez miliony trybików, jak żelazna stonoga. Jego ciało się rozciągało, w dym, wyżej niż mogliśmy dostrzec. W jego piersi widzieliśmy ogień, jak w piekle. Wszedł do północnych gór i nie zatrzymywał się, ani nie chodził, lecz sunął przez nie i pożarł je. Wyciągnął swoje długie, pulsująca ramię i wciągnął nim całą wioskę w swoją paszczę. Widziałem ludzi skaczących z swoich domów w to samo piekło, co reszta, podczas gdy zostały zmiecione. Zawył, nie tylko przez tłuczenie się zębatek i ubijań maszyn, lecz w naszych umysłach. Słyszałem to w swoim sercu. To krzyczało.
Dyrektywa: Centralnego Dowództwa, Ośrodka 001
Z uprzejmości: █████████████
Tymczasowy ośrodek utracony. La Paz w ruinie. Ogromne zmiany geologiczne. XK uniknięte. Wnioskuje o wsparcie środkami amnezyjnymi.
SCP-001. Obraz odzyskany po zdarzeniu, jest mocno uszkodzony. Fotograf nieznany.
Dodatek 001.07: Wywiad z Porucznikiem GOC "Revenantem"
Notatka: Poniżej znajduje się fragment wywiadu przeprowadzonego po wydarzeniach z porucznikiem GOC "Revenantem". Wszystkie nagrania i zapiski wywiadu zostały zebrane przez agentów Fundacji podczas negocjacji o wymianach informacji w 1992 roku. Do dziś, tożsamość "Revenanta" jest nieznana.
Jest taka historia, która jest opowiadana pośród Agentami Fundacji, coś co starzy weterani opowiadają zielonym podczas długich nocnych zmian strażniczych, przy jakimś bloku więziennym albo gdzie indziej. Nie wiem, kto ją rozpoczął, lecz wiem, że dalej jest opowiadana. Minęło już pół wieku, a oni wciąż to dobrze opowiadają. Tego nie można im odmówić.
Oni mówili "Nie wiesz? GOC zabił Boga"
Ale zieloni powiedzą, "Nie, to nie prawda. Bóg jest w Ośrodku nieważne. GOC nie zabił Boga." A zielony będzie mówić o tym. który został gdzieś zamknięty, myśląc, że chodzi o Chrześcijańskiego Boga. Wtedy weterani uśmiechną się i potrząsną głowami nic nie mówiąc. Ponieważ oni wiedzą wszystko.
Wiedzą, że w 1943 roku, w samym środku apokalipsy, Fundacja nie mogła nic zrobić, tylko obserwować koniec. Podczas gdy AOI , słabo finansowana, podkopana, licha poprzedniczka Koalicji, uratowała świat.
Przenośny pistolet został znaleziony na wyspie u wybrzeża Grecji. Nie pamiętam nawet, jak to wyglądało, wszystko co mam, to rozmyte wspomnienia które zostawiają środki amnezyjne. Ale wyraźnie pamiętam, że nie było takie ciężkie jak mogło się wydawać.
Dlaczego preparaty amnezyjne? Byłem z oddziałem rozmieszczonym w okolicy i najwyraźniej jedna część miała jakiś wpływ na umysł. Mam niejasne przeczucie, że coś jest nie tak, więc powołam się na ich słowa. Nie pamiętam jak to wyglądało, nie pamiętam jak to mogło zniszczyć tyle terenu. Cholera, Ledwo pamiętam, kiedy to się stało, a jedynym powodem dla którego wiem, gdzie to było, są wszystkie mapy przed i po wydarzeniu. Ale dalej czuje wewnątrz siebie, że tak nie powinno być. Staliśmy przed czymś co wyglądało na mściwego i gniewnego Boga, a wszystko co robił, to błagał nas, byśmy go zabili.
Wszyscy byliśmy szczęśliwi, że mogliśmy to zrobić.
Dodatek 001.08: Odzyskana Transkrypcja Wideo
Notatka: Poniżej znajduje się transkrypt materiału wideo o czasie trwania około 30 sekund. Transkrypt wideo powstał wkrótce po jego odzyskaniu, aczkolwiek wideo uległo degradacji i nie jest już czytelne. Dźwięk nagrania jest w akceptowalny i jest dostępny poniżej.
Odzyskany dźwięk: Uwaga: Poniższy fragment dźwięku posiada dużą głośność.
00:01: Nagranie rozpoczyna się w mieście. Wiele budynków jest zawalonych bądź stoją w płomieniach. Występuje wzmożona aktywność sejsmiczna.
00:03: Film ukazuje SCP-001. Rozmiar obiektu jest trudny do określenia, zajmuje całą ramkę. Powoli porusza się do przodu.
00:09: SCP-001 Wygląda jakby przenosił duże ilości terenu w sobie. Sporadycznie buchają płomienie z wnętrza postaci.
00:15: Syreny nalotowe stają się słyszalne, gdy niebo rozświetla się jakby piorunem. Chmury bezpośrednio nad częścią SCP-001 momentalnie się rozdzielają. SCP-2399 jest widoczny, jego spód jest lekko uszkodzony. Fundacyjny ostrzał z moździerzy jest widoczny nad jego głową.
00:20: Jeden strzał z moździerza trafia w SCP-001. Nie widać żadnych uszkodzeń.
00:22: Spód SCP-2399 świeci się na niebiesko.
00:24: Jasny promień światła wybucha z SCP-2399 i uderza SCP-001. SCP-001 momentalnie reaguje na SCP-2399 i dociera do niego.
00:26: Jest eksplozja. Nic na filmie nie jest widoczne.
00:30: Ludzie w pobliżu krzyczą, film się kończy.
Dodatek 001.09: Neutralizacja SCP-001
Wczesne zdjęcie SCP-001, przed ewakuacją pobliskiego miasta.
17 lipca 1943 roku agenci AOI skontaktowali się z dyrektorami Fundacji stacjonującymi w La Paz w Meksyku, oraz poprosili o pomoc w transporcie do obiektu 001-Apotheosis. Pracownicy Fundacji szybko ruszyli, by wysłać samolot, aby poratować członków AOI. Po przybyciu, agenci opisali wyjątkowy artefakt, który mieli pod swoją opieką i sposób, w jaki można go wykorzystać do spowolnienia postępu obiektu 001-Apotheosis.
Trzy dni po przybyciu do La Paz, 24 lipca 1943 roku, AOI wysłał jednego agenta do miejsca występowania obiektu 001-Apotheosis z nietypowym artefaktem na sobie. Rankiem 25 lipca, kiedy obiekt 001-Apotheosis zbliżył się do Oceanu Spokojnego, kolejna potężna metalowa konstrukcja4 pojawiła się nad jego głową. Pochodzenie tego obiektu jest nieznane.
Zapisy wydarzeń po pojawieniu się SCP-2399 są niekompletne i prawdopodobnie niedokładne. Rezultatem ww. współpracy było unicestwienie SCP-001. SCP-2399 zniknął, a później został odkryty na niskiej orbicie Jowisza w stanie zniszczonym, mimo to przyczyna tego nie jest obecnie znana.
Pozostałe nieaktywne komponenty SCP-001, masywne, niezamontowane mechaniczne części pozostają na dnie Zatoki Kalifornijskiej. Po usunięciu SCP-882 z nieaktywnej nadbudowy, reszta zapadła się i stała się całkowicie obojętna.
Po wydarzeniu 001-Apotheosis miało miejsce ogromne rozprzestrzenianie preparatów amnezyjnych na terenie znanym obecnie jako Kalifornia Dolna. Tym staraniom pomogła duża ilość dymu towarzyszącego SCP-001, a aktualne zapisy historyczne opisują to zdarzenie jako pożar lasu. Podjęto znaczne wysiłki w celu poprawienia map danego obszaru, a także przeniesienia wysiedlonych cywilów. Ze względu na potrzeby rozprzestrzeniania preparatów amnezyjnych zostało użyte kilka eksperymentalnych transformatorów neurotycznych5. Ze względu na słabo poznane środki uboczne, szacuje się, że w ciągu dekady zginęło co najmniej dwa miliony osób na całym świecie.
Dodatek 001.10: Zebrana Dokumentacja Allied Occult Initiative
Notatka: Poniższy dokument został przekazany personelowi Fundacji przez POI-004D/001 (Patrz Dodatek 001.12). Obecnie nie wiadomo, w jaki sposób dany dokument wpadł w posiadanie POI-004D/001's.
Dw. General Darius
Sprawozdanie z Pozyskania Artefaktu
Autor: Porucznik Van Pelt
NŻ: Pułkownik Baghram
Długość Raportu: 57 str.
Podsumowanie Raportu: 30 grudnia 1942 roku, sprawiającą problemy humanoidalna jednostka, o anomalnym charakterze, została zauważona przez patrol w pobliżu małej wyspy u wybrzeży Grecji. Ta istota, która nie miała imienia i nie chciała porozumiewać się w języku angielskim, nosiła mały sześcienny artefakt nie większy od piłki baseball'owej. Istota wydawała się być kobietą i miała szereg stalowych łańcuszków wystających z głowy.
Jednostka pierwotnie była skłonna do oddania artefaktu (zaklasyfikowanego jako AR-213), jednak wkrótce stała się wroga i zaczęła mówić. Podmiot zagroził życiu drużyny i pokonała dwóch oficerów, zanim została obezwładniona przez sierżanta Dixona. Jednostka odniosła się do zachodniej części kraju Meksyk, aby artefakt mógł zostać tam zabrany.
Dalsze badania ujawniły zwiększoną działalność Fundacji SCP w tym regionie, a także drobne zaburzenia geologiczne. Z rozkazu pułkownika Baghrama, 2 pluton otrzymał rozkaz dostania się w miejsce niepokoju z istotą (zaklasyfikowaną jako EN-340). Po wejściu na pokład statku płynącego do Ameryki EN-340 stał się pasywny, lecz najwyraźniej nieswój i zaniepokojony.
Zaleca się dalszą ocenę EN-340 przez psychologa po powrocie przed terminacją. Po zakończeniu analizy AR-213, artefakt zostanie wysłany do Zurychu w celu spopielenia.
RAPORT JEST DOŁĄCZONY DLA WYGODY CZYTAJĄCEGO
Por. R. Van Pelt
Drugi Pluton
Siły Pokojowe AOI
Dodatek 001.11: Oświadczenie Agenta Rubersona, styczeń 1944 roku.
Nieaktywne komponenty transportowane w celu przerobienia i zabezpieczenia.
Notatka: Agent Aaron Ruberson był na miejscu podczas zbierania elementów SCP-001. Jako najstarszy stażem personel Fundacji przydzielony do wysiłków związanych z pozyskiwaniem, musiał złożyć oświadczenie po wydarzeniu. Dany raport został złożony w Ośrodku 17, dopóki nie został dodany do innych tajnych materiałów związanych z SCP-001. Nie wiadomo czy inne osoby miały wiedzę o tym raporcie, bądź czy zostały wykonane kopię. Poniżej znajduje się fragment oświadczenia.
Najpierw zabraliśmy to co mogliśmy z wybrzeży. Małe rzeczy, zębatki, rolki oraz tłoki, coś takiego. Wiele z nich to śmieci, lecz nadal drżały, wirowały i obracały się. Nadal tliło w nich życie. Niewielkie rzeczy ucichły po kilku godzinach, ale słyszałem, że większe elementy wciąż drżały kilka tygodni później. Jak kurczaki z odciętą głową.
Ważne komponenty, te które rzeczywiście są artefaktami Kościoła, zapakowaliśmy do pociągu w La Paz na transport. Policzyłem, jezu, może sto? Indywidualne anomalne artefakty . Niektórzy chłopcy na dworcu, żartowali, że będą musieli zbudować nowy Ośrodek, żeby to wszystko zachować.
Na szczęście, utrzymaliśmy straty na niskim poziomie. Większość chłopców są po prostu głupi w maszyny, zachowując się, jakby to już nie mogło oderwać im rąk. Rodriguez rozwalił sobie dłoń i musieliśmy pomóc przenieść go do lokalnej kliniki. Myślę, że mieliśmy tylko jedną śmierć przez cały czas. Jeden z miejscowych, którego wynajęliśmy do nurkowania w zatoce, aby podczepił paski do serca, byśmy mogli je wyciągnąć. Nie widziałem tego, lecz o tym słyszałem. Powiedzieli mi, że znaleźli go z głową zmiażdżoną między dwoma ruchomymi elementami. Mówili, że wyglądało, jakby sam ją tam włożył.
Ale nie wiem, nie widziałem. Jednak widziałem identyfikator.
Wiesz, jeżeli coś zostanie gdzieś wyprodukowane, aby ustalić, skąd dany komponent pochodzi, tworzą duży metalowy element z ich nazwą i przyłączają go po boku części? Widzieliśmy wiele takich na tych innych częściach, które konsumował w drodze do morza. Jednak żaden z artefaktów Kościoła tego nie miał. Wszystkie furczały tak samo jak reszta, lecz nie było oznaczone. Możesz coś poczuć stojąc obok nich, taką pogodę ducha. Całe przedsięwzięcie takie było, czułem spokój. Jakby ulga.
Z wyjątkiem serca. Kiedy w końcu wyciągnęliśmy go z zatoki, z powodu pogody musieliśmy je trzymać na brzegu. Kilku lokalnych zaczęło się nim interesować. Powiedzieli, że słyszą głosy i się do tego nie zbliżają. Nie ważne, ile pieniędzy im zaproponujemy. Musieliśmy poczekać na przybycie wsparcia z północnej bazy, aby załadować je na statek.
Znaczy… nie wiem. Widziałem różne rzeczy, a mimo to mój opór przeciw memetyką jest dosyć wysoki. Musiałem przebrnąć przez kilka testów, by skonstruować to zdanie i wszystko było poprawne. Ale nie mogę zaprzeczyć, że czuję w sercu inny rodzaj uczucia. Nie wiem czy powiedziałem, że słyszę głosy, ale…
Racja, oznaczenia. Kiedy zostawialiśmy części i ładowaliśmy je na statek, żeby zostały zabrane na północ, zobaczyłem je po raz pierwszy. Nawet nie pomyślałem, aby cokolwiek o nich powiedzieć, dopóki nie zobaczyłem innych dokumentów. Wtedy statek rozbił się w czasie sztormu i stracił serce, cały czas myślałem o tych cholernych metalowych etykietach. I wtedy sobie uświadomiłem, to nie były artefakty Kościoła, Johnny.
One głosiły "Własność Fabryki6".
Dodatek 001.12: Przesłuchanie POI-004D/001
Notatka: Poniżej znajduje się fragment przesłuchania z 2009 roku przeprowadzonego z POI-004D/001, który twierdzi, że jest członkiem nieznanej wcześniej sekty Kościoła Zepsutego Boga. Kontakt został zrealizowany dzięki kooperacji z Jednostką Incydentów Nadzwyczajnych, która współpracowała z POI-004D/001 szczegóły w Dodatku 001.01.
Więc, powiedz mi, co myślisz, że wiesz
Rozumiem.
Interesujące.
Cóż, nie jesteś całkowicie w błędzie. A to jest godne pochwały w tych czasach. Jest tutaj kilka kluczowych szczegółów. Czuję, że mogłeś coś przeoczyć a może przeceniasz informacje przekazane ci przez zaaplikowane przez ciebie środki amnezyjne.
Pozwól mi to naprostować.
GOC nie zabił Jahwe, jak mogą z dumą głosić. I to co zniszczyli, to nie był Zepsuty Bóg. Z pewnością był to jego kawałek, ale czy możesz mi pokazać wał rozrządczy i nazwać go samochodem? Oh, więc masz razem kilka części. Może silnik. Ale nie samochód.
Bóg jest o wiele łatwiejszy. Bóg jest wszystkim. Od dużych gwiazd, to małych cząsteczek. Każda małą część, pojedynczo nieistotna. Robiąca cokolwiek, co ma robić. Złapane razem załączą się w siebie. Tworząc całą kosmiczną maszynę.
Aspekt maszynowy, był już w pewnym momencie, po prostu metaforą. Ideą, ale jak wiesz idee są potężne. Robią rzeczy z niczego, albo zmieniają aktualnie istniejące. A za pomocą małej boskiej iskry, symbol staję się rzeczywisty. Będąc na planecie, na której, z taką ilością życia jak tu, można stworzyć wiele idei.
Zapytałeś się mnie, "Dlaczego to jest nazywane Zepsutym Bogiem?" Jest tutaj kilka możliwych odpowiedzi. Coś tak zwyczajnego, jak problemy z tłumaczeniem. Reinterpretacje tworzone fizycznie przez pobożnych. Czy ten "Zepsuty" jest po prostu słabym tłumaczeniem jakiegoś bardziej wyrafinowanego słowa? Czy Bóg był istotą która zepsuła się podczas wielkiego wybuchu? Jeśli tak, dlaczego się zepsuł? Oraz co się stanie jeśli zostanie naprawiony?
Nie mogę ci odpowiedzieć na żadne z tych pytań, oprócz ostatniego, ale raczej znasz odpowiedź. Czymkolwiek był kiedyś Bóg, ostatecznie na ma znaczenia. Dla ciebie liczy się to, że musi to pozostać bez zmian, "Zepsuty." Bóg to wie. Im mocniejsze części mechanicznych komponentów, tym bardziej konwencjonalne sekty mogą nazwać je świętymi, wiedzą, że nie mogą być solidne wszystkie razem. A nawet gdy są zmuszone do wspólnego działania, obca siła nimi steruje, oni wiedzą kim ona jest. Fragmenty potwora będą działać by zniszczyć samego siebie, rozmieszczając mniejsze do wykonania zadania. GOC go nie zabił, wzięli broń z jego własnej ręki i przyznali sobie zasługi za pociągnięcie za spust.
Problem jest w tym, że ludzie są zbyt małą częścią Boga, by pamiętać. Pamiętać jak to było wcześniej. Więc tacy jak Bumaro będą wymyślać nowe sposoby, by popchnąć nas w kierunku niezwykłości.
Ponieważ tak się stanie. Widziałeś spód niszczyciela? Został uszkodzony przed spotkaniem w '43. A jeśli się przyjrzysz, możesz zobaczyć cięcia blisko rdzenia mocy. Nawet udało mu się uszkodzić coś co było odpowiedzialne za przeciskanie się między warstwami rzeczywistości. Ostatecznie, potwór wygra. Zniszczy niszczyciela, a jego moc pochłonie wszystko. I mam na myśli wszystko. Bóg wróci do bycia jedyną najwyższą istotą, osobliwością, a później się zepsuje. Tylko tym razem, może mieć w sobie jakąś zewnętrzną siłę. Rdza z Fabryki. Krew Daevickiego Króla. Piąty Kościół. Wondertainment. Jakaś losowa osoba z ulicy z wystarczającą iskrą by być manipulatorem rzeczywistości. Będą udzielać się w przerobieniu wszechświata i zamkną poboczną pętle tego wszystkiego.
Nie, to mnie nie dotyczy. To ewentualność która miała się zdarzyć. Kto powiedział, że to się jeszcze nie stało, a twoi ludzie byli zwycięzcami? Może sama ludzkość zwyciężyła. Ale to nie znaczy, że byłbym przeciwny przeciąganiu tego, pozwalając na kontynuacje głównej pętli.
Tak, to możliwe. Wiem, że nie mogłeś uszkodzić potwora ostatnim razem oraz, że niszczyciel nie będzie w stanie sam się naprawić dopóki nie będzie potrzebny. Ale kto powiedział, że nie można mu pomóc? Albo naśladuj tych, którzy będą chcieli odbudować Boga i zdobądź pomoc z zewnątrz? Pracując razem, wszystko jest możliwe.
Odzielnie, jesteśmy zepsuci. Ale zjednoczeni, jesteśmy Bogiem.
